When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
Nagpatuloy ang lihim na pagtatagpo namin ni Hugo, sa kabila noon ang pag-usbong ng selos ko kay Cherry dahil bukod sa nakukuha nito ang simpatya ni daddy ay nasa kanya pa si Hugo. "Imelda, naririnig mo ba ang sarili mo? Paano mo naiisip na ilayo sa 'kin ang anak ko?" tinig ni daddy na nagpakunot sa 'kin. 'Nandito si daddy?' maang ko sa aking isipan. "Enough, Edwardo, pagod na pagod na ako, sa kakatago at maging ang anak mo. Alam mo tama siya, hindi niya kasalanan ang bagay na tayo ang may gawa," matiim na tinig ni mommy. "So, isusuko mo na lamang basta-basta?" ani daddy. "Twenty years, Edwardo, hindi pa ba sapat ang taon na 'yon para umasa sa sinasabi mong annulment?" puno nang hinanakit ang tinig ni mommy. Unti-unting humakbang ang aking mga paa patungo sa silid ni mommy, medyo naka