Clarence Miguel’s P.O.V.
Agad kaming sinalubong ni Tita Allyson nang makababa kami ni Jhoace sa kotse.
“Mommy!” niyakap ni Jhoace si Tita Allyson. Labis-labis ang paka-miss niya sa Mommy niya, ilang buwan ring nawalay si Jhoace sa pamilya niya. Nakaramdam tuloy ako ng hiya sa pamilya niya, ang dami na pa lang sinakripisyo ni Jhoace para sa’kin.
“Jhoace, kumusta ka na? Hindi ako makapaniwalang nasa harapan kita ngayon.” Pinagmasdan pa ni Tita Ally si Jhoace mula ulo hanggang paa.
“I’m okay, don’t cry Mom.”
Pinagmamasdan ko silang dalawa. Ang sweet talaga ni Tita Ally.
Pinahid nilang pareho ang mga luha nila “Pumasok na tayo sa loob, kanina pa nila kayo hinihintay.” Inakbayan ni Tita Ally si Jhoace at magkasabay silang pumasok sa loob. Habang papalapit kami sa loob. Rinig na rinig ko
