ตอนที่7
1098 Words
คงเพราะกำลังหมั่นไส้พี่ชายของน้องสาวคนใหม่ที่ฉันกำลังเอ็นดู ถึงจะไม่ใช่น้องแท้ ๆ แต่ก็เอ็นดูมาก ๆ ฉันเลยแกล้งดึงข้อมือน้องฟ้ากลับมา ซึ่งเด็กน้อยคนนี้ก็เดินตามมาอย่างง่ายดาย ฉันเงยหน้าสบตากับแผ่นดินและยิ้มกวน ๆ
“อีกตั้งนานกว่ารถเที่ยวสุดท้ายจะมา ให้ฟ้าเดินดูของกับฉันก็ได้ เรื่องของผู้หญิง น่าจะเข้าใจกันมากกว่าผู้ชายนะ” ฉันเน้นคำว่าผู้หญิงและผู้ชายเพื่อขีดเส้นแบ่งแยกชัดเจน
ไม่รู้องค์แม่ตนไหนเข้าประทับ ถึงได้ปากกล้าขึ้นมาเสียอย่างนั้น ทั้งที่เมื่อก่อนไม่กล้าแม้แต่จะเข้าใกล้ ได้แต่นั่งส่องกล้องทางไกลไปวัน ๆ แต่วันนี้ไม่รู้เป็นอะไรเหมือนกัน พอได้คุยกันสักครั้งแล้วก็รู้สึกอยากกวนประสาทคนตรงหน้าขึ้นมาเฉย ๆ ยิ่งเห็นท่าทางหวงของแบบนี้แล้ว...
ฉันหันไปถามความสมัครใจของสาวน้อยที่อยู่ ๆ กลายเป็นตัวเอกของงาน
“จะไปกับพี่ไหมคะน้องฟ้า” ฉันถามพร้อมยิ้มโปรยเสน่ห์อย่างเต็มที่ ฉันรู้ว่าตัวเองน่ะเป็นต่อเพราะน้องเค้าปลื้มฉันอยู่
น้องฟ้ามองฉันตาลอย เป็นสัญญาณว่าติดบ่วงของฉันเข้าแล้วเรียบร้อย
“ค่ะ...”
คำตอบเดียวทำให้ฉันกระตุกยิ้มก่อนช้อนตามองสบตาคนตรงหน้าอย่างผู้ชนะ
“งั้นเราไปเถอะค่ะ”
“วันนี้ป่วยเรอะ หน้าซีด ๆ”
“เค้าเรียกว่าแต่งหน้าแบบไม่ได้แต่งต่างหาก”
“ไม่อะ แกเหมือนคนป่วยใกล้ตายในโรงพยาบาลมากกว่า”
“ไอ้มิ่ง แกอวยพรฉันบ้างเถอะ เพื่อนจะไปจีบผู้ชายเชียวนะ”
“ขอให้วืด”
“ไอ้มิ่ง!”
ฉันมองแรงผ่านกระจกโต๊ะเครื่องแป้ง มองยายคนเพิ่งตื่นเพราะมีเรียนบ่าย ในขณะที่ฉันมีเรียนเช้า จะเรียกว่ามีเรียนก็พูดได้ไม่เต็มปาก เรียกว่าไปเช็คชื่อเถอะ เพราะเพิ่งสอบกลางภาคจบไป ช่วงนั้นน่ะนรกของจริง ต้องขอบคุณที่ห้องสมุดกลางเปิดตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง ทำให้ฉันได้มีที่นอนดี ๆ และได้ส่องผู้ชาย… ไม่ใช่สิ ได้ที่ติวดี ๆ จนสอบผ่านด้วยคะแนนติดท็อปทุกวิชา เห็นบ้าผู้ชายอย่างนี้ ฉันก็ไม่เคยทิ้งการเรียนนะ แต่ถ้าให้เลือกระหว่างเรียนกับผู้ชาย แน่นอนว่าดาหลาเลือกผู้ชายค่ะ ฮ่า ๆ ๆ
ถ้าป๊ากับแม่รู้คงร้องไห้เป็นสายเลือดอะ ที่ลูกสาวเรียนตั้งใจเรียนเพื่อไปจีบผู้ชาย ก็เขาเป็นถึงนักศึกษาเรียนดีนี่นา ถ้าตัวเองเรียนแย่ไปยังจะไปจีบเขาอีกนี่ เขาเรียกว่าสวยแต่ไม่เจียมตัว ผู้หญิงสมัยนี้สวยแล้วต้องมีสมองนะคะทุกคน แล้วผู้ชายจะเข้ามาเอง … แต่ฉันก็สวยนะ ทำไมเขาไม่เข้าหาเลยอะ ความย้อนแย้งนี้คืออะไร!
เรื่องจีบเขาตอนนี้ก็ช่างมันเถอะ เพราะในที่สุดฉันก็ได้เบอร์ของแผ่นดินมาแล้วค่าทุกคน!!! ก็ไม่ได้ขอเขามาเองหรอก แต่ได้แลกกับน้องฟ้ามา แล้วน้องฟ้าเนี่ยก็สร้างกลุ่มและดึงฉันกับแผ่นดินเข้าไปอยู่ด้วยเพราะจะไปเป็นจิตอาสาเหมือนกัน
ก็แค่นั้นเองงงงง
ไม่มีอะไรมากเลยยยยย
แล้วฉันก็ตอบแทนน้องเขาด้วยสกินแคร์ดี ๆ หนึ่งเซตใหญ่แค่นั้นเอง
“แล้วจะไปจริง ๆ เรอะ จิตอาสาอะ แม่รู้รึยัง”
“อือ รู้แล้ว” ถึงแม้ว่าจะโดนบ่นยับก็ตามเถอะ
“ถ้าฉันไม่ติดฝึกงานก็คงได้ไปด้วยอยู่หรอก”
“ดีแล้ว”
“ดีแล้วที่ได้ฝึกงาน?”
“ดีแล้วที่ไม่ไป อย่าไปเลย ถ้าแกไปฉันกลัวว่าจะไม่ได้จีบเขา”
“สมองแกนี่มีแต่เรื่องผู้ชายจริง ๆ สินะ”
“เพิ่งรู้เหรอเพื่อนรัก เรียนจบฉันจะร่อนการ์ดเลยคอยดู”
“เอาที่สบายใจ อย่าเผลอไปลากเขาเข้ากระท่อมล่ะ”
“มิ่งจ๋า เพื่อนแกเป็นผู้หญิงนะ จะไปทำอย่างนั้นได้อย่างไร” ฉันยิ้มใส่กระจกหลังทาลิปสติกสีพีชปิดท้าย มองซ้ายมองขวาก็โอเค สมกับที่แหวกขนตาตื่นมาตั้งแต่ตีสี่ เพื่อจะแต่งหน้าทำผมไปสมัครโครงการจิตอาสาที่จะเปิดในตอนแปดโมงเช้า แผ่นดินต้องทึ่งในความทุ่มเทของฉัน!
ฉันลุกขึ้นหมุนตัวรอบกระจก อยู่มหาวิทยาลัยมาสามปีเพิ่งจะเคยใส่กระโปรงสอบเอวสูง ใส่แล้วดูดีนะเนี่ย เข้ากับเสื้อโอเวอร์ไซส์พอดี เซนส์ของฉันนี่แม่นจริง ถ้าแม่นขนาดนี้ทำไมไม่ถูกหวยสักงวดนะ จะได้เอาเงินไปสู่ขอเขาก็รู้แล้วรู้รอดไปเลย
“เป็นไง โอเคยัง” ฉันโพสต์ประหนึ่งกำลังเดินประกวดนางสาวไทยให้ยายมิ่งที่นั่งครึ่งหลับครึ่งตื่นบนเตียงดู
ยายมิ่งพยักหน้าก่อนจะล้มตัวลงนอนอีกรอบ ก็ไม่แปลกใจเท่าไหร่เพราะนางกลับถึงหอตอนตีสองนี่นะ แล้วบอกฉันว่าตีหนึ่งนะ นี่ก็นั่งถ่างตารอไง ถือว่าฝึกซ้อมรอแฟนก็แล้วกัน
“ฉันไปแล้วนะ” ฉันสะพายกระเป๋าข้างใบจิ๋วสีแดงใบโปรด สีแดงคือสีนำโชคของฉัน จะว่าไปเมื่อวานที่ได้เบอร์มาก็เพราะอันเดอร์แวร์สีแดงนี่แหละ ฮ่า ๆ ๆ
หลังจากเช็คชื่อในคาบเรียน อาจารย์ก็ปล่อยเกาะ และเพราะเป็นวันศุกร์ หลังช่วงสอบทุกคณะย่อมเงียบเป็นปกติ จะมีก็แต่ที่ลานกิจกรรมที่มีค่ายอาสาหลายค่ายรับสมัครคนร่วมโครงการ หนึ่งในนั้นก็มีค่ายของคณะเกษตรศาสตร์ รวมอยู่ด้วย
“พี่หลาคะ ทางนี้ ๆ ๆ”
ฉันหันมองตามเสียงเรียก วันนี้ไม่ต้องเพ่งมากเพราะใส่คอนแทคเลนส์มาแล้วเรียบร้อย ส่วนน้องฟ้าเจ้าของเสียงก็โบกมือเรียกฉันอยู่จากที่ไกล ๆ ไกลจริงเพราะอยู่สุดริมทางเดินเลย
“มาแต่เช้าเลยนะคะ”
ฉันส่งยิ้มให้คนแซวเสียงสดใส ส่วนสายตาก็กวาดมองหาเป้าหมาย แต่ก็ไม่เจอแม้แต่เงา พูดเป็นเล่นไป ขนาดเงาของเขาฉันก็จำได้นะ เพราะมีผู้ชายไม่กี่คนหรอกที่หล่อยันเงาน่ะ ขนาดฉันยังสวยยันเงาเลย คิ ๆ
- Writer
