SAVAGE LOVE (TAGALOG/TAGLISH)

Chapter 6: Teddy Bear

Fauto’s POV

Binuksan ni Savanna ang pinto ng main room. Sumalubong sa akin ang laki ng espasyo ng kuwarto. Malaking kama at iilang furnitures. I puckered my lips and inserted my both hands on my pocket. Nakatitig lang ako kay Savanna na saglit na pinagmasdan ang kuwarto bago bumaling sa akin.

“So… Yeah, this the main room,” she chuckled and looked away, avoiding my gaze.

“Dito ka ba natutulog?” I asked abruptly.

A flush creeps on her face and her ears turned red.

“Mi-minsan. I have my own room in our house so I don’t need to sleep here,” she answered shyly.

Naglakad ako patungo sa malaking glass panel, binuksan ng konti ang malaking kurtina at kalmadong dagat ang bumungad sa akin. If Mr. Sicio will sell this house, I won’t hesistate to buy this. Maganda ang tanawin, kalmado at tahimik. It’s relaxing.

“May nagpaparamdam ba sayo?” tanong ko bigla matapos ang mahabang katahimikan. Nanatili lang akong nakatalikod sa kanya.

“Na multo?” I heard her giggled.

Umangat na lang ang gilid ng labi ko. This woman knows how to throw jokes promptly. Nung unang pansin ko sa kanya ay tahimik at hindi mo mabibiro pero habang tumatagal ay mas lalo siyang nakakatuwang kasama.

“Na lalaki,” seryosong usal ko at pumihit paharap sa kanya dahilan para magtama ang mga mata namin.

I want to mention Yoga’s name. Talk about how she feels towards Yoga, or how that man treat her. Pero huwag na lang, baka malaman niya pa ang koneksyon ko kay Yoga.

“Wala,” tumawa siya at umiling.

“Kung ganun hindi mo ako maramdaman?” mabilis na tanong ko.

Saglit na napaawang ng labi si Savanna. Her eyebrow frowned and confusion filled her face. Nagtataka at gulat sa tanong ko.

Naglakad ako papalapit sa kanya. Hindi pa din ito makapagsalita.

"I want to date you," I said sincerely.

Hindi ko alam kung saan galing ang senseredad sa loob ko. Pero para bang natural na lang na lumabas iyun sa bibig ko.

I swallowed hard while waiting for her answer. Bakit ba kumakabog ang dibdib ko ng malakas? Bakit ako kinakabahan ng ganito? Tss! Ano naman ngayon kung tanggihan niya ako?

"Ba-bakit?" takang tanong niya na tila hindi maproseso ang mga sinabi ko.

"I like you, Savanna," I uttered hoarsely, sinasabi na sapat na rason na ang sagot ko sa tanong niya

Malalim ang titig ko sa kanya, hinihintay ang magiging sagot nito sa akin. Tanginang puso 'to! Ba't ang lakas ng t***k?!

"Gu-gusto mo ako?" she said in diebelief manner, "Hindi, hindi pwedi," umiling siya at tinalikuran ako.

Mabilis kong hinawakan ang braso nito para pigilan. Is she rejecting me? f**k! Is she f*****g rejecting me?

Hindi ko alam pero tila nasaktan ako bigla. Dahil ba hindi ko na maipagpapatuloy ang plano kong paghihiganti? Siguro nga yun ang dahilan.

"Why? May magagalit ba?" I asked irritatedly.

"Wala."

"May iba kanang gusto? May hinintay ka?"

"Wala," she babbled.

"Kung ganun bakit? Bakit hindi mo ako hayaan na ligawan ka?" iritado na ang boses ko.

"Because..." she bit her lower lip, finding the right words for her statement. "You're a playboy. Hindi ka nanliligaw, wala kang panahon para sa ganitong bagay. I want a long term relationship, you cannot give that to me," she hissed in frustration.

"I can," mabilis kong usal. "Try me, just try me Savanna. Ibibigay ko sayo ang gusto mo," my voice became desperate.

Hindi ko alam kung saan na nanggagaling ang mga sinasabi ko, lalo na ang tono ng pananalita ko na bigla na lang nagbabago.

The firmness in my voice suddenly changed into a soft and desperate one. What the f**k?!

"Fausto, hindi mo maintindihan."

She remove my hand on her wrist and stepbackward from me.

"Savanna, I like you. Ikaw ang hindi ko maintindihan.”

“It’s happening so fast,” she mumbled.

Hinawakan ko ang baba niya at inangat para matignan ako ng maayos. I want her to look at me. I want her eyes locked on mine.

“Kaya kita liligawan.”

“You’re too old for that,” she jokingly, trying to hide the smile on her lips.

Napaawang ako ng labi sa sinabi niya at marahan na humalakhak. This woman!

“I’m not,” giit ko. “I’m damn serious, I’ll court you,” pinal kong usal.

Hindi na siya sumagot sa sinabi ko. Hindi ko alam kung pumayag ba siya o hindi, but who cares. Liligawan ko siya, kukulitin hanggang sa maging akin na. If that time comes, Yoga Almonte will envy me. He will be frustrated and furious. Nangangati na akong makita ang reaksyon niya kapag naging akin na si Savanna.

Lumabas na kami ng bahay. Tahimik lang si Savanna, tila nahihiya at hindi komportabli sa biglang sinabi ko.

“Teka lang.”

Napalingon si Savanna sa akin at tumigil sa paglalakad. Mabilis akong nagtungo sa kotse ko at kinuha sa loob ang binili para kay Savanna. Bitbit ko ang pink na teddy bear at isang boquet of white roses. Nakita ko na saglit namilog ang mga mata ni Savanna at gumihit ang ngiti sa labi, tila pinipigilan na matawa.

“This is for you,” usal ko nung tumigil sa harap niya at iniabot ang bagay na hawak. “I know you like pink so much.”

Hindi siya gumalaw at nakatingin lang sa malaking teddy bear. Come on, kunin mo na, nakakahiyang hawakan ang malaking teddy bear na ‘to at kulay pink pa.

“I… I don’t like pink. Saan mo naman nalaman yan?” tumatawang tanong niya at tinanggap ang regalo ko sa kanya.

Parang binuhusan ako ng malamig na tubig. Ilang beses pa ba ako mapapahiya dahil lang sa kanya? All my effort disappeared after what she said.

“I thought…” hindi ko na maituloy ang sasabihin ko sa sobrang pagkahiya.

Yung pakiramdam na pinagmamalaki mo pa sa kanya yung regalo na dala mo pero hindi naman pala nito nagustuhan? Humanda ka sa akin Atom! He thinks this is f*****g funny?!

“Hey,” tawag niya sa akin nung mapansin ang pagbago ng timpla ng mukha ko. “I appreciate this. Nagtaka lang ako kung saan mo nalaman na paborito ko ang kulay na pink.”

I swallowed hard and forced a smile.

“Sinabi sa akin ni Atom, he told me that he is your friend.”

Maharan na umiling si Savanna na puno ng pagtataka ang mukha.

“Hi-hindi ko siya kilala,” she answered awkwardly.

For the second time, parang may bumuhos na namang malamig na tubig sa aking katawan. I closed my eyes firmly and calm myself. f**k! That motherfucker!

“Sorry,” tanging nasambit ko na lang, hindi ko alam ang sasabihin sa sobrang kahihiyan.

“No, it’s okay. I really appreciate this,” usal niya at tinaas ang yakap-yakap na teddy bear.

Napahawak na lang ako sa batok ko. Sumasakit ang ulo ko dahil kay Atom.

Hinatid ko na si Savanna hanggang sa tapat ng bahay nila. Inaya niya pa akong pumasok sa loob pero tumanggi ako dahil may trabaho pa akong gagawin ngayong gabi.

“See you on Friday,” usal ko sa kanya kaya naguguluhan niya akong tinignan.

“A-anong meron?”

“Ilalabas kita. Half day lang ang pasok mo sa Friday, diba?” paniniguro ko.

“You have my schedule?” namimilog ang mga mata nito.

I looked at my wristwatch, trying to avoid her question.

“I need to go. Magkita na lang tayo sa biyernes,” paalam ko sa kanya at sumaludo bago pumasok ng kotse ko.

NANG MAKAUWI NA ako ay agad kong sinumulan ang trabaho na nakatambak. I am living alone in my house, may sarili na akong bahay. Graduate ako ng business management, I’m the CEO of one of the branded car here in the Philippines. Fausto ang pinangalan ko sa mga sasakyan na binebenta ng aking kompanya, unti-unti ay nakikilala na din ang sasakyan ko sa ibang bansa.

Nagvibrate ang cellphone ko kaya napabaling ako doon. I received a message from Savanna, mabilis kong kinuha sa ibabaw ng lamesa ang phone ko at binuksan ang mensahe niya.

From Savanna:

Is this also mine?

Tanong niya at may litrato na pinadala. It was a necklace I bought for her. Nilagay ko sa leeg ng pink teddy bear. Napangiti na lang ako at humilig sa backrest ng swivel chair habang tinitignan ang litrato na pinadala niya. It was a picture of her neck showing collarbone while wearing the necklace. Ang pendant ng kwintas ay krus.

I received another message. Pero hindi na galing kay Savanna. It was come from an unknown number, hindi numero sa Pilipinas ang gamit nang nagpadala ng mesahe. Out of curiosity, I opened the message. Nanlamig ako sa nabasa, hindi makagalaw sa kinauupuan ko at nakaramdam ng kirot sa dibdib.

From +457****

I’m coming home. I miss you.

Napahilamos ako sa mukha at bumaling sa frame na nasa ibabaw ng lamesa ko. It was her picture, her f*****g picture! Pilit ko mang itanggi kay Atom na wala na akong nararamdaman, hindi ko ito maitatanggi sa sarili ko. There are still times that I miss her so much, may pagkakataon din na pinagmamasdan ko ang litrato niya.

Galit at sakit ang nararamdaman ko. But reading this message, I can’t help but feel thrill for her come back. I can’t help missing her. I want to see her, I badly want to see her.

But Savanna… Siya muna dapat ang pagtuunan ko ng pansin. Hindi ako papayag na hindi ako makapaghiganti kay Yoga!