เมียแสนร้าย

ตอนที่6 คริสผู้กระหายพรหมจรรย์

มิรามีสีผิวขาวจนซีดเผือด เรือนร่างระหงสมส่วนนอนเปลือยเปล่าอยู่บนเตียงที่มีผ้าคลุมสีม่วงเข้มยิ่งขับผิวให้ดูบริสุทธิ์ผุดผ่อง ใช่! เธอบริสุทธิ์ทั้งผิวกาย และพรมหมจรรย์ที่เธอหวงแหนมาจนถึงอายุยี่สิบสี่ปี!!!

คริสโตเฟอร์ไม่ได้มีอาการมึนเมาไวน์แต่อย่างใด เขาเกรี้ยวโกรธที่เธอดูถูกดูแคลนเขาหนักหนา คริสโตเฟอร์ก็ไม่ใช่เด็กหนุ่มแรกแย้มที่จะไม่รู้ว่าอะไรถูกอะไรผิด ทว่าตอนนี้เขากลับแยกแยะอะไรไม่ออกเลยสักอย่าง นอกเสียจากความรู้สึกกระหายหิวมิราเสียยิ่งกว่าสารเสพติดบางชนิด

มิราไม่เคยเปลือยกายต่อหน้าชายใดมาก่อน เธออายแทบแทรกแผ่นดินหนี ไม่รู้สึกพิศวาสคริสโตเฟอร์เลยสักนิด มิหนำซ้ำความเกลียดชังกำลังก่อตัวขึ้นอย่างเห็นได้ชัด

เธอดันร่างงดงามของตนขึ้นด้วยแขนทั้งสองข้าง ดวงตาแดงก่ำเพราะความหวาดกลัวผู้ชายที่เธอเพิ่งรู้จักแบบผิวเผินได้แค่สองวันเท่านั้น

"ไม่ต้องลุกขึ้นมาเลยนะ สวยๆแบบคุณ แถมยังปากร้ายขนาดนี้ ผมจะสั่งสอนคุณเอง" คริสโตเฟอร์กดข้อมือเล็กทั้งสองข้างของเธอลงบนเตียงนอนนุ่ม เขาไม่รู้ทำไมถึงโหยหาแต่ริมฝีปากอวบอิ่มของเธอตลอดมานับตั้งแต่จูบแรก ปากหยักได้รูปบดจูบลงบนกลีบกุหลาบหอมละมุน ลิ้นร้อนละลาบละล้วงเข้าไปในโพรงปากนุ่มชุ่มฉ่ำ น้ำลายรสหวานแตกต่างจากสตรีคนอื่นๆที่เขาเคยมีเพศสัมพันธ์ด้วย

คริสโตเฟอร์ไม่เคยรักผู้หญิงคนไหนง่ายดายเพียงนี้ แต่สำหรับมิรามันเหมือนมีแรงโน้มถ่วงมหาศาลของโลก ให้เขาต้องการครอบครองเธอไว้แต่เพียงผู้เดียว

เขาตวัดลิ้นเพื่อดูดกินเกสรรสหวานและสำรวจเข้าไปทุกซอกมุม รูปร่างสูงกำยำและกล้ามแขนที่ใหญ่โตเป็นมัดๆของคริสโตเฟอร์กดทับร่างบางไว้ทุกสัดส่วน ส่งผลให้มิราหมดหนทางดิ้นรนขยับกาย เขามีเพียงแค่ผ้าขนหนูพันไว้รอบเอวเท่านั้น

คริสโตเฟอร์บรรจงถอนริมฝีปากออก ปากอวบอิ่มแดงเจ่อไม่ต่างจากดวงตาคมคู่สวย

"อย่าทำอะไรฉันนะ ไม่อย่างนั้นคุณจะต้องเสียใจ" มิราไม่ได้รู้สึกมีอารมณ์ร่วมกับรสจูบของเขาเลย (มั้ง)

"ทำไมล่ะ ในเมื่อผมก็เสียใจกับคำพูดของคุณมาไม่รู้กี่คำแล้ว เสียใจอีกสักนิดจะเป็นอะไรไป" คริสโตเฟอร์ไม่สนใจคำพูดที่ดูจริงจังของเธอ เขาคิดว่าเธอเล่นตัวเพราะคำว่าคุณหนูลูกผู้ดีมันค้ำคอ จะต้องสั่งสอนให้รู้จักหลาบจำ

แต่ที่ไหนได้คริสโตเฟอร์หลงไหลในเรือนกาย โหยหาในรสจูบ หลงรักนิสัยที่แท้จริงของเธอ แต่เกลียดชังความปากร้ายปากเสียของเธอก็เท่านั้น เขาต้องการเธอมากกว่าเหตุผลอื่นใด

ใบหน้าหล่อเนียนที่มีเคราครอบคลุมไว้บางเบาซุกไซ้ซอกคอขาวเนียนบอบบาง หนวดคมปลุกเร้าอารมณ์ทางเพศของมิราได้ดีขึ้น จมูกโด่งเป็นสันย้ายขึ้นมากดหอมบนแก้มนวลเนียนปราศจากริ้วรอยใดๆให้หมองหม่น

"คุณนี่หวานไปทั้งตัวเลยรู้ตัวหรือเปล่า ฮึ" คริสโตเฟอร์เชยชมดอกไม้งามตรงหน้า มิราพยายามดิ้นขลุกขลักอยู่ในอ้อมแขนแข็งแรง

"ปล่อยฉันเถอะนะ ถ้ายังเห็นแก่บุญคุณที่ฉันเคยช่วยคุณไว้" มิราลองใช้ไม้อ่อน

"ผมกำลังจะตอบแทนคุณนี่ไงครับ แล้วคุณจะติดใจจนไม่อยากให้ผมไปไหนเลย" เขายั่วโมโหเธอเล็กน้อย

"ได้โปรด อย่าทำอะไรฉันเลยนะ" เธอเบะปากเหมือนจะร้องไห้

"แต่ผมไม่ไหวแล้ว มันหยุดไม่ได้แล้ว" คริสโตเฟอร์ดึงผ้าเช็ดตัวที่พันรอบเอวไว้ออกและขว้างทิ้ง เรือยกายกำยำมีขนขึ้นแทรกแซงผิวขาวเนียนจนมาถึงหน้าอกกว้าง มิราเบิกตากว้างกับเนื้อหนังลักษณะเป็นแท่งสีเนื้ออมชมพูตรงปลายเล็กน้อย ขนสีดำดกหนาเป็นเส้นหยักธรรมชาติ ความใหญ่โตช่างเกินมาตรฐานของมนุษย์ทั่วไปที่มิราเคยจินตนาการไว้ ความยาวนั้นปลายชูชันขึ้นจนเลยสะดือของเขาขึ้นมา

"อย่านะ ไม่อย่างนั้นฉันจะร้องให้คนช่วย" เธอขู่แม้จะรู้ดีว่าห้องนี้เก็บเสียง

คริสโตเฟอร์ก้มลงไปหาร่างบางแสนเย้ายวนอีกหน ปากหยักได้รูปครอบดูดปทุมถันชูชันแสดงออกถึงความต้องการ ในที่สุดเธอก็ตอบรับการปลุกเร้าของเขา ลิ้นตวัดเลียรอบหัวนมสีชมพูประหนึ่งสาวแรกแย้ม เธอไม่มีแรงขัดขืนแม้ว่ามือเรียวจะยังเกาะแขนแข็งแรงของเขาไว้ แต่รับรู้ได้ถึงแรงจิกของเล็บที่สัมผัสบนเนื้อหนังมังสาของเขา ยิ่งปลุกเร้าอารมณ์ให้คริสโตเฟอร์ไม่สามารถควบคุมตนเองได้อีกต่อไป

ลิ้นร้อนกระหายดูดสลับกับจูบพรมเรือนกายหอมหวานของมิราไม่เว้นแม้แต่ตารางนิ้วเดียว

"อ่าส์..." มิราไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าส่งเสียงครางออกมาเบาๆ คริสโตเฟอร์แอบยิ้มพอใจ

เขาเลื่อนลงมาเรื่อยๆ ลิ้นร้อนยื่นยาวออกไปจนสุดเมื่อถึงหว่างขาหนีบ เขาจับเรียวขาเล็กให้ถ่างออก ดอกไม้งามที่เธอสงวนและหวงแหนมาตลอดชีวิตกำลังถูกบุกรุกโดยความร้อนระดับร้อยองศา คริสโตเฟอร์เลียแสกกลางจากกลีบดอกไม้บนสุดลงไปจนถึงปากถ้ำที่ยังคงปิดสนิทแม้ว่าเขาจะถ่างขาเธอออกมากแล้วก็ตาม

"อ่าาาา..." มิรามิอาจหักห้ามใจตัวเองได้อีกต่อไป เธอสิ้นไร้เรี่ยวแรงราวกับถูกวางยาสลบ ดวงตาคมโตหลับพริ้ม ในหัวว่างเปล่าราวกับถูกล้างสมองจนหมดสิ้นความคิด สมองส่วนสั่งการหยุดทำงานไปโดยปริยาย แปรเปลี่ยนออกมาเป็นเสียงครางเป็นระยะๆ เมื่อลิ้นร้อนร้อยองศารุกล้ำลึกเข้าไปในกลีบดอกไม้งดงามของเธอ มันดูเต่งตึงราวกับไม่ได้ใช้งานมานานเหลือเกิน คงไม่ต่างจากตัวเขานักที่ไม่เคยได้เสพสมกับหญิงใดมานานแรมปีได้

คริสโตเฟอร์บรรจงใช้ลิ้นควบคุมการเคลื่อนไหวเข้าไปให้ถึงทุกๆซอกหลืบ เขาอยากดูดกินทุกอย่างที่ค่อยๆหลั่งไหลออกมาจากเรือนกายของเธอ มันหอมหวนชวนหลงไหล มันหวานไหวเหมือนน้ำผึ้งเดือนห้าก็มิปาน มือเรียวขาวจนซีดเผือดเริ่มเคลื่อนไหว เรียวขาสวยถ่างออกจนสุด เธอปล่อยตัวปล่อยใจให้เขาควบคุมทั้งหมด ความเสียวกระสันแผ่ซ่านไปยังต้นขา เสียวซ่านไปทั่วช่องท้องจนเกร็งไปทั้งตัว เอวบางบิดซ้ายบิดขวาเข้าหาจังหวะของลิ้นนุ่มๆ

เสียงครางกระเส่าคือเสียงสั่งการให้ลิ้นร้อนเร่งจังหวะเร็วขึ้นตรงเม็ดเสียว มิราสอดไซ้นิ้วเรียวไปตามเรือนผมนุ่มเย็น เสียงครางถี่ขึ้นเรื่อยๆเมื่อลิ้นร้อนกวาดต้อนดูดกินดอกไม้งามไปทุกสัดส่วน

"อืมม..."เธอส่งเสียง คริสโตเฟอร์ขัดใจเมื่อรู้ว่าเธอใกล้เสร็จ เขาเลื่อนริมฝีลงไปตามเรียวขาขาวผ่อง