อัคคีก้มลงกราบแทบตักบิดาและมารดาที่นั่งทำหน้างุนงง เมื่ออยู่ดีๆ บุตรชายซึ่งถูกเจ้าหญิงแปลกหน้า พระนามยาวๆ พาตัวออกไป กลับมาแล้วบอกว่าจะไปสาธารณรัฐชาร์มาเดี๋ยวนี้! แม้จะทราบล่วงหน้าว่าอัคคีกลับมาลาออกจากราชการทหารเพื่อเหตุนี้ แต่ไม่คาดคิดว่าจะไปกะทันหัน แม้แต่สัมภาระก็นำติดตัวไปเพียงเท่าที่จำเป็นเร่งด่วนเท่านั้น ทั้งยังแปลกใจกับท่าทางร่ำลาของบุตรชาย ที่เรียบร้อยและสวยงามเป็นทางการเกินเหตุ จากปกติแค่ยกมือไหว้แล้วค้อมศีรษะสวยๆ เท่านั้น
“ทำไมรีบไปละลูก ข้าวของก็ยังเตรียมไม่พร้อม”
“ไปตอนนี้หรือไปตอนไหนก็เหมือนกันละครับ ไปตอนนี้สิดีไม่ต้องเสียค่าเครื่องบิน” อัคคีเริ่มยิ้มขี้เล่น เพื่อให้บิดามารดาที่ทำหน้าไม่สู้ดีสบายใจขึ้น
“ประเทศนี้มันมีอะไรดีนะ ยัยธารีก็ไปทำงานมีครอบครัวอยู่ที่โน้น นี่ลูกก็จะไปทำงานที่นั่นอีกคน” คำบ่นพึมพำของคุณพิมพ์สมรทำให้พลตรีอำนาจฉุกคิด บุตรสาวเคยเขียนมาบอกว่าถวายตัวเป็
