พันธะพิศวาส NC25+

ตอนที่ 4 ป้อนยา ป้อนรัก NC+

“จะเป็นยังไงบ้างนะเนี่ย โอ๊ย นอนสิยัยลิน แกควรนอนได้แล้ว”

เสียงลลินที่นอนไม่หลับเพราะดันเอาแต่นึกเป็นห่วงจัสติน ที่ตอนนี้ไม่รู้ว่าเขาจะเป็นยังไงบ้าง ถ้าเขาเป็นอะไรไปความผิดทุกอย่างมันต้องตกมาอยู่ที่เธอ เมื่อยิ่งคิดหญิงสาวยิ่งเป็นกังวล ขาเรียวรีบก้าวลงจากที่นอนทันที ก่อนจะมาหยุดยืนกระวนกระวายที่หน้าห้องของชายหนุ่ม มือเล็กยกขึ้นเพื่อที่จะเคาะประตูครั้งแล้วครั้งเล่า แต่ก็รีบเอาลงเพราะทั้งหนักใจทั้งกลัวว่าจะไปรบกวนการนอนของเขา

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

สุดท้ายลินก็แพ้ความคิดของตัวเอง เธอยกมือขึ้นเคาะประตูห้องของจัสติน ก่อนจะยืนรอคำอนุญาตแต่ก็เงียบ จนเธอต้องยกขึ้นเคาะดูอีกรอบ และผลก็เหมือนเดิมคือไม่มีเสียงตอบรับ มือเล็กจึงเอื้อมไปเปิดอย่างทนรอไม่ไหวเพราะกลัวเขาเป็นอันตราย

“คะ...คุณ”

เมื่อเดินเข้ามาจนถึงเตียงนอนหญิงสาวก็เจอเข้ากับร่างใหญ่ที่นอนสั่นอยู่ใต้ผ้าห่มผืนหนา เธอรีบเดินไปปิดแอร์ก่อนจะเดินมานั่งลงข้างกายใหญ่

“โหย ทำไมตัวร้อนอย่างนี้ล่ะ”

เมื่อยกมือขึ้นวัดอุณหภูมิ ลลินถึงกับตกใจเพราะมันร้อนจี๋จนเธอรีบเอามือออก ก่อนจะเดินไปหยิบยาที่ยังวางไว้ที่เดิม และก็พบว่ามันยังไม่ได้เปิดใช้งาน

“นี่ไงสาเหตุ ทำไมดื้ออย่างนี้นะ”

เธออดบ่นออกมาไม่ได้เมื่อรู้แล้วว่าที่ไข้ไม่ลดเพราะชายหนุ่มไม่ได้กินยาเข้าไปนี่เอง เมื่อรู้แบบนั้นแล้ว เธอจึงค่อยๆแกะมันออกจนครบ แล้วเดินตรงไปที่เตียงใหญ่ทันที แขนเล็กค่อยๆตระกองกอดให้เขายกตัวขึ้นมาแต่มันก็ยากเกินกว่าที่เธอจะทำได้เพราะจัสตินนั้นมีรูปร่างใหญ่โตเกินไป

“จะทำยังไงเนี่ย เรียกก็ไม่ตื่นอีก”

เมื่อพยายามคิดหาทางออก เธอจึงนั่งลงอีกครั้งแล้วค่อยๆเปิดปากของเขาออกก่อนจะพยายามป้อนน้ำเข้าไปแต่มันก็ไหลออกจากปากของเขาพร้อมทั้งเม็ดยา จนสุดท้ายเธอก็ต้องใช้วิธีที่เธอไม่เคยคิดว่าจะต้องมาใช้กับเขา คนที่เธอไม่คิดจะญาติดีด้วยเลยสักครั้งอย่างจัสติน

ลลินใส่ยาเข้าไปในปากของเธอเองก่อนจะตามด้วยน้ำจากนั้นก็ก้มลงประกบปากกับปากร้อนของจัสตินพร้อมทั้งดุนดันทั้งยาทั้งน้ำให้ลงไปในลำคอที่แห้งผากของชายหนุ่ม เธอพยายามกวาดลิ้นเรียวไปรอบๆเพื่อให้แน่ใจว่ายาทุกเม็ดได้ลงไปในลำคอของเขาหมดแล้ว แต่ขณะที่เธอกำลังเช็คอยู่นั้น ร่างใหญ่ที่คิดว่าไร้สติกลับค่อยๆดิ้นรนตอบสนองกลับด้วยลิ้นสาก ทำเอาหญิงสาวรีบถอยลิ้นกลับ แต่ก็ช้าไปเมื่อแขนใหญ่ยกขึ้นโอบกอดร่างเล็กเอาไว้แน่นแถมปากร้อนก็กดจูบตอบสนองปากเล็กพร้อมทั้งเรียวลิ้นกวัดเกี่ยวไปมาอย่างรวดเร็ว

“อื้อๆๆๆๆ อื้อ อ่อยนะ อื้อออออ”

เสียงร้องประท้วงในลำคอดังขึ้นก่อนจะยกมือขึ้นพยายามผลักร่างใหญ่ของจัสตินแต่ชายหนุ่มไม่สนใจเมื่อความหงุดหงิดงุ่นง่านจากอาการป่วยทำให้จัสตินไม่ได้สนใจอะไรทั้งนั้น เขากอดร่างนุ่มนิ่มไว้แน่นเมื่อร่างเย็นๆของเธอทำให้เขารู้สึกดีขึ้น ส่วนลลิน เมื่อได้รับจูบอันแสนเร่าร้อนและกระหายหิวของคนป่วย จากทีแรกที่พยายามดิ้นรนขัดขืนกลับค่อยๆโอนอ่อนผ่อนตาม เธอค่อยๆกวัดเกี่ยวเรียวลิ้นเล็กกับเรียวลิ้นร้อนของเขาอย่างทนไม่ไหว จากนั้นก็กลับกลายเป็นสองร่างโอบกอดจูบซับสลับกันไปมาเมื่อตัณหาเข้าครอบงำ พลันสติที่มีก็หายไป

“อื้ม อึ อื้มมมม”

เสียงครางพึงพอใจของร่างบางดังขึ้นเมื่อจัสตินจับร่างเล็กพลิกทีเดียวกลับกลายเป็นเธอที่ต้องนอนราบไปกับเตียงโดยมีร่างใหญ่ทับคร่อมอยู่ เขาไม่รีรออะไรทั้งนั้นค่อยๆจูบซับลงมาตามสันกรามเล็กเรื่อยๆตามลำคอระหงก่อนจะมาหยุดตรงแยกสาบเสื้อนอนที่หญิงสาวใส่อยู่ มือใหญ่เลื่อนลงไปยกมันขึ้นเพื่อเผยให้เห็นสองเต้าสวยที่ไร้ซึ่งเครื่องป้องกันก่อนจะอ้างับลงบนยอดถันอย่างกระหายอยาก

“อ๊ะ อ๊า อื้อออออ”

เสียงครางเสียวซ่านเมื่อโดนสัมผัสความเต่งตึงที่เธออุตส่าคิดว่าจะเก็บเอาไว้ให้กับว่าที่สามีในอนาคต แต่ตอนนี้เธอได้เสียมันให้กับจัสตินเรียบร้อยแล้ว มือเล็กค่อยๆยกขึ้นเลื่อนมากอบกำกลุ่มผมสลวยที่ยังคงร้อนรุมๆเมื่อเขาพยายามดูดกินเธออย่างไม่คิดขออนุญาต เรียวลิ้นอุ่นร้อนยิ่งทำให้เธอรู้สึกเสียวซ่านจนต้องยกตัวแอ่นขึ้นเมื่อเขาไล่ดูดซับสลับไปมา

“อื้ม จ๊วบ จุ๊บ อื้ม จ๊วบๆๆๆๆ”

ส่วนทางด้านจัสติน ในขณะที่เขากำลังคิดว่าเขาฝันอยู่นั้น อยู่ดีๆความเย็นชื้นก็ไหลผ่านลำคอลงไป ชายหนุ่มจึงค่อยๆปรือตาขึ้นมองก่อนจะเจอเข้ากับลลินที่กำลังจูบปากเขาอยู่ ด้วยความตกใจมือใหญ่ที่กำลังจะเอื้อมไปห้ามแต่กลับต้องหยุดชะงักเมื่อเรียวลิ้นเล็กกำลังกวาดไปรอบๆปากของเขา ทำเอาอารมณ์ดิบที่กักเก็บเอาไว้ถูกกระชากออกมาทันที เขาตอบสนองจูบของหญิงสาวอย่างไม่คิดจะห้ามปรามอีกต่อไป เมื่อคิดว่าเธอทำถึงขนาดนี้แล้ว มีหรือเขาจะไม่ตอบสนอง จากที่รู้สึกปวดเนื้อปวดตัว ความรู้สึกอื่นก็เริ่มเด่นชัดขึ้นมาแล้วยิ่งได้สัมผัสร่างนุ่มนิ่มเขายิ่งรู้สึกว่ามันช่วยบรรเทาอาการป่วยได้ดีเสียด้วย

มือใหญ่ค่อยๆปลดเปลื้องชุดนอนที่เธอใส่อยู่จนกระทั่งมันหลุดออกจากร่างสวยเหลือเพียงร่างเปลือยเปล่าอย่างรวดเร็ว

“มะ...ไม่เอา พะ...พอแล้ว...”

เสียงกระเส่าของลลินห้ามขึ้นแต่มันกลับเบาจนคนด้านบนไม่ได้ยินหรือไม่คิดจะได้ยินก็ไม่รู้ เมื่อเขาค่อยๆเลื่อนลงไปจูบซับเข้ากับกลางกายสาวที่มือใหญ่พยายามแยกมันออกจากกันจนสำเร็จนั้น เขากลืนกินร่องรักสาวอย่างไม่รู้สึกรังเกียจ เรียวลิ้นร้อนเฝ้าปาดเลียไปมาจนลืมความรู้สึกปวดร้าวทั้งหมดที่เกิดขึ้นก่อนหน้า เมื่อเธอทำให้เขาแทบสามารถที่จะกลืนกินเธอได้เพียงแค่ได้ลิ้มชิมรสจากกายสาว จัสตินเฝ้าป้อนความกระสันเสียวอยู่นานก่อนจะเริ่มทนไม่ไหวเลื่อนจูบขึ้นมาตามกายขาว ก่อนจะมาหยุดลงที่ปากเล็กอีกครั้ง

“ขอนะ ผมทนไม่ไหวแล้ว...”

พูดจบร่างใหญ่ก็แทรกแก่นกายใหญ่ที่ไร้ซึ่งสิ่งปิดกั้นเข้าไปในโพรงสวาทสาวทันทีอย่างไม่ลังเลเลยสักนิด ก่อนจะพบว่ามันเข้าไปได้เพียงน้อยนิดก็ต้องหยุดลงอย่างกะทันหันเพราะมันทั้งเล็กและแคบแถมเหมือนมีเยื่อบางขวางกั้นไม่ให้เขาได้สอดใส่เข้าไปด้านใน จัสตินถึงกับหดเกร็งร่างใหญ่ด้วยความปวดร้าวทรมานทันทีเมื่อตอนนี้เขารู้แล้วว่าสาเหตุที่ทำให้มันเป็นอย่างนี้เพราะเธอยังไม่เคยผ่านมือชายใดมาก่อน เขาถึงกับครางขึ้นอย่างไม่อยากเชื่อก่อนจะก้มลงกอดร่างเล็กแน่น

“อ๊าก!!! อยะ...อย่าดิ้น...อ๊า...ลิน อยะ...อย่าดิ้น อื้ออออ”

เสียงแหบกระเส่าของจัสตินกระซิบบอก เมื่อลลินพยายามดิ้นรนออกจากเขาเพราะหญิงสาวนั้นรู้สึกเจ็บแสบเหมือนกับร่างกำลังจะฉีกขาดจนแทบทนไม่ไหว แต่ชายหนุ่มกลับยิ่งกอดเธอแน่นขึ้นไปอีก เขาพยายามสอดใส่เอ็นใหญ่เข้าไปอีกครั้ง ซึ่งครั้งนี้เขาไม่คิดหยุดลงตรงสิ่งขวางกั้น

“กรี๊ด!!!!!!!!!!!!!!!”

เสียงกรีดร้องของลลินดังกึกก้องเมื่อจัสตินสอดใส่มันเข้ามาด้วยความเร็วและแรงจนเธอแทบหยุดหายใจ ก่อนเขาจะเริ่มขยับกายเข้าออกทันทีโดยไม่รอให้เธอได้ฟื้นตัวเพราะยิ่งเขาทำเร็วขึ้นเท่าไหร่หญิงสาวจะได้ทนทุกข์ทรมานน้อยลงมากขึ้นเท่านั้น กายใหญ่โยกยกขึ้นขยับไหวพร้อมกับกดจูบลงบนปากเล็กเพื่อช่วยบรรเทาความเจ็บปวดของเธอ จนกระทั่งรู้สึกถึงแรงหดเกร็งของเธอ เขาจึงค่อยๆผ่อนความเร็วของการสอดใส่ลง ก่อนจะเริ่มมันอีกครั้งด้วยความอ่อนหวานและละมุนเมื่อรู้แล้วว่าลลินผ่านจุดเจ็บปวดมาเรียบร้อยแล้ว

“อ๊ะ อ๊า....”

เสียงแหบสาวดังขึ้นพลางยกแขนโอบรอบลำคอหนาเพื่อเป็นหลักยึด จากนั้นบทรักของทั้งสองก็เริ่มขึ้นอีกครั้ง จัสตินเฝ้ามอบความสุขสมหฤหรรษ์ให้กับร่างบางครั้งแล้วครั้งเล่า ตั้งแต่เกิดมาเขาก็ไม่เคยร่วมรักกับใครแล้วรู้สึกดีได้เท่าเธอมาก่อน ร่างกายเล็กที่ดูไร้เดียงสากลับตอบสนองทุกอย่างที่เขาเฝ้าสอนให้อย่างไม่ยอมแพ้ ก่อนจะผล็อยหลับไปด้วยความเหนื่อยล้าไม่แพ้ชายหนุ่มที่โดนทั้งฤทธิ์ของยาทั้งฤทธิ์ของไข้แถมยังต้องมาออกกำลังตอนดึกๆอย่างนี้แทบฝืนร่างกายเอาไว้ไม่ไหวอีกต่อไป หลับลงทันทีที่ปลดปล่อยครั้งสุดท้ายออกมา