นายตำรวจหนุ่มลืมตาขึ้นในเช้าวันใหม่รู้สึกปวดหัวตุ้บๆ เหมือนหัวจะระเบิด แผลตรงหัวไหล่ก็ปวดรุ่มๆ ขึ้นมาอีก ผู้กองหนุ่มยิ้มตรงมุมปากเมื่อได้กลิ่นน้ำหอมอ่อนๆ ของครูหลินกระจายอยู่ทั่วห้อง สงสัยครูหลินจะอยู่เฝ้าเขาทั้งคืน
นายตำรวจหนุ่มมองรอบๆ ห้องนอนที่ถูกจัดไว้อย่างสวยงาม เครื่องเรือนดูทันสมัยเข้ากันทุกชุด ร่างสูงใหญ่เดินไปหน้าโต๊ะเครื่องแป้งเห็นมีเสื้อผ้าวางไว้ 1 ชุด ผ้าขนหนู แปรงสีฟัน เครื่องโกนหนวดไฟฟ้าและอาฟเตอร์เชฟ
ผู้กองยกผ้าขนหนูขาวสะอาดขึ้นมาดมได้กลิ่นหอมสะอาดสดชื่น ผู้กองยิ้มกว้างอยากให้ครูสาวไปอยู่ที่บ้านเขาและคอยจัดเสื้อผ้าให้แบบนี้ทุกเช้า ใบหน้าคมเข้มที่ยิ้มกว้างเมื่อสักครู่ค่อยๆ เผือดลงเมื่อนึกได้ว่าตอนนี้เขากำลังอยู่ที่บ้านพลโทธิติ ผู้กองหนุ่มมองนาฬิกาข้อมือแล้วก็สะดุ้งโหยง
“เก้าโมงแล้ว ตายแน่กู...ดันตื่นสายเอาป่านนี้แล้ว” ผู้กองหนุ่มกระวีกระวาดรีบเข้าไปอาบน้ำภาวนาให้พลโทธิติ
