รสรินนั่งมองเด็กน้อยทั้งสองกำลังวิ่งเล่นกันกลางสนามหญ้าด้วยความกังวลในใจ ช่วงปิดเทอมซาราห์พามาร์คัสมาเล่นกับเอเดนเกือบทุกวันจนทั้งสองสนิทกันมากขึ้น เธอไม่ได้กังวลที่ลูกชายมีเพื่อนสนิทและดูร่าเริงมากกว่าเก่าหรอก เรื่องเมื่อเช้าต่างหากล่ะที่ทำให้คิดหนัก
เมื่อเช้าเอเดนวิ่งเข้ามาหาเธอถึงห้องครัวเพื่อออดอ้อนขอไปเรียนที่โรงเรียนประจำซึ่งอีกสองวันข้างหน้ามาร์คัสจะไปเรียนที่นั่น แม้ซาราห์จะช่วยพูดสักเท่าไหร่เธอก็ยังไม่ตอบตกลงได้ทันที คงขอคิดดูอีกสักหน่อย เพราะอะไรน่ะหรือ เพราะมันยังเป็นเรื่องใหม่สำหรับเธอในการปล่อยให้ลูกอายุหกขวบอยู่ห่างจากอกแถมไม่ได้เจอหน้ากันทุกวันอีก ข้อดีคือเอเดนจะได้รู้จักช่วยเหลือตัวเองตั้งแต่เด็ก ตรงต่อเวลา มีระเบียบวินัยมากขึ้น แต่ข้อเสียคือความคิดถึงนี่สิ
“พี่โรสคะ” เซเลน่าวางมือไว้บนตักโน้มใบหน้าเข้าหาเธอ “วางใจได้เลยว่าที่สแตนดาร์ด สคูโอล่า ปริมารีอาปลอดภัยสุดๆ มีมาตั
