Kinagabihan ay naglakad na kami patungo sa dulong bahagi ng resort. May pa-hawaian buffet na exclusibo lamang sa gabing ito.
Magkahawak kamay kaming naglalakas sa tabi ng dalampasigan. Hinawi niya ang aking buhok na natatangay ng hangin. Masarap maglakad-lakad sa ganitong oras dahil hindi na mainit at napakasarap langhapin ang simoy ng hangin ng karagatan.
Hindi ko maiwasang isipin noong nabubuhay pa si Lola. Tuwing linggo ay pumupunta kami sa dagat upang maligo at maghanap ng mga lamang-dagat na uulamin.Namimiss ko si Lola, siya lamang kasi ang nakagisnan ko mula nang magkaisip ako.
Siya ang tumayong nanay at tatay ko. Naalala ko noong malakas pa siya ay ginagawa niya ang lahat upang may makakain kami at may ipantustos sa pag-aaral ko. Salat man sa pera at materyal na bagay ay nagpap
