CHAPTER 8

2412 Words
DEVILLIANNA FIACRA VERNO ILANG segundo siguro akong hindi kumurap at napa-tulala na lang ako sa mga binanggit n’ya. Nagkaroon ng panandaliang katahimikan sa silid. Hindi naman ako na-awkward pero parang iyan ang naramdaman n’ya nang mapansin na naka-kapit pala s’ya sa dalawang pulsuhan ko. Doon pumakawala ng matigas na pekeng ubo si Ferruccio at binitawan na ako. “I…” Tumikhim ulit s’ya at mariin na lumunok ng sarili n’yang laway. Bumaba-taas tuloy ang adam’s apple n’ya habang iniiwasan na naman ako ng tingin. “I… never anticipated this.” Binugahan n’ya pa ako ng malalim na hininga. “Are… you serious?" Tumalikod s’ya sa ‘kin at nahagip ko pa ng tingin kung paano n’ya kinuyom ang mga palad n’ya. “It’s all up to you,” pormal n’yang tugon. “’Yan ang naisip kong paraan, you want it, right?” “O-Oo pero… bakit kasi humigit kumulang isang libo ang projects ko?! Aabutin ako ng isang buwan bago ko matapos ‘yon! Isang linggo lang ako rito, right?!” “I will make you my full-time tattoo designer if you want. Nasa iyo pa rin ang desis’yon at hindi ko ugaling mamilit ng tao.” Napa-angat naman ang kilay ko sa sinabi n’ya. “Really?” I folded my arms under my chest. “Gagawin mo na ‘yong… dirty service na tinutukoy mo kapalit n’yan?” “I will pay you, of course.” “Kahit ‘wag na… Ikaw lang naman ang habol ko, alam mo ‘yan pero… parang hindi naman yata worth it na kapalit ng tattoo, papahirapan mo naman ako? Hindi ko alam kung anong uri ng design ang gusto ng mga client mo. Tamad pa naman ako at mabilis ako mapagod.” “Sabihin mo na lang sa ‘kin kung ano ang gusto mo.” Doon umangat ang gilid ng mga labi ko habang nakikinig lang sina Roselyn at Barbie sa usapan namin. “Just let me do whatever I want. As long as possible, I don’t want to hear any complaints from you… but I still want that dirty service anyway.” “Tell us first if you want to work here,” mahinahong tugon n’ya. “Oo, pumapayag na ako pero… uunahin muna natin ‘yong pagpapatattoo. Gusto kong ngayon na agad.” Mas lalong napa-diin ang pagkakakuyom ng mga kamao n’ya. “Thank you so much, Devillianna!” Doon na ako nilapitan ni Roselyn. Tumigil s’ya sa harapan ko. “You are such a good girl…” “I don’t think so, iiwasan ko ang mga babaeng katulad n’yan,” rinig kong saad ni Barbie pero hindi ko na lang s’ya sinagot at hindi naman kasi kami close. “Devillianna… on his behalf, thank you very much! Sa totoo lang, nagaalala ako at baka hindi ka papayag… ma-d-disappoint sa ‘kin ang mga client since ako kasi ang nag advertise…” “I am looking forward to cooperating with you all.” “Hindi naman ako nagtatrabaho rito pero, parang anak ko na kasi ‘yang si Ferruccio kaya tinutulungan ko s’ya sa engagement ng kompan’ya n’ya…” “I am willing to work on those projects… he finally concedes my request so… good mood na ako ngayon.” Kahit hindi ko pa alam kung paano ko sisimulan ang mga ‘yon pero ang mas mahalaga lang sa ngayon, natupad na sa wakas ang layunin ko kung bakit ako nandito. Dito ko malalaman kung ano ang mangingibabaw. Kung ang pagiging professional bilang tattoo artist or, maaakit s’ya sa makikita n’ya mamaya. I still have no idea but let’s find out. Nagpaalam nang umalis si Roselyn. Ayaw pa sanang lumabas ni Barbie pero pinaalis na rin s’ya ni Ferruccio dahil may mga paguusapan pa raw kami about nga roon sa tattoo. Mukhang nahihiya naman s’ya na may nakakarinig ng conversation namin kaya mas minaigi n’yang kaming dalawa na lang. “You have no skin allergies, right?” Sinimulan n’ya na akong tanungin. Naka-upo na s’ya sa couch at naka-puwesto naman ako rito sa sofa. “I have no skin conditions.” Pormal n’ya akong tinanguan. “First, you need to clean the area. Washing it… is important for hygiene. Tattooing is a medical procedure so we have to ensure high hygiene standards to prevent infections. It is recommended to apply a soap that moisturizes the skin and is easier to shave,” seryosong pahayag n’ya sa ‘kin. “Sino maghuhugas ng pépè ko? Ikaw pa ba?” Muntik n’ya na akong lakihan ng mga mata pero diniin n’ya na lang ang panga n’ya habang napapalunok ng pilit. Napa-ubo tuloy ulit s’ya. “Miss Devillianna, you can do that job alone.” “Pero ikaw na lang ang mag-shave para mas pulido… Tumutubo na kasi ‘yong shinave ko last week.” Napa-kiskis s’ya ng bagang na parang pipikit na ng mariin. Sa tingin ko, hirap na hirap na s’ya sa trabaho n’ya. “Fine… I’ll do that.” Nginitian ko s’ya ng matamis. “Thank you… so, shall we start now?” “There are some things that we need to discuss but proceed washing yourself and I will wait to the session room.” Mabilis ko s’yang tinanguan. Bahagyang umangat ang ulo ko nang itinayo na n’ya ang kan’yang sarili. Hindi ko s’ya iniwasan ng tingin hanggang humakbang na s’ya palabas nitong office n’ya. Hindi ko na s’ya natatanaw kaya tumayo na rin ako. Sa restroom na lang nila ako maghuhugas. Doon naman ako tumungo. “Hey.” Kakapasok ko lang pero narinig ko ang boses ni Barbie. Hindi ko muna sinara ang pinto at nilingon ko s’ya. Papalapit na s’ya kung saan ako naka-tayo. “Here, take this.” Nang tumigil s’ya sa aking harapan, may inabot s’ya sa ‘kin na isang maliit na box. “What’s that?” Hindi ko muna tinanggap. “Unscented soap,” maikling tugon n’ya sa ‘kin kaya kinuha ko na sa kaliwang kamay n’ya. Pero pansin kong kung saan-saan lumalakbay ang mga mata nitong Barbie na ‘to. “What are you looking at?” Tinaasan ko s’ya ng kilay. “You have a nice body, that’s all.” Mas lalong umangat ang aking kilay. When he realized that it sounded off, he cleared his throat. “Relax, girl. Naiinggit lang ako sa katawan mo. Lilinawin ko lang, hindi kita pinagnanasaan.” Doon na bumalik sa normal na puwesto ang mga kilay ko. Sinasabi ko nga bang Barbie ‘to. “Staff ka ba ni Ferruccio?” “We’re close friends and I am his helping hand.” “I see.” Tumango ako. “Anyway, salamat dito.” Sabay saglit na inangat ang kamay ko kung saan ko hawak ang sabon at sinara ko na ang pintuan. Kinakailangan kong hubarin ang lahat ng saplot ko sa katawan para hindi ako mabasa. Huhugasan ko lang naman ang part na ‘yon. Excited na nga ako sa mangyayari, hindi ko lang alam kung ano ang nararamdaman ngayon ni Ferruccio. *** FERRUCCIO GUSTAV I am preparing the tools for the tattoo session. I already sanitized everything. I brought out the adjustable bed for her to lay down. While staring at it, I am so freaking disgusted. I am not ready for this foolishness. I am not the kind of person who wants that kind of dirty business. I am a professional tattoo artist. However, I don’t have any choice right now. I admit that her designs are astonishing and I can’t compare those magnificent art over my tattoo designers. Kailangan kong tiiisin ang nais ng babaeng ‘yon kahit ang sagwa ng ugali n’ya. Walang pinagkakaiba sa mga bastos na mga babaeng naka-harap ko na. Walang dangal at kawalan ng respeto sa sarili. But here I am, I tolerated her. She’s not that worse kind of client but I still despise her for being slút. How can she flaunt her body to a man she just met? “Why are you so vexed, Ferruccio?” Tumitig ako sa bumukas na pinto. Dumating na si Leon. Inutusan ko s’ya kanina para ihatid ang sabon na ginagamit para sa mga client namin. “You already know what is the reason behind my pissed face.” I massaged my forehead. Now, my head hurts. I don’t know how to handle that woman. I was trying to push her away but look what happened, even I didn’t expect that they would patronize her designs. If I reject those people, my company will deal with their bad reviews. Ayaw kong mangyari iyon, that's why I am taking risk. “Pero ‘wag ka, maganda na nga, talented pa. May pagkasuplada pero nababagay naman dahil may ibubuga naman s’ya,” biro sa akin ni Leon. “I don’t get swayed by pretty faces.” He chuckled. “Aalis muna ako, sasabayan ko na sila gym. Good luck.” Umalis na si Leon. I think that woman knew about Leon’s identity. He looks like a man with well well-built body but that guy has the heart of a woman. Leon has no interest in his opposite s*x but despite that, I respect him for being gay. Nirerespeto naming lahat si Leon. Naikuwento n’ya sa akin na nais n’yang magdamit bilang babae pero hindi n’ya gustong mailang kami sa kan’ya. Minaigi n’yang pomorma bilang lalake. If he’s around us, he’s not changing his voice, the way he dressed , and his gestures. “Ang tagal naman ng babaeng ‘yon.” S’ya na lang ang aking hinihintay pero hindi pa ako sinisipot. *** DEVILLIANNA FIACRA VERNO IMBES na huhugasan ko lang ang ibaba ko, nag-half bath na lang ako. Hindi ko na lang binasa ang buhok ko. Nang mapatuyo na ang aking katawan, lumabas na ako sa restroom at nilisan ang office. Gamit ang elevator, bumaba na ako sa floor 6 at pumasok na sa studio n’ya. “Miss, kanina pa po kayo inaantay ni Sir Ferruccio.” Binungaran ako ng staff n’ya at pinagbuksan na lang ako ng pinto sa session room. Nakita ko agad si Ferruccio na naka-tayo sa harapan ng adjustable bed at nahagip ko na rin ng tingin ang rolling table sa gilid, naka-lapag na sa ibabaw ang mga gagamitin n’ya sa session. “Ano ang una kong gagawin?” Hindi n’ya ako sinagot. Tinalikuran n’ya lang ako. “Take off your skirt and use that thick paper towel to cover your genital part…” May tinuro s’ya sa table. May paper towel nga roon. “If you are done taking off your skirt, lay down on the bed and close your legs.” Habang binibigyan n’ya ako ng instruction, doon ko na nga hinubad ang suot kong skirt. “May CCTV ba rito?” “Wala,” maikling tugon n’ya kaya sinunod ko na rin ang panty ko. Nilapag ko lang ang mga iyon sa couch, kasama ang hand bag ko. Wala na akong saplot pangibaba. Sleeveless shirt na lang pangitaas. Mabagal akong lumakad palapit sa adjustable bed habang rinig na rinig ko ang mabigat na pag-hinga ni Ferruccio. Halatang humuhugot ng lakas. Alam ko naman na s’ya pa ang mas nahihiya para sa ‘kin. Ginusto ko ‘to. Wala akong karapatan para makaramdam ng hiya. Umakyat na ako sa kama at sumandal sa headboard. Naka-sablay ang mga tuhod ko sa dulo nitong bed. Tinikom ko agad ang mga hita ko pero kitang-kita pa rin talaga ang hiwa ko kaya kinuha ko na ‘yong paper towel at tinakpan iyon kagaya ng kan’yang sinabi. “Are you done?” “Yes, you can turn around now.” Bumuga pa talaga s’ya ng malalim na hininga bago n’ya ako hinarap. Hindi n’ya muna ako binalingan ng tingin. Napa-titig s’ya sa mesa at dinampot ‘yong shaver at ang foam soap na nakapaloob sa slim container. Hinila na n’ya ang upuan. It’s so obvious that he’s avoiding eye contact with me. Kung saan-saan napapadpad ang mga mata n’ya kahit nasa harapan na ang grasya. He can still see my thick, and rosy white legs but he didn’t even dare to take a glimpse of it. Palihim kong kinakagat-kagat ang lower lip ko habang naka-baybay sa kan’ya ang aking mga mata, sa kali na mahuli ko man lang s’yang tumingin sa ‘kin pero ang anggulo ng pagkakatitig n’ya, kung susukatin ko, nasa part lang talaga kung saan ako nagpapatattoo. Saglit kong tinigil ang pag-hinga ko nang lumapit pa sa ‘kin at nilagyan na ng foam soap ang pubic area ko. Naka-tikom lang ng mariin ang kan’yang bibig. “I will wear gloves first.” “Is that necessary?” Tinapunan n’ya ako ng naiiritang tingin. “Mas marunong ka pa sa ‘kin?” Tumikhim ako. “Go ahead.” Nilapag n’ya muna pabalik ang mga hawak n’ya at kumuha ng dalawang black gloves. Dahan-dahan n’yang sinuot iyon sa kan’yang mapapalad na mga kamay saka kinapitan ulit ‘yong shaver at lalagyanan ng foam soap. Dinagdagan n’ya pa ang in-apply n’ya sa ‘kin kanina bago inumpisahang i-shave ang tumutubo kong pubic hairs, malapit na sa hiwa ko. “Why your hands are shaking?” Napansin ko kasing bahagyang nanginginig nag mga daliri n’ya habang inaahitan na ako. “Baka masugatan ka,” seryosong tugon sa ‘kin. His hands are moving slowly as if he is afraid of his own strength. While staring at those veiny hands with long fingers, I feel a tickling sensation on my stomach. “Can you… shave lower?” Parang iniiwasan n’ya kasi na mapa-baba pa ang pagaahit n’ya pero may mga buhok pa kasi roon. “Can you go further than that?” Doon na napa-tigil ang kan’yang kaliwang kamay. Napa-sentro ulit ang mga mata n’ya sa ‘kin. “No.” “Bakit? There’s still have hairs left there…” Inalis n’ya ang pagkakatitig sa ‘kin at pinagpatuloy ulit ang kan’yang ginagawa. “Ferruccio, lower…” His jaw clenched. Hindi n’ya ako sinagot at pilit na nag-concentrate sa kan’yang trabaho. “Lower nga, sabi.” He’s not answering me anymore. “I said, lower.” “Close that damn mouth of yours—“ Hindi ko na s’ya binigyan ng pagkakataon para mag-salita dahil, ...humugot ako ng maraming hangin at malakas na binuga iyon palabas sa bunganga ko. Parang maluluwa ang eye balls ni Ferruccio dahil lumipad ba naman ang paper towel sa lakas ng pag-ihip ko at bumulaga na sa kan’yang paningin ang aking pagkabàbae.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD