NANLALAMIG at kinakabahan si Serene habang naglalakad siya sa isang pasilyo kung saan ay walang masyadong tao, at wala rin masyadong kabahayan sa paligid. Ang akala ng dalagita ay puno ng tao sa baryo na ito dahil kung ikukumpara sa kanilang lugar ay mas sikat ito dahil sa iba't-ibang establishments na nakapaloob dito.
Pero katulad ng ibang barangay ay mayroon din palang mga ibang dito na tila ay hindi na pinapansin pa ng gobyerno. Katulad na lang nitong lugar kung nasaan siya ngayon. Tila ay isa itong haunted place sa kan'yang paningin, idagdag pa na sobrang tahimik ng paligid, at unti-unti na ring bumababa ang sikat ng araw.
"Dapat pala ay isinama ko na talaga si Angelo," ani Serene sa sarili habang ikinikiskis nito ang magkabilang kamay at pagkatapos ay inilalagay iyon sa kan'yang lee
