เล่ห์รักภุมริน

บทที่ 3 เบื่อๆ อยากๆ EP.1

ภายในผับหรูของโรงแรมระดับห้าดาว ที่ณภัทรใช้เป็นสถานที่พบปะสังสรรค์กับกลุ่มเพื่อนสนิท เพียงแค่เดินเข้าไปเท่านั้นบริกรที่คุ้นหน้าตัวเขาเป็นอย่างดี ก็พาไปยังมุมโปรดที่นั่งกันอยู่เป็นประจำ พร้อมทั้งนำเครื่องดื่มที่มักจะสั่งทุกครั้งมาวางให้ตรงหน้าอย่างรู้ใจ ชายหนุ่มนั่งจิบไปพลางๆ เพื่อรอณธกรที่บอกว่าจะชวนเพื่อนสาวมาด้วย ส่วนณดนย์นั้นกำลังอยู่ในงานเลี้ยงปิดกล้องละครเรื่องใหม่ล่าสุดของเขาที่โรงแรมแห่งนี้เช่นกัน

แม้ค่ำคืนนี้ณภัทรจะแต่งกายเรียบง่ายด้วยกางเกงยีนสีเข้มกับเสื้อโปโลสีดำแค่นั้น แต่ก็เป็นจุดสนใจตั้งแต่ย่างเท้าผ่านเข้ามาแล้ว สาวเทียมในบริเวณนั้นต่างพากันส่งสายตา ให้หนุ่มหล่อที่นั่งอยู่เพียงลำพังอย่างมีความหมาย แต่ดูเหมือนคนที่ตกเป็นเป้าสายตาจะให้ความสำคัญกับเครื่องดื่มตรงหน้ามากกว่าสิ่งรอบตัว

ชายหนุ่มนั่งดื่มเงียบๆ พลางครุ่นคิดถึงเรื่องราวต่างๆ ที่ผ่านเข้ามาในชีวิตแล้วคิ้วเรียวเข้มก็ขมวดเข้าหากันอย่างหงุดหงิด เมื่อมีหญิงสาวใจกล้านางหนึ่งเดินเข้ามานั่งฝั่งตรงข้าม ไม่ได้กลัวสายตาพิฆาตที่ส่งออกไปเลยสักนิด

“นั่งคนเดียวไม่เหงาหรือคะให้เชอรี่นั่งเป็นเพื่อนไหมเอ่ย”

“ผมบอกว่าเหงาหรือยังล่ะ”

น้ำเสียงเย็นชาที่ตอบกลับไปนั้นไร้อารมณ์ไม่พอยังแฝงด้วยความรู้สึกหงุดหงิด ทำให้หญิงสาวใจกล้าชื่อเชอร์รี่หน้าม้านและรีบลุกออกไปทันที เธอเห็นชายหนุ่มผู้นี้มาที่นี่อยู่บ่อยครั้ง และมักจะมีสาวสวยเคียงข้างอยู่เสมอถึงได้กล้าเสนอตัวเข้ามา เสียหน้าชะมัดบอกกันดีๆ ก็ได้ ไม่เห็นต้องดุแบบนี้เลยเสียดายความหล่อจริงๆ

“ไอ้แพท ทำไมนั่งหน้าเป็นตูดแบบนี้วะ”

เสียงทักที่ดังขึ้นทำให้อารมณ์ที่กำลังคุกรุ่น ด้วยโทสะของณภัทรค่อยๆ เจือจางลงจนเกือบเป็นปกติ เมื่อเห็นณธกรผู้เป็นเพื่อนสนิทกับเพื่อนสาวมาถึง

“กูรำคาญผู้หญิง” คนอารมณ์ไม่ดีตอบเพื่อนน้ำเสียงขุ่น

“คุณแพทรำคาญจิ๊บด้วยหรือเปล่าคะ” ดุจลดาเพื่อนสาวของณธกรถามด้วยสีหน้ายิ้มๆ แฝงยั่วเย้าพร้อมส่งสายตาบางอย่างมาให้อย่างเชิญชวน

“ไม่ใช่คุณจิ๊บหรอกครับ” คำตอบเรียบๆ ดังออกมาจากเรียวปากได้รูปสีสด ทั้งที่ตอนแรกเกือบเผลอตอบรับไปแล้วพลางมองหญิงสาวตรงหน้าแว่บหนึ่ง

ดุจลดาเป็นหญิงสาวที่หน้าตามองแล้วดูเก๋มากกว่าสวย ด้วยรูปร่างที่ค่อนข้างอวบอิ่มและการแต่งตัวที่ดูเปิดเผยทำให้สะดุดสายตาผู้คนโดยเฉพาะเพศตรงข้ามได้โดยง่าย อย่างวันนี้เจ้าตัวแต่งกายด้วยชุดเกาะอกสีดำที่ค่อนข้างหมิ่นเหม่ ทำให้หน้าอกหน้าใจที่ค่อนข้างเกินตัวนั้น แทบจะล้นทะลักออกมายามขยับตัวเลยทีเดียว

หญิงสาวทำงานเป็นพนักงานระดับสูงของโรงแรมชื่อดัง ที่มีในเครือข่ายอยู่หลายแห่งรวมทั้งที่นี่ด้วย ทั้งยังเป็นผู้ติดต่อให้บริษัทฯ ของณธกรทำการรีโนเวทพื้นที่บางส่วนของโรงแรมที่อยู่ในเครือ ด้วยการทำงานที่เกี่ยวข้องกันบ่อยครั้งทำให้เกิดความสนิทสนม พลอยทำให้ณภัทรและณดนย์รู้จักหญิงสาวผู้นี้ไปด้วย จากสายตาที่แสดงออกมาของดุจลดาอย่างเปิดเผย ทำไมจะไม่รู้ว่าหญิงสาวผู้นี้ให้ความสนใจในตัวเขาเป็นพิเศษ

“คุณจิ๊บจะดื่มอะไรดีครับ บลูกามิกาเซ่หรือโอกินาว่า” ณธกรหันมาถามพร้อมกวักมือเรียกบริกร

“ขอไหมไทยดีกว่าค่ะ” ดุจลดาตอบด้วยเสียงนิ่งๆ พร้อมมองณภัทรด้วยสายตาตัดพ้อ ที่เขาไม่ได้มีทีท่าว่าดีใจสักนิดที่พบเธอ

คำว่าไหมไทยที่ดุจลดาสั่งทำให้ณภัทรถึงกับชะงักงัน ก่อนจะวางแก้วเหล้าตรงหน้าลงพร้อมหันไปบอกบริกรว่า

“ขอไหมไทยเพิ่มเป็นสอง”

“...”

หลังสั่งเสร็จเรียบร้อยก็หันไปมองหน้าเพื่อนที่สีหน้าเต็มไปด้วยเครื่องหมายคำถาม

“มึงจะถามกูใช่ไหมว่าทำไมถึงสั่งเหล้าผู้หญิงมากิน กูก็แค่อยากลองดูเท่านั้น อยากรู้ว่าไหมไทยจะหวาน หอม สักแค่ไหน” ณภัทรตอบด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาแต่มีนัยยะในคำตอบที่ณธกรฟังแล้วรู้สึกได้

“คุณแพท จิ๊บว่าไหมไทยมันแค่หวานเท่านั้นไม่ใช่หรือคะ เพิ่งรู้ว่าหอมด้วย” ดุจลดาพยายามชวนคุยด้วยน้ำเสียงอ่อนหวาน

ณภัทรยังไม่ทันตอบคำถามของดุจลดา บริกรก็นำเครื่องดื่มสีสวยนามว่าไหมไทยมาวางลงบนโต๊ะให้เสียก่อน ซึ่งหนุ่มหน้าหล่อก็ยกขึ้นดื่มรวดเดียวหมดแก้ว และกวักมือเรียกบริกรคราวนี้เขาสั่งทีเดียวเป็นเหยือก สร้างความฉงนสนเท่ห์ให้ณธกรเพิ่มขึ้นไปอีก

ทว่ายังไม่ทันจะเอ่ยปากถามออกไป เสียงฮือฮาที่ดังขึ้นรอบๆ ตัวทำให้สายตาทั้งสามคู่พากันหันไปมอง ก็เห็นชายหนุ่มรูปร่างสูงโปร่งพ่อๆ กับณภัทร หน้าตาคมคายหล่อเหลา ที่เด่นสุดบนใบหน้าคือลักยิ้มสองข้างแก้ม ที่ทำให้ใบหน้านั้นแลดูอ่อนเยาว์กว่าอายุจริง ชายหนุ่มเดินตรงมายังโต๊ะที่ทั้งสามคนนั่งอยู่ หลังจากที่เห็นณธกรยกมือเป็นสัญญาณให้

“โทษทีว่ะ ไอ้แพท ไอ้ป๊อป กว่ากูจะขอตัวมาได้” ณดนย์เอ่ยขอโทษเพื่อนและหันไปเอ่ยทักทายดุจลดาอยางสนิทสนมตามนิสัย ที่เข้ากับคนง่ายของเขาโดยเฉพาะผู้หญิง “สวัสดีครับคุณจิ๊บ วันนี้แต่งตัวเซ็กซี่จังเลยครับ”

ครั้นเห็นเหยือกไหมไทยบนโต๊ะก็ถามต่ออย่างสงสัย

“วันนี้คุณจิ๊บสั่งไหมไทยมาเป็นเหยือกเลยเหรอครับ”

“คุณแพทเป็นคนสั่งมาค่ะ” ตอบพร้อมกับหันไปยิ้มหวานให้เพื่อโปรยเสน่ห์ตัวเอง “ขอบคุณคุณดนย์ที่ชมจิ๊บนะคะแต่ไม่เห็นคุณแพทชมจิ๊บบ้างเลย”

ณดนย์หันไปมองหน้าณธกรแล้วลอบยิ้มให้อย่างรู้กัน และรีบหันเหหัวข้อสนทนาไปยังเรื่องอื่นทันที เพราะเห็นสีหน้าของณภัทรว่าไม่ค่อยสบอารมณ์เท่าไหร่นัก แปลกแต่จริงที่เพื่อนเขาไม่ได้สนใจในตัวดุจลดาแม่แต่น้อย ทั้งที่ฝ่ายหญิงแสดงท่าทีทุกอย่างออกมาชัดเจนขนาดนี้