ดาวเกี้ยวดิน

ตอนที่6

“พี่หลาคิดว่าฟ้าเป็นแฟนพี่ดินเหรอคะ ฮ่า ๆ ๆ ๆ”

ยิ่งได้ยินเสียงหัวเราะของน้องเค้า หน้าเล็ก ๆ ของฉันยิ่งหดเล็กลงจนเหลือแค่นิ้วเดียว แต่ถึงอย่างนั้นก็ได้แต่ฝืนยิ้ม หลังจากสารภาพความจริงกับน้องสาวของเขา อันที่จริงฉันพอรู้นะว่าแผ่นดินมีน้องสาวจากคำบอกเล่าของเพื่อนสนิทเขาที่ไปตามสืบมา แต่ไม่คิดว่าน้องสาวของแผ่นดินก็คือน้องฟ้า ยายมิ่งต้องรู้อยู่ก่อนแล้วแน่ ๆ แต่แกล้งไม่บอกฉัน แถมยังบอกว่าเป็นรุ่นน้องที่ตามจีบแผ่นดินอีก ยังโกรธที่ฉันแอบกินสลัดแซลมอนตอนนั้นรึไง ก็ซื้อคืนให้แล้วนี่นา แกเกือบทำเพื่อนเสียคนเลยนะ ฮือ…

“ถ้าฟ้าจะมีแฟน ไม่ขอมีแบบพี่ดินหรอกค่ะ คนอะไร จืดชืด”

เพราะความจืดชืดเหมือนน้ำเต้าหู้ไม่ใส่น้ำตาลนี่แหละทำให้ฉันหลงรักเขาน่ะ จะบอกน้องเค้าดีไหมว่าพี่สาวคนนี้แอบชอบพี่ชายเค้าอยู่ แต่ฉันก็ไม่ได้เป็นคนใจกล้าขนาดนั้นซะด้วยสิ ฉันเหลือบมองแผ่นดินที่ยืนซื้อปลาหมึกปิ้งจากร้านที่อยู่ห่างออกไป เพราะความธรรมดาของเขานั่นแหละ ถึงทำให้ฉันหนีไปไหนไม่ได้ เพราะกลัวว่าสักวันเขาจะเลือกคบคนที่เข้ากับเขาได้มากกว่า

ถึงวันนั้นถ้าฉันยังไม่ได้ลงมือทำอะไรสักอย่าง จะต้องเสียใจไปตลอดชีวิตแน่

ตอนนี้ฉันกำลังเลือกดูชุดนักศึกษาให้น้องฟ้า หลังจากซื้อให้ตัวเองไปแล้วทั้งหมดห้าชุดด้วยกัน เป็นเสื้อนักศึกษาแบบโอเวอร์ไซส์กับกระโปรงสอบเอวสูงเหนือเข่านิดหน่อย อยากใส่กระโปรงพลีทเหมือนเด็กปีหนึ่งบ้าง แต่ใส่ทีไรโดนเพื่อนแซวว่าแอ๊บเด็กทุกที แถมลมพัดทีก็เปิดจนแทบจะเห็นทั้งไส้ทั้งพุง เลยตัดรำคาญด้วยทรงเอ แต่ก็นั่นแหละค่ะ ซิปแตก…น่าอายที่สุด! และหลังจากลองแล้วก็ต้องขอบคุณความสูงหนึ่งร้อยเจ็ดสิบสามของตัวเองที่ที่ป๊าให้มา ทำให้ขาของฉันยาวกว่าผู้หญิงปกติทั่วไป เวลาใส่สั้น ๆ เลยดูไม่ค่อยโป๊สักเท่าไหร่ และขอบคุณรอบเอวยี่สิบสี่นิ้วของตัวเอวที่ทำให้ใส่แล้วดูไม่ตัน ยังพอมีส่วนโค้งเว้าแบบผู้หญิงบ้าง ส่วนน้องฟ้านั้นตัวเล็กกว่าฉันมาก ไม่รู้ว่าเพิ่งสิบแปดหรือเปล่า แต่ยังให้ความรู้สึกเหมือนเด็กสาวมัธยมอยู่เลย นี่สินะความแตกต่างของอายุ ทั้งที่ห่างกันแค่สามปีเอง

“ฟ้าอิจฉาพี่หลาจังเลยค่ะ ตัวก็สูง หุ่นก็ดี แถมยังสวยอีก ส่วนฟ้า...ทั้งเตี้ยทั้งตัน หาชุดใส่ก็ยาก”

ฉันหัวเราะกลบความเขิน โดนชมซึ่งหน้ามาก็เยอะ แต่ไม่เขินเท่ากับโดนว่าที่น้องสะใภ้ชม ถ้าโดนพี่ชายเขาชมบ้าง ฉันคงลอยออกไปถึงดวงจันทร์แน่ ๆ

ด้วยความที่บ้ายอ ใครชมอะไรเป็นต้องเลี้ยง ต้องหน้าใหญ่ใจป้ำ หลังจากซื้อชุดนักศึกษาเสร็จ ฉันเลยชวนน้องฟ้าไปเลือกเครื่องสำอางต่อ

“เป็นผู้หญิงต้องรู้จักรักสวยรักงาม”

“แต่ฟ้าแต่งหน้าไม่เป็นนะคะ”

ฉันแตะปลายคางช้อนใบหน้าของว่าที่น้องสะใภ้ขึ้นมาดู

ใบหน้าของเด็กสาว ยังไม่จำเป็นต้องลงเครื่องสำอางหนัก ๆ ควรจะบำรุงผิวให้ดีมากกว่า

“สกินแคร์ก็พอค่ะ ผิวดีมากจริง ๆ นะเนี่ย” ฉันยื่นหน้าเข้าไปใกล้ เพราะไม่ได้ใส่แว่นเลยมองไม่ชัดเท่าไหร่

“ใกล้… ไปไหมคะ”

ฉันชะงักเมื่อรู้ตัวว่าเข้าใกล้เกินไป ก็ไม่ใกล้เท่าไหร่สักหน่อย แค่ปลายจมูกแตะกัน

“ทำอะไรน่ะ” เสียงของแผ่นดินดังขึ้น ในสภาพที่มาพร้อมถุงปลาหมึกย่างสามถุงและในมืออีกหนึ่งไม้ เขามองฉันเหมือนฉันกำลังคุกคามน้องสาวเขาอย่างไรอย่างนั้นแหละ

แต่เมื่อหันมองดูตัวเองแล้ว ท่าทางเชยคางตอนนี้ก็คงเป็นแบบที่เขาคิดจริง ๆ นั่นแหละ

“โทษทีจ้ะ”

“มะ ไม่เป็นไรค่ะ” น้องฟ้าหน้าแดง แดงแบบแก้มแดงน่าเอ็นดูมาก

ทำไมน่ารักอย่างนี้นะ! อยากได้มาเป็นน้องสาวจัง จะจับเล่นแต่งตัวทุกวันเลย น่ารักอ่ะ ถ้ามาอยู่กับฉัน น้องคงได้ยินฉันชมว่าน้องเค้าน่ารักวันละพันครั้งแน่ ๆ เลย ก็ฉันชอบผู้หญิงน่ารัก ๆ ตัวเล็ก ๆ แบบนี้จริง ๆ นี่นา อยากเก็บใส่กระเป๋าเอากลับบ้านไปด้วยจัง แต่พี่ชายเค้าดูจะหวงน้องสาวอยู่หน่อย ๆ แฮะ มองฉันเหมือนไม่ไว้ใจยังไงไม่รู้

“ใกล้ค่ำแล้ว กลับได้ละ เดี๋ยวไม่ทันรถเที่ยวสุดท้าย”

แผ่นดินเดินมาดึงแขนน้องสาวตัวเองไปจากฉัน

แล้วทำไมฉันต้องเสียดายด้วยล่ะ

“แต่ฟ้าอยากดูเครื่องสำอางก่อน พี่หลาเค้าแนะนำ”

ฉันมองแผ่นดินด้วยสายตาสุดซื่อ เขามองฉันนะ สบตาด้วย แต่พริบตาเดียวก็หันไปหาน้องสาวตัวเอง พร้อมกับดีดหน้าผากเบา ๆ

อยากโดนดีดหน้าผากแบบนั้นบ้างจัง แล้วจะดื้อให้ดีดทุกวันเลย

“เป็นเด็กเป็นเล็กคิดจะใช้เครื่องสำอาง เดี๋ยวหน้าแก่หรอก”

คำว่าหน้าแก่เหมือนฝ่ามือพิฆาตตบหน้าฉันอย่างแรงจนแทบเซ ถ้าไม่ติดว่าใส่ส้นสูงอยู่คงมีล้มอ่ะค่ะ

ส่วนฉันน่ะก็หน้าแห้งไปอีกสิคะ ในเมื่อตอนนี้ฉันโบกรองพื้นแบบหนาพิเศษจนหน้าแทบจะเป็นกระเบื้อง ถ้าเติมปาก ติดขนตาอีกนิดก็ไปประกวดนางนพมาศได้เลย เจอแสงไฟสปอร์ตไลท์ตอนกลางคืนหน้าไม่ดรอปแน่นอน แง! แต่เขาว่าฉันหน้าแก่อะ! ก็ฉันมั่นใจที่สุดตอนแต่งหน้านี่นา! ทำไมต้องว่ากันด้วย! ไอ้หน้าตี๋น้ำเต้าหู้!

แต่ถึงอย่างนั้นฉันก็ยังชอบเขาอยู่ดี เกลียดความย้อนแย้งของตัวเองจัง