ตอนที่ 2
1371 Words
enjoy reading
หลังจากที่ส่งรูปไปยั่วพี่เสือดุเรียบร้อยเมลก็ปิดแชตลงไป คนตัวเล็กหยิบเอาเสื้อครอปสีดำตามมาด้วยกางเกงขาสั้นสีขาว ขาเรียวยาวที่โผล่พ้นกางเกงออกมานั้นขาวสว่างเรียบเนียนเหมือนไม่เคยต้องแสงแดด
"พี่เชนเสร็จรึยังคะ"เมลเดินไปเคาะห้องของพี่ชาย เชนที่อยู่ในชุดเสื้อยืดสีดำกางเกงยีนสบายๆ เดินออกมาจากห้อง มองๆ ไปแล้วก็เหมือนพวกเขาใส่ชุดคู่อยู่เหมือนกันนะ
"เสร็จแล้วค่ะ ไปกันเลยไหม"
"ไปค่ะ"เมลและเชนขับรถมุ่งหน้ามาที่ห้างใหญ่กลางเมือง สองพี่น้องเดินเข้าร้านนั้นออกร้านนี้ตามความต้องการของน้องสาว เมลเลือกเสื้อผ้าจนพอใจก็ถึงเวลาอาหารเย็น
"ทานข้าวที่นี่เลยดีกว่าค่ะ เมลหิวแล้ว"เมลบอกกับพี่ชาย เชนพยักหน้ารับแล้วพาน้องเข้าไปในร้านอาหาร
"รับอะไรดีคะ"พนักงานสาวเดินเข้ามารับออร์เดอร์ เมลจัดการสั่งอาหารให้ตัวเองและพี่ชายเสร็จสรรพก็นั่งคุยกันเรื่องการเรียน
"ตอนพี่เชนเรียนอยู่พี่เชนดุรุ่นน้องไหมคะ"
"ดุเพราะหน้าที่ครับ ที่พี่ดุเพราะอยากให้น้องได้ดี แต่ไม่ใช่ว่าดุแบบไม่มีเหตุผล"
"หนูเคยดูในข่าวเรื่องรุ่นพี่ที่ดุๆ หนูเลยกลัว พอมาวันนี้รุ่นพี่ใจดีมากเลยค่ะไม่เห็นดุเลย"
"ก็ดีแล้วไม่ใช่เหรอ"
"ใช่ค่ะ ดีมากๆ เลย"
"แล้วพี่รหัสเราล่ะเป็นไง"
"หนูเป็นคนเดียวที่พี่รหัสไม่มา แต่ว่าเจอปู่รหัสแล้วค่ะ ชื่อพี่เสือ ใจดีมากๆ เลย"
"ชื่อน่าจะดุนะ"เชนหยอกเย้าน้องเล็ก เมลย่นจมูกใส่พี่ชายด้วยท่าทางน่ารัก
"ทีแรกหนูก็คิดว่าพี่เขาจะดุ แต่จริงๆ แล้วพี่เขาไม่ดุเลยค่ะ"
"ไม่ดุกับเมลคนเดียวหรือเปล่า"
"ไม่รู้สิคะ"สองพี่น้องคุยกันสักพักอาหารก็มาเสิร์ฟ
"ทานเยอะๆ นะคะ"เชนบอกน้องสาว
"เสือ นั่นน้องเมลรึเปล่าวะ"ดิวสะกิดเพื่อนให้มองเข้าไปในร้านอาหารชื่อดัง เสือมองตามมือเพื่อนก็เจอเมลนั่งกินข้าวหัวเราะต่อกระซิกกับผู้ชายอีกคนที่ดูท่าทางแล้วน่าจะสนิทสนมกันพอสมควร
"อือ"
"ใครวะ หล่อฉิบหาย"จินถาม
"มึงก็เข้าไปถามดิถ้าอยากรู้"เสือบอกกับเพื่อน
"มึงจะบ้ารึไง จะให้กูเดินเข้าไปแล้วถามว่าน้องเมลมากับใครครับท่าทางสนิทสนมเชียวแบบนี้เหรอ"
"ก็มึงอยากรู้ไม่ใช่ไง"เสือเดินเข้าร้านอาหารร้านเดียวกับคนตัวเล็ก เพื่อนสองคนที่ยืนงงอยู่รีบวิ่งตามเข้าไป
"มึงเข้ามาทำไมวะ"
"ร้านอาหาร กูมาซักผ้ามั้งดิว"เสือตอบอย่างหัวเสีย จะเซ้าซี้อะไรเขานักหนาเดินเข้าร้านอาหารขนาดนี้มึงจะถามอะไร
"แต่เราเพิ่งแดกข้าวกันนะ"จินเอ่ยขัด
"กูไม่อิ่ม ถ้ามึงไม่แดกก็ออกไปกูแดกคนเดียว"
"เออๆ แดกก็แดกวะ"ทั้งสามสั่งอาหารโดยโต๊ะที่นั่งนั้นอยู่ทางด้านหลังของเมล เสือนั่งหันหน้ามาทางคนตัวเล็กที่กำลังตักอาหารให้ชายตรงหน้า
"เมลรู้จักโต๊ะนั้นรึเปล่าเขามองเรามานานแล้วนะ"เชนเมื่อเห็นว่ามีคนจ้องก็กระซิบถามน้อง เมลหันไปมองก็เจอกับพี่เสือดุที่กอดอกมองเขาอยู่ อ๋าสายตาแบบนี้จะให้เมลดิ้นตายตรงนี้เลยใช่ไหมเนี่ยพี่เสือ
"ระ รู้จักค่ะ ปู่รหัสหนูเอง"
"มองอะไรขนาดนั้นวะ"เชนบ่นออกมาด้วยความหงุดหงิด
"พี่เชนรอหนูก่อนนะ"เมลเดินมาที่โต๊ะของเสือพร้อมกับทักทายพี่ๆ
"พี่ๆ สวัสดีค่ะ"
"อ้าวน้องเมล สวัสดีครับ"ดิวทักทาย
"น้องเมลมาทานข้าวด้วยกันไหม"จินเอ่ยชวน
"เมลนั่งโต๊ะนู้นค่ะ เชิญพี่ๆตามสบายเลย"
"อ่า มากับแฟนสินะ"จินเอ่ยลองเชิง
"สวัสดีค่ะพี่เสือ"เมลเอ่ยทักอีกรอบเมื่อคนที่ต้องการจะคุยด้วยนั้นไม่ยอมมองหน้า
"อืม หวัดดี"
"พี่เสือเป็นอะไรรึเปล่าคะ หน้าบึ้งเชียว"
"เปล่า"
"เมลทำอะไรผิดรึเปล่า เหมือนพี่เสือไม่อยากคุยกับเมลเลย"เมลตีหน้าเศร้าจนเพื่อนของเสือต้องหยิกเข้าที่เอว
"โอ๊ย เหี้ยไรวะ"เสือหันไปด่าดิว
"น้องพูดกับมึงอยู่"
"กูได้ยิน แล้วมากับใคร"ประโยคแรกหันไปพูดกับเพื่อนตามด้วยประโยคหลังที่หันมาถามหลานรหัส
"เมลมากับ...พี่ชายค่ะ"เมื่อคนตัวเล็กตอบกลับมามุมปากหยักเริ่มกระตุกเพราะกลั้นยิ้ม เมลมองคนตัวสูงที่ยังคงเก๊กไม่หยุด
"งั้นเมลไปก่อนนะคะ พี่เสือคงไม่อยากให้ใครรบกวน"เมลเดินกลับโต๊ะแล้วจ่ายเงิน สองพี่น้องเดินออกจากร้านไป
"มึงเป็นเหี้ยอะไรวะ มึงไม่เห็นหน้าน้องเหรอเหมือนคนจะร้องไห้เลย ไอ้เพื่อนเลว"จินด่าเสือที่ยังคงนั่งเม้มปากอยู่
"เออแม่ง น้องน่ารักน่าสงสารขนาดนั้นมึงยังปั้นหน้าดุอยู่อีก"ดิวเสริม
"พวกมึงแดกไปนะ กูจ่ายเงินให้ กูไปละลืมไปว่ามีธุระ"เสือเดินออกจากร้านไป เพื่อนสองคนนั่งมองหน้ากันปริบๆ
"มึงตอบกูซิว่าตอนเข้าร้านมันไม่ได้บอกว่ากินข้าวไม่อิ่ม"ดิว
"อืม มันนั่นแหละเป็นตัวที่ชวนเราเข้ามา"
"คุณพ่อขา หนูขอออกไปอยู่หอได้ไหมคะ เพราะช่วงนี้มีรับน้องดึกหนูขี้เกียจกลับบ้านมันไกล"ทันทีที่มาถึงบ้านเด็กน้อยก็เริ่มออดอ้อนบิดา เรื่องนี้เขาขอตั้งแต่จะเข้ามาเรียนแล้วแต่บิดาก็ไม่อนุมัติสักที
"ไม่ได้หรอกลูกพ่อเป็นห่วงหนูนะ"
"คุณพ่อจะให้หนูกลับบ้านดึกๆ เหรอคะ หนูเหนื่อยนะ"เมลทำหน้าตาน่าสงสารจนคนเป็นพ่ออดไม่ได้ที่จะดึงมากอด
"โอ๋ๆ ค่ะ พ่อไม่ได้จะบอกแบบนั้น"
"คุณพ่ออยากให้หนูเหนื่อยเพิ่มใช่ไหม"
"ไม่ใช่ค่ะไม่ใช่ โอเคๆ ถ้าหนูจะออกไปอยู่หอหนูจะไปอยู่หอไหนล่ะ หาหอมาเดี๋ยวพ่อช่วยดู"
"โอเคค่ะ!! หนูรักคุณพ่อที่สุดเลย"เมลหอมแก้มบิดาไปฟอดใหญ่ ในบ้านนี้ไม่มีใครขัดใจเมลได้ เพราะเขาจะใช้วิธีการอ้อนวอนไม่ใช่การเอาแต่ใจ
"พรุ่งนี้เลยนะคะ"
"พรุ่งนี้เลยเหรอคะ อีกอาทิตย์ได้ไหมพ่อยังทำใจไม่ได้เลยค่ะ"
"งื้อ แต่รับน้องเริ่มแล้วนะคะ วันนี้รุ่นพี่ปล่อยเร็วกว่าปกติหนูเลยได้กลับบ้านเร็ว ถ้าปกติแล้วอาจจะทุ่มสองทุ่มเลยนะ"
"อ่า โอเคค่ะพรุ่งนี้ก็พรุ่งนี้ หาหอเอาไว้แล้วใช่ไหมเนี่ย เดี๋ยวพ่อให้คนขนของเข้าห้องให้นะคะ"
"ได้ค่ะ"
"งั้นหนูขอไปอ่านหนังสือก่อนนะคะ"
"ค่ะ ตั้งใจอ่านหนังสือนะคะ"
"ค่ะ ฝันดีล่วงหน้าค่ะคุณพ่อ"
แชตพี่เสือดุ
//พี่เสือคะ เมลกำลังย้ายไปอยู่หอแต่ว่าเมลยังไม่มีหอเลยพี่เสือพอจะมีแนะนำไหมคะ//เมล
//หอที่พี่อยู่มีห้องว่างนะ ข้างมอเลย//เสือ
//เมลจะย้ายเข้าพรุ่งนี้ค่ะ ฝากพี่เสือติดต่อไว้ให้ก่อนได้ไหมคะ//เมล
//อ่า โอเคเดี๋ยวพี่ติดต่อเจ้าของหอให้นะ//เสือ
//ขอบคุณค่ะ พี่เสือจะนอนตอนไหน//เมล
//อีกนาน พี่ดูหนัง//เสือ
//หนังเรื่องอะไรคะ เมลกำลังเหงาๆ พอดีเลยขอดูด้วย//เมล
//แน่ใจเหรอว่าอยากดูหนังเรื่องเดียวกันกับพี่//เสือ
//หื้ม ทำไมคะ//เมล
//หนังผู้ใหญ่น่ะ//เสือ
//อ่า พี่เสือลามก//เมล
//พี่เสือไม่ได้ลามก พี่เสือแค่เป็นตัวของตัวเอง//เสือ
//ที่ว่าเสือดุ คือดุจริงๆ หรือเยดุคะ//เมล
//อยากลองไหมล่ะ มาหาพี่สิจะได้รู้ว่าเยดุหรือไม่ดุ//เสือ
#เสือดุ
- Writer
