เพื่อนไม่รักเพื่อน

จุดเริ่มต้นของความรู้สึกNC สวัสดีครับทุกคนผมชื่อเพียวเป็นลูกชายคนเดียวของตระกูลผมมีเพื่อนสนิทที่บ้านอยู่ฝั่งตรงข้ามกันก็คือเฟย์ เฟย์พึ่งย้ายมาเมื่อตอนอยู่มอต้นเราเรียนโรงเรียนเดียวกันเจอหน้ากันทุกวันจนกลายเป็นเพื่อนสนิทกันจนช่วงเรียนม.5 ผมเป็นนักกีฬาของโรงเรียนแต่ผมดันเกิดอุบัติเหตุระหว่างการแข่งขันจนต้องถูกนำส่งโรงพยาบาลพ่อกับแม่ผมก็ดันติดธุระที่ต่างประเทศผมเลยได้เฟย์คอยดูแลผมตลอดในช่วงเวลา3วัน เฟย์มันใส่ใจดูแลผมเป็นอย่างดีดีจนผมคิดไปคนเดียวว่ามันคงแอบมีใจให้ผม ผมหลอกตัวเองมาตลอดจนอาการของผมหายดีกลับมาเรียนเป็นปกติวันนี้ผมตั้งใจมากเพราะเป็นวันวาเลนไทน์ผมซื้อช่อดอกไม้ที่ทำจากเงินสดราวๆสองหมื่นเพื่อมาสารภาพรักเธอ "เฮ้ยไอ้เพียวยังเนี่ยมึงเอามาให้ใครวะ" เก้าวิ่งมาถามด้วยความตื่นเต้นตั้งแต่รู้จักกันมามีแต่ผู้หญิงเข้ามาจีบเพื่อนแต่ไม่เคยเห็นเพื่อนคบกับใครเลย "เดี๋ยวมึงก็รู้" ผมตอบอย่างมั่นใจจนกระทั่งระหว่างเข้าแถวผมก็เห็นเฟย์เดินมาผมรวบรวมความกล้าเตรียมเดินเข้าไปหาเฟย์แต่.... "ตัวเองวันนี้เลิกเรียนไปดูหนังกันนะ" "ค่ะ^^" อยากร้องเหี้ยดังๆไอ้พี่นิวประธานนักเรียนแม่งปาดหน้าผมเฉยไปคุยกันตอนไหนวะแล้วนี่ก็ใจง่ายฉิบหายรู้ไหมว่ามันจะหลอกฟันอะ ผมยืนเคว้งจนไอ้เก้าเดินมาตบไหล่ผมเพื่อเตือนสติ "แม่งกูเกลียดวันนี้ฉิบหายเป็นตราบาปชีวิตกูจริงๆ" "ทำใจผู้หญิงเขาไม่มีใจต่อให้มึงอ้อนวอนเขาก็ไม่รักมึงหรอก ไอ้พี่นิวแม่งกระดอเลี่ยมทองสาวเห็นสาวกรี๊ด" "อยากกระทืบฉิบหาย" "กระทืบไอ้พี่นิวเหรอวะ" "มึงนั่นแหละเอาไปแกะเงินออกให้กูด้วย!!" ผมเดินมาเข้าแถวด้วยความหงุดหงิดจนถึงเวลาเลิกเรียนผมก็สะกดรอยตามเฟย์ไปที่ห้างผมเห็นไอ้พี่นิวแวะซื้อถุงยางอนามัยติดมาด้วยฝันไปเถอะว่าจะได้จิ้มเฟย์ "อ้าวเพียวมาดูหนังเหรอ" เฟย์โบกมือทักทายเพื่อนชายที่กำลังเดินมาหาเธอ "อืมพอดีนัดไอ้เก้าไว้อะแล้วเฟย์มากับใครเหรอ" "เรามากับพี่นิวน่ะ นั่นไงมาพอดีเลย^^" ผมมองทั้งสองคนเดินไปซื้อตั๋วหนังผมกับไอ้ก้าวจึงตามไปดูแถมยังเลือกที่นั่งด้านหลังทั้งสองคนด้วย หนังรักงั้นเหรอเหอะ! สภาพ ระหว่างที่พระเอกกับนางเอกกำลังมีโมเมนต์ดีๆด้วยกันไอ้พี่นิวพยายามจะเอียงมาหอมแก้มเฟย์ผมเห็นแล้วทนไม่ได้จริงๆ ปึก!! "เฮ้ย!!" นิวหันมาด้วยความตกใจเขารู้สึกได้ว่ามีคนถีบเบาะจากด้านหลัง "ไอ้เก้ามึงจะเขินทำไม ขอโทษทีครับพี่เพื่อนผมมันอินกับหนังไปหน่อย" "กู?" เก้ายิ้มแห้งๆให้รุ่นพี่เขาหันมาจิกตาใส่เพื่อนจนหนังดำเนินต่อไปเรื่อยๆจนถึงตอนจบ พวกผมเดินออกมาจากโรงหนังเป็นคนสุดท้ายออกมาก็เจอไอ้พี่นิวกำลังถูกเด็กอาชีวะด่าเสียๆหายๆผมเลยเข้าไปดึงแขนเฟย์ออกมา "อีนี่ใช่ไหมที่ทำให้นิวเปลี่ยนไปอะ!!" นึกว่าเรื่องอะไรผมมองหน้าไอ้พี่นิวที่พยายามปัดความผิดออกจากตัวเองแต่เฟย์มันกำลังรอฟังคำตอบเหมือนกัน เอาดิเลิกเลย มันเหี้ยขนาดนี้จะทนคบทำไม "แก้วใจเย็นดิออกไปคุยกันข้างนอก" "ไม่!! พูดมาเลยว่าอีนี่ใช่ไหม!!" "ขอโทษนะครับผมขอพาแฟนกลับก่อนพวกพี่เคลียร์กันไปนะ" ผมพาเฟย์ออกมาจากห้างไอ้เก้ามันอยู่ดูสถานการณ์ต่อไอ้พี่นิวโดนผู้หญิงคนนั้นตบหน้ากลางห้างเลยเพราะเสือกพลาดทำถุงยางหล่นจากกระเป๋าตอนฉุดกระชากกัน สะใจฉิบ เฟย์นั่งฮัมเพลงเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเฟย์เป็นคนนิ่งๆแต่จริงใจและอ่านใจยากมากเจอขนาดนี้ไม่เครียดเลยหรือไง "เฟย์โอเคหรือเปล่า" "โอเคดิ เรารู้อยู่แล้วว่าไอ้พี่นิวมันจ้องจะฟันเรา เราเลยลงสตอรี่ให้ผู้หญิงคนนั้นรู้" "ฮะ!" ผิดคาดไปอีก "ตกใจอะไร คืองี้เราอะพนันกับเพื่อนไว้ว่าถ้าทำให้พี่นิวตกหลุมรักได้คนแพ้ต้องเลี้ยงชาบู แต่เรารู้ว่าไอ้พี่นิวจ้องจะฟันเราไงเราเลยแอดเฟซบุ๊กคนชื่อแก้วไว้จะได้ปั่นให้ไอ้พี่นิวหัวหมุน^^" ดอกไม้กู!!!!!! ไอ้เก้ามึงไม่น่ารีบแกะเลยไอ้ฉิบหาย กลับมาถึงบ้านผมเลยชวนเฟย์มาดูหนังผีด้วยกันวันนี้พ่อกับแม่เธอไปดูโกดังสินค้าพ่อแม่ผมก็ไปต่างประเทศทางสะดวกสุดๆ ผมขยับเข้าไปใกล้ๆเฟย์จนได้กลิ่นหอมแป้งเด็กอ่อนๆที่เธอทา อยากจะฟัดให้ใจแตกแต่ก็กลัวนี่ครั้งแรกของผม ผมอยากทำให้เธอประทับใจและทำให้เธอค่อยๆรู้สึกดีไปกับผม "เฟย์พระเอกเรื่องนี้เก่งเนอะมีวิชาช่วยนางเอกได้ด้วย" "อืมจริง หุ่นโคตรดีเลย" "เฟย์ชอบผู้ชายหุ่นแบบนี้เหรอ" "ก็ชอบนะแต่จริงๆชอบหุ่นนักกีฬามากกว่า หวานบอกแฟนหวาานเป็นนักกีฬาโคตรแซ่บ" "แน้.... อะไรแซ่บเหรอเฟย์" เป็นคำถามที่ทำเอาเฟย์หน้าแดงมากเธอสนใจหนังบนจอแต่ผมเนี่ยแข็งจนต้องเอาหมอนมาปิดแล้ว ผมขยับมือไปชนกับมือเฟย์เธอไม่หนีก็แสดงว่าผ่านผมจับมือเธอมาวางไว้จบตักแต่สายตายังมองหนังบนจอเธอเองก็เช่นกัน ความใกล้ชิดมันทำให้ผมรู้สึกแปลกๆสมองผมไม่ได้สนใจหนังบนจอเลยมันแข็งจนต้องนั่งเขย่าขาตัวเองเฟย์เองก็คงไม่มีกะจิตกะใจที่จะดูหนังแล้วเธอหันมามองหน้าผมด้วยสายตาหวานเยิ้ม "เพียว" "ว่าไง^^" "เพียวเรามาเอากันไหม" "ฮะ! อะ อะไรนะ" "ไม่ไหวว่ะ นะเพียวสัญญาว่าจะไม่พูดและจะไม่ทำให้เพียวลำบากใจ" "อืม" ความอดทนของผมขาดสะบั้นเป็นที่เรียบร้อยเราสองคนจูบกันอย่างไม่มีใครยอมใครเฟย์ขยับขึ้นมาคร่อมร่างผมโดยที่ปากของเรายังคงจูบกันอยู่ ผมบอกเลยคาชุดนี่แหละสุดยอด กางเกงตัวจิ๋วถูกถอดออกผมเองก็ถอดกางเกงนักเรียนออกเหมือนกัน "ครั้งแรกของเรานะเฟย์" "เหมือนกัน" "ซี๊ดด เฟย์ถุงยางอยู่ในกระเป๋า" เฟย์หันไปหยิบกระเป๋าตังค์ที่พื้นแล้วหยิบซองสีเงินออกมาเธอฉีกมันด้วยปากแล้วจับรูดลำยาวของผมจนผมตกใจ เฟย์ไม่ใช่ผู้หญิงอ่อนต่อโลกเธอแม่งเด็ดฉิบหายอยากจะเย็ตให้ตายคาดุ้นเลย "อ๊ะ!" คนตัวเล็กนั่งทับลงมาช้าๆต่างฝ่ายต่างนิ่วหน้าด้วยความเจ็บปวด "เฟย์.... อ่าา" "ฮะ ฮึก! เจ็บอะเพียว โอ๊ยย!" ผมมองลงไปที่จุดเชื่อมพอจับเอวเธอยกขึ้นก็เห็นเลือดสีแดงไหลออกมาแต่ดูจากสีหน้าก็รู้ว่าเธอเจ็บจนไม่อยากทำต่อผมจึงจับเธอพลิกลงมานอนบนโซฟาเพื่อเป็นฝ่ายขึ้นแทน ผมขยับเอวช้าๆก่อนจะเร่งจนสุดแรง ปึก! ปึก!! ปึก!!! "กรี๊ดดด เพียววว เบาก่อนน อื๊ออออ" "อ๊าา ตอดขนาดนี้ไม่ไหวว่ะเฟย์จะเสร็จ ซี๊ดดด ไม่ไหวแล้วเฟย์" ผมเสร็จจนน้ำรักเต็มถุงยางเราสองคนนั่งหอบมองหน้ากันจนเฟย์ลุกไปอาบน้ำออกมาก็มานั่งดูหนังสั่งข้าวมาทานด้วยกันต่อ ผมเนี่ยสุขใจฉิบ "เพียวเราสองคนก็รู้จักกันมานานแล้วนะ" "อือ...ฮึ^^" เขินว่ะ "เรารู้สึกดีนะที่คนเปิดซิงเราคือเพียว ถ้าเพียวต้องการเราก็บอกแต่ขออย่างเดียวอย่าให้พ่อแม่เรารู้เด็ดขาด เรายังอยากเป็นเพื่อนกับเพียวอยู่" เรายังอยากเป็นเพื่อนกับเพียวอยู่ เรายังอยากเป็นเพื่อนกับเพียวอยู่ เรายังอยากเป็นเพื่อนกับเพียวอยู่ ผมนั่งเอ๋อจนเฟย์ขอกลับบ้านจากวันนั้นผมเหมือนเป็นที่ระบายอารมณ์ของเฟย์เราสองคนสนิทกันมากอยู่ด้วยกันทุกวันแต่สถานะกับหยุดอยู่แค่เพื่อนเท่านั้น "เฟย์งานที่ต้องพรีเซนต์เราตรวจให้แล้วนะไม่มีอะไรต้องแก้ แล้วนี่จะแต่งตัวไปไหนอีก" "วันเกิดหวานไง เพียวจะไปด้วยกันไหมถ้าไปเราจะได้เตรียมชุดให้" "เฟย์ใส่ชุดนี้มันโป๊ไปนะเอาเสื้อคลุมไหมเราหยิบให้" "หวงหรือไง^^" "เปล่า ทำไมต้องหวงไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อยขอไปอาบน้ำก่อนก็แล้วกัน-_-!" และนี่ก็คงเป็นข้อเสียของผม ผมแม่งปากไม่ตรงกับใจพอผมจะจริงจังเฟย์ก็ติดเล่นตลอด ตั้งแต่อายุ17จนตอนนี้จะ22กันอยู่แล้วผมยังไม่กล้าบอกความรู้สึกตัวเองให้เฟย์รู้เลย ผมกลัวว่าเฟย์จะไม่ได้รู้สึกกับผมและผมก็กลัวว่าจะมองหน้ากันไม่ติด -------------------------------- จุดเริ่มต้นของทั้งสองคนต่างฝ่ายต่างสุดติ่งกระดิ่งแมวจริงๆ