A WIFE FOR HIM

3

“Today is your wedding day.”

Can there be any sooner than this? Hinanap niya ang tamang reaksyon. Ano ba ang dapat maramdaman? He felt like a puppet in a show but the moment he remembered how Lolo’s condition, umuurong ang tapang niya.

“Today, huh?”

Gusto niyang matawa. Maysakit ang lolo niya at ayaw niyang isiping ginagamit nito ang karamdaman para makuha ang gusto. But he couldn’t think of other reason. He was using his condition as leverage. Hindi naman na bago sa kanya ang sinabi ng lolo niya. Bata pa lang siya, alam na niya ang kapalaran niya. He was bound to marry someone he was promised to. Kaya nga sinusulit niya ang pagiging bachelor. Ang hindi niya inaasahan ay sa mismong sa araw na ito.

“I am old. I am almost dying. Before I die, gusto kong makitang natupad ko ang pangako ko kay Ramon.”

Tiningnan ng lolo ang tinawag na Ramon. Malaki ang utang na lob niya sa lalaki, Buhay niya ang walang pag-alinlangang niligtas nito. Hahanap siya ng pagkakataong mapasalamatan ito ng personal. He shifted his gaze to that woman. Sa kabila ng pagiging mahiyain nito, nagawa pa rin nitong salubungin ang titig niya.

There was something familiar with her eyes. Ang mga mata nito, ang suot na polo ng matandang katabi nito, ang sasakyang nakaparada sa labas.

Ngayon niya lang napagtagpi-tagpi ang lahat. It was the same woman. Such a small world.

Bumangon ang hinala sa isip. These people could be downright planning about this wedding right on that moment. Sa ospital mismo. Whoah! He was played along. Pero nang titigan niya ang mahiyaing babae, hindi niya lubos maisip na gusto rin nito ang nangyayari. She did not like it as much as he hated the idea.

Napipilitan?

Nevertheless, kailangan niya muna itong makausap nang sarilinan.

“Can we talk first?”

“We can discuss things here,” matatag ang boses ng lolo niya. His mother grunted as a sign of protest. Ang Tito Lorenzo niya at ang judge ay nakikiramdam lang.

“Lo, Mom, it’s a bit surprising. Don’t I have the right to know my future wife a little bit better?”

Binigyang-diin niya ang salitang future wife. Bahagya niyang tinanguan ang lalaking katabi nito.

“Mang Ramon, pwede ko bang hiramin muna ang anak ninyo?”

“Oo naman.”

Nagtinginan ang mag-ama. May tahimik na pag-uusap na namagitan sa mga mata ng mga ito. A ssecret code perhaps that only father and daughter understood.

“Mag-uusap lang kami, Tay.”

May pag-aalala sa mukha ni Mang ramon. Akala ba nito ay sasaktan o pagsasalitaan niya ang anak nito? ell, he was entitled to do so pero kakausapin niya lang ito nang masinsinan. If he had to give in with hhis Lolo’s whims and wishes, dapat ay may mga bagay na maging malinaw muna sa pagitan nila.

Tumayo ang babae at binanat pababa ang mahaba na nga nitong blusa. Saka niya lang napagtanto kung gaano kaliit ang babae. She looked so delicate. Hanggang sa dibdib niya lang ito lalo pa at nakasuot ng flat na sapatos. She must be 5’1” or 5’2” at most. Maliit. Sanay siya sa mga babaeng matatangkad. Ayaw niya sa mga petite. Mahihinang tingnan.

Iniwan nila ang nakasunod na mga titig ng mga nasa loob ng library. Iginiya niya ang babae patungo sa graden. Dumaan sila sa malaking glass door na nagkukunekta sa garden. Then, they were seated next to each other. Nasa labas man ngunit ramdam niya ang mga titig na nakasunod sa kanila.

“Why did you agree on marrying me?” walang kagatol-gatol na tanong niya habang hindi iniiwan ang mga mata nito. He sat there, looking all so serious. He meant business kaya kailangan niyang makakuha ng sagot na magugustuhan niya.

“Ikaw, bakit ka papayag?”

He was taken aback by her words. Mukha itong mahinhin pero may kakaibang tatag. Mataman niya itong pinag-aralan. This girl was a puzzle. Walang senyales na nai-intimidate. Wala ring senyales na may nararamdaman sa kanyang kung ano sa kanya. Kung ibang babae ito ay kaagad na nagpapakita ng kakaibang interes, but this woman showed none. Was he disappointed?

“Is money something in consideration here?”

Hinintay niyang mag-burst out ito. Pero wala siyang nakitang senyales na magwawala ito sa pang-iinsultong sinabi niya. May bahagya lang pagkagulat pero kaagad na nakabawi.

“May trabaho naman ho ako, Sir. Kahit paano naman ay may kabuhayan kami ng tatay ko, maliit nga lang. Hindi kami mayaman pero hindi kami mukhang pera. Kung talagang duda ka sa akin, pwede naman akong pumirma ng kasulatan na magpapatunay na wala akong habol na anumang kayamanan.”

She was talking about pre-nup. He couldn’t believe na walang pre-nuptial agreement na pinirmahan ang babaeng ito.

“Caleb, pwede ba kitang tawaging Caleb?”

“Gladly.”

Saglit muna siyang tinitigan bago nagsalitang muli.

“Ikakasal ka lang naman, Hindi ka mamamatay, Caleb. Kung may mawawalan man dito, ako ‘yon dahil ako ang babae. Ang lalaki ay mananatiling lalaki. Hindi ko ini-expect ma magiging faithful ka sa akin sakaling gustuhin mong matuloy ito. Kanina, ramdam kong sinusuri mo ang pagkatao ko. Malayo ako sa mga babaeng nakarelasyon mo. Lihim mo akong pinagtatawanan sa kaibuturan mo. Huwag kang mag-alala hindi naman tayo maging normal na mag-asawa. Ngayon, nasa sa iyo na ang desisyon kung pagbibigyan mo ang dalawang matatanda sa mga kagustuhan nila. Kung pipiliin mong hindi, magaan sa loob kaming aalis sa mansion ninyo.”

She never bat an eye. She uttered every single word a matter of factly. Buo ang loob nito sa papasukin, matatag gaya nang nasasalamin sa mga mata nito.

“Kung nahihirapan kang pahindian ang lolo mo, maaaring ako ang magsabi.”

Iniatras nito ang mga kamay na magkapatong sa mesa. Nagbaba ng paningin at tumayo. Inayos muna nito ang bahagyang nalukot na palda. Maybe, it was her mannerism. Tumalikod ito at naglakad pagbaliks a pinanggalingan. Nasundan niya ito ng titig. This woman was not putting on some show, Magaling siyang negosyante at hindi ito ang tipo ng babaeng nagsasabi ng iba kaysa sa totoong nasa loob.

He was left contemplating for quite a few seconds. Tama ang lahat ng sinabi nito. Ito ang babae, ito ang mas mawawalan, but he was the one who acted like he was some Karen. Mabilis siyang tumayo at humakbang pabalik sa study. The room was quiet when he entered. Tanging si Meredith lang ang nagsasalita. Nakatayo ito sa harap ng mga matatandang seryosong nakatitig lang dito. They were waiting for whateve she had to utter.

“Tay, Ma’am Audrey, Sir Lorenzo, Sir Lemuel-“

“We’re getting married. We’ve come to an agreement.”

There, he said it. Hindi niya alam kung bakit tila nagmamadali pa niyang sinapawan ang anumang sasabihin sana ng babae. Maybe, because he was worried how his Grandpa would take it in case he said no. Isa pa, magbabayad ng utang na loob lang siya.

Wala nang kailangang pag-usapan. The hell he cared about pre-nup agreement.

He just wanted to get it over with.

Sa lahat, ang ina niya ang mas naging aligaga. Hindi ito magkandatuto.

“Give us a few minutes and I’ll get Meredith ready.”

Meredith was seated on the single sofa. Inutsuan ng ina ang assistant nito ng kung anu-ano. Girl stuffs na hindi niya masakyan.

“I’ll be out for a while.”

Lumabas siya at tinungo ang minibar. He felt like he needed a glass or two of alcohol. A while ago, he came here a bachelor. A moment later, he will be a married man. Naubos ang laman ng kopita, naglagay siya ng dagdag na alak, pero bago iyon madala sa tapat ng bibig ngunit bago iyon, tumunog ang cellphone sa bulsa.

“Will you be back?”

It took him a few seconds before he could find his own voice. “I might not.”

Shit! Nakalimutan niya si Ashley. Hindi madaling bitiwan ang kung anumang meron sila ni Ashley pero kailangan niyang lagyan ng katapusan ang namamagitan sa kanila.

“I'm gonna talk to you soon, Ash. Bye.”

He turned off his phone. Inaalala niya kung tutunog pa ang aparatu, hindi nangyari. Knowing Ashley, she was only in for fun. They were looking for fun and physical satisfaction. Ang hirap lang makahanap ng babaeng pumapayag sa ganoong set up. But he’s getting married now. A few moments and he will become a married man.

“Ang lalim ng iniisip.”

It was Tito Lorenzo. Sinundan pala siya nito. Tumabi ito sa kanya at nagsalin rin ng alak sa basong inabot nito sa counter.

“You were surprised for sure.”

“I am, Tito.”

Nagtagpo ang mga mata nila sa salamin sa lalagyan ng wine sa harapan nila. Panadalian itong nanahimik, parang ang lalim ng iiisip. “I didn’t like your Tita Eli at first. We were arch enemies.” May sumilay na ngiti sa mukha nito. Sa nakalipas na maraming taon, ganoon pa rin ang reaksyon nito sa bawat beses na nababanggit si Tita Eli. Walang anumang pagbabago. His Tito Lorenzo is still in love with Tita Eli. Hindi naging hadlang ang pagkawala nito para patuloy itong mahalin ng tiyuhin. It was the kind of love he wanted and waited for so long. Hinahanap niya iyong ganoong uri ng pagmamahal. Iyong hindi ka makahinga halos kapag tinitigan ang isang babae.

He didn’t have the chance. Ikakasal siyang hindi man lang natagpuan ang babaeng mamahalin niya ng labis-labis.

"Marriage is beautiful, Cal, and so is love."

Natawa siya nang mapakla. "This is just a marriage for convenience, Tito. Love is out of the question. I am only doing this out of gratitude for Mang Ramon and out of love and pity for Lolo."

Ayaw niya itong bigyan ng sama ng loob. Pero kung nagkataong may babae siyang minamahal nang lubusan, hindi niya hahayaang aabot sa ganitong magpapakasal siya sa isang babaeng wala siyang nararamdaman.

"No, don’t ever say that.” Gumalaw-galaw ang hintuturo ni Tito Lorenzo sa harapan ng kanyang mukha. “Have you not ever thought that maybe, just maybe, she was really meant for you?”

Natawa siya. How could he fall in love with Meredith? He barely knew her. Ngayon nga lang niya nalaman ang pangalan nito, Pangalawang beses pa lang niyang nakita. At, wala siyang anumang naramdaman sa babae. Zero.

"When the time comes, I will file for an annulment."

His Lolo's days are numbered. Wala siyang balak na igugol ang habangbuhay na kasama si Meredith. Hindi niya nakikitang ito ang kasama niya sa pagtanda. Hindi ito ang tipo ng babaeng balak niyang pag-alayan ng buong buhay.

“Annulment kaagad?”

Buntung-hininga lang ang sagot niya.

“Give yourself a chance, Cal. Give her a chance to enter your heart. Most of the times, love moves in ways we never thought possible.”

Mapakla lang siyag napangiti.

“I’ll be back there. Hahayaan na muna kitang mapag-isa.”

Tapik sa balikat ang iniwan nito sa kanya. He was left with alcohol as his only cpmpanion. A few minutes later, he was standing in front of Meredith. She was now wearing a white dress. Sigurado siyang ang nanay niya ang nagpumilit na ipalit iyon. Nakalugay na ang buhok na mahaba nito. May ilang hiblang tumatabing sa nakatungo nitong mukha. Kanina pa ito nakatungo. It was as if she was hiding her face.

“Are you, two, ready?”

“Yes, Judge,” sagot niya. Tumango lang ang katabi niya sa tanong ni Judge San Carlos.

Without further ado, the short ceremony began and ended briefly. Nakaprima na sila sa marriage certificate. They were now wearing their wedding rings. Mag-asawa na sila.

He is now a f*****g married man!

“Now, you may kiss your bride, Caleb.”

Pareho silang humarap ni Meredith sa isa’t-isa. Sinikap niyang hulihin ang mga mata nito pero mailap talaga ang babae. She had this in her na tila ayaw na tinititigan.

What the heck. Ceremonial kiss lang ito. it’s not as if he will eat her lips. He kissed countless of women, this bridal kiss would mean nothing.

Napaigtad si Meredith nang hawakan niya ang baba nito. He was holding it so her head could stay still. As expected, lumikot kaagad ang mga mata nito. Kung wala lang sigurong ibang mga tao sa paligid, baka napagsalitaan na siya nito. Hindi nito gusto ang kasalang ito.

He wanted to get it over with and a kiss is damn needed. Halos namumungay ang mga mata ng ina niya habang nakatingin sa kanila.

Mula sa pagtitig sa ina ay muling ibinalik niya ang paningin sa asawa. f**k, he has a wife.

Sinuyod niya ng tingin ang mukha nito. Meredith was wearing a little make up. Konti lang ngunit tila kaylaking nagbago rito. She was glowing. Her eyes had little natural color. This woman was…cute and pretty. Habang tumatagal na tinititigan niya, tila dahan-dahan namang nagbago ang hitsura nito. He was aiming for a kiss. Bumaba ang paningin niya sa bahgyang nakaawang na mga labi nito. They wer tainted with thinlipstick pero nakita niya kaninang mamula-mula na iyon.

Her lips were kissable. Tila nag-aanyaya. Her lips seemed to promise heaven.

Napalunok siya.

Parang naging tuyo ang kanyang lalamunan.

And his heart suddenly thumped…

All of a sudden.

Umikot ang kanyang palad sa leeg nito. Ang kanyang apat na daliri ay nasa batok nito habang ang hinalalaki ay naiwang nakalapat sa pisngi nito. Meredith had such sogt skin that was wonderful to the touch.

Umangat ang mga mata niya sa mga mata nito. Ngayon niya lang aaminin, maganda ang pares ng mga matang tinititigan sa ngayon. Tila may iba-ibang emosyon ang nakasalamin doon and none of it could he ever name.

Then, his eyes darted on her lips again.

Naghihintay ang mga iyon. He lowered his face towards her. They were too

close he could feel her hot broth on his face. God, was it because of alcohol or her breath was really that intoxicating? Its smelled so fresh. It smelled so fragrant.

He so badly wanted to devour her lips.

This must be f*****g crazy but he wanted it to happen.

He was thirsty for this kiss.