Kinaumagahan ay nagising ako na medyo tanghali na dahil halos madaling araw na akong nakatulog sa kakaisip sa mga nangyari sa akin. Napabalikwas pa ako ng bangon nang makitang pasado alas onse na ng umaga!
Kinapa ko agad ang phone ko para i-check kung may message ba si Arnold. Wala naman kasi s’yang nabanggit kahapon na may ipapagawa s’ya sa akin ngayong araw kaya nawala sa isip ko ‘yon.
Nang makitang wala naman s’yang message sa akin ay nakahinga ako ng maluwag pero agad ding natigilan nang maalala kong kailangan kong bumalik sa boarding house para kuhanin ang mga gamit ko at para na rin makausap ang mga boardmates ko tungkol sa nawawala kong pera.
Dahil sa naisip ay mabilis ang kilos na bumaba ako sa kama para maglakad palabas sa kwarto. Hanggang ngayon ay hindi ako makapaniwalang dit
