Oriana’s POV
“Ate, mag-iingat ka, hah.”
Punong-puno ng pag-aalala ang kapatid ko habang inaayos ko sa harapan ng salamin ang make-up ko. Gumamit din ako ng brown wig ko na hanggang gitna ng likod ko ang haba. May bangs din ‘to para hindi talaga masyado mahalata. Kinuha ko ang salamin ko na walang grado at sinuot sa mga mata ko.
Hindi na nila agad ako mamumukaan dahil ang mga taga-Malabon ay sanay na sanay na maikli ang buhok ko o kaya naman ay kalbo ako.
“Kaya mo ba talaga, Ate?” tanong pa ni Odelia sa akin.
Sinuot ko ang long sleeve kong puti at sinigurado ko na nakapailalim ito sa jeans na suot ko. Inayos ko rin ang rubber shoes ko.
“Kaya ko naman, Odelia. Saglit lang din ako roon. Kapag nakuha ko si Yza, babalik na agad ako rito. Sisiguraduhin ko sa’yo na ligtas mo kaming makik
