หลี่หลินตื่นขึ้นมาก็พบว่าตัวเองนอนอยู่บนเตียง ส่วนคนเมาผู้นั้นหายไปไหนแล้วก็ไม่รู้
ทันใดนั้นเสี่ยวจูก็เปิดประตูพรวดพราดเข้ามา ยิ้มแฉ่งจนเห็นฟันเกือบครบซี่ นางวางอ่างน้ำในมือก่อนจะเดินเข้ามาช่วยงัดร่างปลาเค็มขึ้นจากเตียง “ฮูหยิน วันนี้เป็นวันแรกของปี ท่านรีบลุกมาล้างหน้าเปลี่ยนชุดเถิดเจ้าคะ จะได้ไปรับคำอวยพรและอั่งเปาจากนายท่าน”
หลี่หลินรีบลุกมาล้างหน้าล้างตา ขณะที่ใช้มือลูบหน้าหญิงสาวก็พลันสะดุ้งทำหน้าเหยเก มือเผลอสัมผัสโดนแผลบนริมฝีปาก นางรู้สึกเจ็บแปลบนิดๆ
เสี่ยวจูทันสังเกตพอดี นางจึงเอ่ยถามว่า “ฮูหยิน ปากท่านไปโดนอะไรมาหรือเจ้าคะ”
คนถูกถามหน้าแดงเถือก ก่อนตอบไม่เต็มเสียงเท่าไรว่า “คือ...เมื่อวานพี่สะใภ้ทำของหวานให้กิน แล้วมันอร่อยมากข้าเลยเผลอกัดปากตัวเอง”
เสี่ยวจูร้องอ้อแล้วพยักหน้าหงึกหงัก ก่อนจะเดินไปเปิดตู้เสื้อผ้าเพื่อเตรียมชุดให้ฮูหยิน
หลี่หลินไปหาท่านพ่อท่านแม่ที่เรือนใหญ่
