เสือดุ (นายเอกแต่งหญิง)

enjoy reading ภายในมหาวิทยาลัยชื่อดังทางโซนภาคอีสานคลอเคล้าไปด้วยเสียงเด็กปีหนึ่งที่กำลังรวมกลุ่มเพื่อเข้าร่วมการรับน้อง วันนี้เป็นวันที่รุ่นพี่นัดเพื่อรวมกลุ่มเป็นวันแรก เสือหรือที่อาจารย์เรียกกันติดปากว่า เสือดุ เดินเข้ามาในลานว้างพร้อมกับกลุ่มเพื่อนที่เขาเล่าขานกันว่าดุทั้งกลุ่ม ส่วนคำว่าดุนั้นไม่รู้ว่าได้มาจากที่พวกพี่ชอบดุ หรือว่าเยดุกันแน่อันนี้ก็ไม่แน่ใจ เด็กปีหนึ่งที่กำลังส่งเสียงคุยกันจอแจหยุดลงเมื่อเห็นว่ารุ่นพี่ได้มายืนตรงหน้าแถวแล้ว เสือมองเด็กๆ แล้วทำมือให้นั่งลงแล้วเงียบๆ พี่ปีสองรีบเข้ามาจัดระเบียบน้องอย่างด่วนจี๋เพราะกลัวว่ารุ่นพี่จะตำหนิเอา "วันนี้มีใครไม่ได้เอากางเกงมาเปลี่ยน แล้วใส่ทรงเอไหมครับน้องผู้หญิง"เสือถามรุ่นน้องที่นั่งกับพื้น มีน้องผู้หญิงบางคนที่ยกมือขึ้นว่าตนไม่ได้เอามา เสือให้ปีสองแจกผ้าคลุมให้น้องๆ เพื่อให้นั่งได้สะดวก "ได้ครบกันแล้วใช่ไหม" "ครบค่ะ!" "เอาล่ะวันนี้เรามาเจอกันวันแรก พี่ชื่อเสือเป็นประธานรุ่น ต่อไปนี้พี่ต้องดูแลพวกเราใครมีปัญหาอะไรตรงไหนมาปรึกษาพี่ได้" "เรื่องเงินได้ไหมครับ!"น้องผู้ชายคนหนึ่งยกมือขึ้นถาม "ร้อยละยี่มึงเอาไหมล่ะ"เสือตอบกลับไปทำเอาเด็กๆ ขำกันยกใหญ่ ใครว่าพี่เสือดุกันไม่จริงเลย ใจดีขนาดนี้ แสดงว่าไม่ใช่คนดุแต่น่าจะเยดุมากกว่าละมั้ง "วันนี้ก็ไม่มีอะไรมากเพราะพี่ก็แค่อยากมารู้จักพวกเราแค่นั้น มีใครเข้ามาเรียนที่นี่เพราะเพื่อนชวนมาบ้าง"เด็กหลายคนยกมือตอบอย่างตรงไปตรงมา "ถ้าตัดสินใจแล้วก็ไปให้สุด แต่ถ้ารู้ตัวว่ามันไม่ใช่ก็รีบคิดดีๆ วันนี้น่าจะมีการจับสายรหัส พี่จะไม่ให้พวกเราไปตามหาให้เสียเวลาเพราะทุกคนเข้ามาที่นี่เพื่อมาเรียนถูกต้องไหม!!" "ครับ/ค่ะ!!!" "เดี๋ยวปีสองเอาคำใบ้มาให้น้องแล้วเฉลยพี่รหัสเลย ปีสองมาครบใช่ไหม!!!" "ไม่ครับ!" "ใครหาย!!"เมื่อเสือพูดกับปีสองน้องๆ ถึงกับสะดุ้งเฮือก ตอนนี้พวกเขารู้แล้วว่าพี่เสือดุทำไมถึงชื่อเสือดุ "หลานพี่เสือครับ!!!"คำตอบของปีสองทำเอาเสือกุมขมับ หลานรหัสของเขาที่มันขาดเรียนเป็นชีวิตจิตใจ เมื่อคืนมันไปดื่มกับพวกเขามา คุยกันเป็นดิบเป็นดีว่าต้องตื่นมาเรียนให้ได้ แต่พอมาวันนี้มันเสือกไม่มาเขาต้องจัดการกับมันยังไง "เดี๋ยวกูจัดการมันเอง นอกนั้นไม่มีใช่ไหม" "ไม่มีครับ" "เออแจก!!"รุ่นพี่เดินตามแถวเพื่อให้น้องได้จับฉลาก "ไอ้หมงอีกแล้วฮ่าๆๆ"ดิว เพื่อนในกลุ่มของเสือพูด กลุ่มของเขามีทั้งหมดสามคน อ่านไม่ผิดหรอกสามคน มีเขา ดิว และจิน "กูจัดการมันเอง"เสือเอ่ยอย่างไม่ชอบใจ เขาไม่ชอบคนที่ไม่มีความรับผิดชอบ และตอนนี้เขาก็เหลือแค่ไอ้หมงคนเดียวเพราะน้องรหัสของเขานั้นออกไปตั้งแต่ปีสองแล้ว "เอาหน่ามึง เดี๋ยวค่อยไปคุยกันนอกรอบอย่าเพิ่งโมโห"จินปรามเพื่อน เสือพยักหน้าเข้าใจ "น้องคนนั้นแม่งน่ารักฉิบหาย"จู่ๆ ดิวก็โพล่งขึ้นมา เสือหันไปตามสายตาของเพื่อนก็เจอกับเด็กผู้หญิงที่นั่งอยู่ด้านหลัง ผิวขาวเนียนเหมือนไม่เคยต้องแสงแดดกระแทกตาจนละสายตาไม่ได้ จมูกโด่งเชิดรั้นเหมือนคนที่ดื้อเงียบ ริมฝีปากสีแดงสดแบบคนสุขภาพดีขยับยิ้มเมื่อเพื่อนข้างๆ ขอดูชื่อพี่รหัส "นานๆ ทีสาขาเราจะมีของสวยๆ งามๆ แบบนี้เข้ามา กูจีบดีไหมวะ"ดิวเอ่ย เสือเดินหนีเพื่อนมายังหน้าแถวเมื่อปีสองแจกรายชื่อให้น้องๆ เสร็จแล้ว "ได้รายชื่อกันทุกคนแล้วใช่ไหมครับ" "ครับ/ค่ะ" "ถ้าได้ครบแล้วก็เดินออกมาทีละคน พี่จะให้พี่รหัสมารับ"น้องปีหนึ่งลุกออกจากแถวทีละคนเพื่อประกาศว่าได้ชื่อใคร พี่รหัสเดินเข้ามารับน้องทีละคนจนเกือบจะหมด "วี๊ด วิ่ว"เสียงเป่าปากจากพี่ๆ ดังขึ้นเมื่อคนที่ดิวหมายตาเอาไว้ลุกออกมาจากแถว "เงียบ!!! เสียงดังหาพ่อพวกมึงรึไง!!!"เสียงเสือตวาดดังลั่นจนเสียงเงียบลง "ชื่ออะไรครับ"ดิวถาม "ชื่อเมลค่ะ"เสียงหวานตอบพร้อมกับยิ้มหวานทำเอาพี่ๆ และเพื่อนๆ ละลายกันเป็นแถบ "ได้ชื่ออะไรครับ"จินถามทำลายความเพ้อฝันของหลายๆ คน "พี่หมงค่ะ"เสียงหวานตอบ ดิวถึงกับตีแขนเพื่อนอย่างเสือ "มึง น้องได้ไอ้หมง!" "วันนี้หมงไม่มา ยินดีต้อนรับเข้าสายรหัสครับ"เสือบอกกับน้อง เมลมองหน้าคนเป็นพี่แล้วยกยิ้ม "ฝากตัวด้วยนะคะ" วันนี้เป็นวันที่เมลต้องมาเจอรุ่นพี่ปีสี่เป็นครั้งแรก เขาได้ยินข่าวลือเรื่องกลุ่มเสือดุมามากจนเริ่มกลัว เพราะตั้งแต่ที่เขามาที่จุดนัดเจอก็มีหลายๆ คนที่เอาแต่พูดเรื่องนี้ จู่ๆ เสียงพูดคุยก็เงียบลงไป เมลมองไปด้านหน้าที่มีพี่สามคนยืนอยู่ อ๋าทำใมหัวใจเขาเต้นแรงเหมือนจะหลุดออกมาแบบนี้ คนที่แนะนำตัวว่าเป็นพี่เสือนั้นดวงตาคมดุเหมือนเสือตัวโต รูปร่างสูงใหญ่ผิวเข้ม จมูกโด่งรับกับริมฝีปากหยักเข้ารูป อ๋าห่อหมกนั้นช่างยั่วตายั่วใจรุ่นน้องที่นั่งอยู่เหลือเกิน "ดีจังไม่ต้องหาพี่รหัสให้ยาก"เพื่อนที่นั่งข้างๆ หันมากระซิบ เมลพยักหน้ารับอย่างเห็นด้วย "ได้ใครอ่ะ"เมลถามเพื่อน "ได้คนชื่อนทีอ่ะ"จาวาบอกกับเพื่อน "เราได้คนชื่อหมง" "ชื่อแปลกแฮะ"จาวากับเมลต่างคนต่างมาจากต่างที่ เมลมาเรียนที่นี่คนเดียวส่วนจาวาก็มาคนเดียวทั้งสองจึงมาเป็นเพื่อนกัน "ถึงคิวจาวาแล้วออกไปสิ"เมลบอกกับเพื่อน จาวาเดินออกไปด้านหน้าพร้อมกับพี่รหัสเข้ามารับ พี่นทีเป็นคนที่ค่อนข้างสุภาพแต่หล่อเหลา จาวาเป็นเพื่อนผู้ชายตัวเล็กที่ผิวขาวเนียน ถ้าจับแต่งหญิงคงน่ารักดีไม่หยอก เมื่อถึงคิว เมลก็เดินออกไป เสียงแซวนั้นไม่สามารถทำอะไรเขาได้เพราะตอนนี้เขามองเพียงแค่คนที่ยืนต่อหน้าเขา พี่เสือดุ อยากรู้จริงๆ จะดุเหมือนชื่อหรือเปล่า "ชื่ออะไรครับ" "เมลค่ะ" "ได้ชื่ออะไรครับ" "พี่หมงค่ะ"เมลไม่ได้คาดหวังอะไรมากกับพี่รหัส เขาแค่อยากรู้ว่าพี่เสือเป็นปู่รหัสหรือตารหัสของใครต่างหาก "วันนี้หมงไม่มา ยินดีต้อนรับเข้าสายรหัสครับ"เมลถึงกับตะลึงเมื่อรู้ว่าตนนั้นได้เป็นหลานรหัสของพี่เสือดุ คนตัวเล็กใจสั่นจนแทบหลุดออกจากอก "ฝากตัวด้วยนะคะ"เมลช้อนตามองคนเป็นพี่แล้วเอาผมทัดหูข้างหนึ่งอย่างเขินอาย เสือจ้องมองคนตรงหน้าแล้วกัดกรามแน่น ดูก็รู้ว่าเขากำลังโดนยั่ว ให้ตายเถอะ ภายในบ้านหลังใหญ่ตกแต่งด้วยหินอ่อนทั้งหลังเพื่อบ่งบอกฐานะ เมลเดินเข้ามาด้านในก็เจอพ่อกับแม่ที่นั่งคุยกันอยู่ เมลเป็นลูกคนเล็กและเขามีพี่ชายหนึ่งคน พี่ชายเขาขี้หวงยิ่งกว่าอะไรดีดูแลเขาเหมือนกับเป็นสาวน้อยคนเดียวของบ้าน เพราะเขาถูกเลี้ยงมาอย่างสาวน้อยละมั้งเลยทำให้เขากลายมาเป็นสาวน้อยแบบนี้ ในตอนที่เขาอายุสิบแปดปีเขาก็ได้เข้ารับการผ่าตัดศัลยกรรมทรวงอก และเป็นการทำศัลยกรรมครั้งแรกในชีวิต หากถามว่าพ่อกับแม่ไม่ว่าหรือ บ้านของเราไม่เคยก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวของกันและกัน ใครอยากทำอะไรก็ทำแค่ไม่ทำให้คนอื่นเดือดร้อนก็พอ แต่มันก็มีเรื่องแปลกในหลายๆ เรื่อง ไม่ว่าจะขนาดตัวของเขาก็แม้กระทั่งทรวดทรงองค์เอวของเขาที่มันเหมือนผู้หญิงแบบนี้ เสียงของเขาก็ดันไม่แตกหนุ่มเหมือนคนอื่นเขาอีก "คุณพ่อขา คุณแม่ขาเมลกลับมาแล้วค่ะ"เมลเข้าสวมกอดพ่อกับแม่ แก้มนิ่มถูกหอมข้างละฟอดจากบิดามารดา "เป็นยังไงบ้างลูก"ปริมดาถามลูกน้อย "สนุกมากค่ะ วันนี้ได้จับพี่รหัสด้วย" "พี่รหัสหนูโอเคใช่ไหม" "หนูยังไม่เห็นพี่รหัสเลยค่ะ เห็นแค่ปู่รหัส พี่เขาใจดีมากค่ะคุณพ่อ" "ถ้าเป็นแบบนั้นก็ดี" "อ้าวเชนกลับมาแล้วเหรอลูก"พี่ชายคนโตของบ้านเดินเข้ามาพร้อมกับยกยิ้มให้น้องสาว เมลรีบเข้าไปกอดพี่ชายแน่นพร้อมกับยื่นแก้มให้พี่ชายหอมไปฟอดใหญ่ "พี่เชนกลับเร็วจัง" "งานที่บริษัทหมดแล้วค่ะพี่เลยรีบกลับ"พี่เชนกับเมลอายุห่างกันตั้ง7ปีแหนะ "งั้นวันนี้พี่เชนก็พาหนูไปซื้อเสื้อผ้าได้แล้วสิคะ" "ได้สิคะ พี่ขอไปเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วเราไปกัน" "โอเคค่ะ งั้นหนูไปเปลี่ยนด้วย"พี่กับน้องแยกย้ายกันขึ้นบ้านเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้า คนตัวเล็กที่กำลังเลือกชุดเป็นอันชะงัก ติ้ง!! เสียงแจ้งเตือนจากมือถือเครื่องบางดังขึ้น มือเรียวหยิบขึ้นมาดูก็ต้องอมยิ้มเมื่อเห็นว่ามีการเพิ่มเพื่อนจากใครบางคน แชต //พี่เสือหรือคะ// //อืม มีอะไรปรึกษาได้//เสือ //ทุกเรื่องเลยใช่ไหมคะ// //ทุกเรื่อง//เสือ //เมลไม่รู้จะใส่ชุดไหนดี พี่เสือช่วยเลือกหน่อยสิ// เมลส่งรูปตัวเองที่มีเพียงเสื้อนักศึกษาติดกาย ส่วนล่างมีเพียงชั้นในตัวจิ๋วที่ปกปิดส่วนลับเอาไว้ //ดื้อ//เสือ //ถ้าหนูดื้อก็ลงโทษหนูสิคะ// #เสือดุ