บทที่15
สาเหตุที่แท้จริง
สามวันผ่านไป
ฉันเดินลงมาจากออฟฟิศเพื่อลงมารอรับเพียว วันนี้เพียวกลับมาแล้วและคงจะอยู่ที่ไทยถาวรเลย ลงมานั่งอยู่จุดบริการลูกค้าไม่นานเพียงก็ขับรถเข้ามาด้วยรถสปอร์ตหรูรุ่นใหม่ล่าสุดสมกับเป็นเจ้าของนำเข้ารถยนต์จริงๆ
วันนี้เพียวแต่งตัวสบายๆเห็นแล้วรู้สึกเหมือนพวกเรายังเป็นเด็กกันอยู่เลย เหมือนย้อนกลับไปตอนวัยว้าวุ่นที่เราสองคนตัวติดกันตลอด
"คิดถึงจัง^^"
"คิดถึงเหมือนกันครับ ขึ้นไปข้างบนเถอะเรามีเรื่องจะคุยด้วย"
ขึ้นมาบนห้องทำงานฉันก็ถูกดึงไปกอดแบบแนบชิดเป็นกอดที่ทำให้ฉันรับรู้ได้ว่าเพียวเหนื่อยกับสิ่งที่ผ่านมา เขาโหยหาความรักและความอบอุ่น เหมือนกับฉันที่รู้สึกใจหายตอนเราเลิกกัน
"เพียวนายโอเคไหม"
"อืม เราโอเคเมื่อวานพ่อเราพาครอบครัวใหม่ไปที่ญี่ปุ่นเรามีน้องเล็กอายุ10ขวบ แฟนใหม่พ่อเราพึ่งอายุ30เอง เด็กมากแก่กว่าเราไม่กี่ปี"
"ผู้หญิงคนนั้นดีกับพ่อนายไหม"
"เร
