ยั่วรักรุ่นพี่

ตอนที่3 ลองจับดูไหม

หลังจากที่ข้าวหอมเดินไปพูดคุยและปรับความเข้าใจกับพี่ชาย ชะเอมก็รีบไปเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วมานั่งรอตามที่ข้าวหอมสั่ง โดยในระหว่างนั้นเธอก็นั่งเขี่ยมือถือเล่นไปเพื่อฆ่าเวลา แต่ทว่าจู่ๆก็มีข้อความเด้งขึ้นมา

ติ้ง

ช่อแก้ว : ชะเอมลูกวันนี้กลับบ้านหรือเปล่าลูก

เป็นข้อความของช่อแก้วแม่ของเธอ ช่อแก้วเป็นผู้หญิงที่อ่อนโยนพูดเพาะ และติดลูกสาวมากๆ วันไหนที่ลูกสาวไม่โทรหาเธอก็มักจะมาเซอร์ไพรส์ถึงคอนโดอยู่บ่อยๆ ครอบครัวของชะเอมเป็นครอบครัวค่อนข้างที่จะทันสมัยลูกอยากทำอะไรพวกท่านก็ไม่เคยขัดหรือห้าม แต่ถ้าสิ่งไหนไม่ควรพวกท่านก็มักจะบอกสอนอยู่เสมอ

ชะเอม : วันนี้ชะเอมนอนที่คอนโดนนะคะ รักแม่นะคะ

"ไปกันน้องชะเอม เดี๋ยวพี่ไปส่ง"ทันทีที่ชะเอมกดส่งข้อความเสร็จเสียงทุ้มของเจ้าขุนก็เอ่ยขึ้น พร้อมกับสาวเท้าเดินเข้ามา

"อ่อ ค่ะ งั้นเรากลับก่อนนะข้าวหอม ไว้เจอกันนะ"ชะเอมรีบลุกขึ้นยืนพร้อมกับเอ่ยลาเพื่อนสาวด้วยรอยยิ้ม

"ไว้เจอกัน ถึงคอนโดแล้วทักหาเราด้วยนะ"

"อืม ไปนะ"

พูดจบชะเอมก็รีบเดินตามเจ้าขุนออกไปทันที โดยมีสายตาของข้าวหอมจ้องมองอยู่ ใบหน้าสวยของเธอค่อยๆคลี่รอยยิ้มแสนเจ้าเล่ห์ออกมาอย่างคาดเดาได้ยาก

เมื่อเดินมาถึงรถทั้งคู่ก็พากันรีบขึ้นรถแล้วคาดเข็มขัดให้เรียบร้อย ก่อนที่เจ้าขุนจะขับรถออกไปจากบ้านหลังใหญ่ ซึ่งในระหว่างเดินทางเจ้าขุนก็ชวนชะเอมพูดอยู่ตลอดทางเพื่อไม่ให้เธออึดอัดจนเกินไป

"อ่อ จริงสิพี่ลืมถามเลยว่าคอนโดน้องชะเอมอยู่ที่ไหนบอกทางพี่ได้เลยนะครับ"เมื่อมัวแต่พูดเรื่องอื่นจนเพลินจนลืมถามที่อยู่สาวสวยรุ่นน้องทั้งๆที่ขับรถมาไกลพอสมควรแล้ว เจ้าขุนก็รีบเอ่ยปากถามเธอทันที

"ชะเอมขอยืมมือถือพี่เจ้าขุนหน่อยได้ไหมคะ เดี๋ยวชะเอมจะปักหมุดให้พี่เจ้าขุนค่อยขับตาม GPS บอกค่ะ"มือเรียวยื่นไปหาหนุ่มหล่อรุ่นพี่หวังจะขอยืมโทรศัพท์มือถือเขาเพื่อมาปักหมุดที่อยู่ของตัวเองให้เขาเพราะแบตโทรศัพท์มือถือของตัวเองดันมาหมดกลางทางเสียก่อน

ทันทีที่ชะเอมเอ่ยปากขอยืมโทรศัพท์มือถือ เจ้าขุนก็ใช้มือข้างขวาล้วงกระเป๋ากางเกงขอตัวเองเพื่อหยิบเอาโทรศัพท์มือถือมาให้เธอยืมอย่างว่าง่ายเช่นกัน

"ขอบคุณนะคะ"ชะเอมรับโทรศัพท์มือถือเครื่องหรูมาด้วยรอยยิ้มก่อนจะรีบปักหมุดที่อยู่ของตัวเองให้รุ่นพี่อย่างรวดเร็ว

'15นาทีผ่านไป'

หลังจากที่ชะเอมปักหมุดที่อยู่ให้เจ้าขุนก็ขับไปตามเส้นทาง โชคดีที่เส้นทางกลับคอนโดของชะเอมกับเขาไปเส้นเดียวกันเจ้าขุนจึงขับรถได้เพลินๆไม่ได้เร่งรีบอะไร ซึ่งในจังหวะนั้นไม่รู้ว่าพายุมาจากซีกไหนของโลกโหมกระหน่ำลงมาจนเจ้าขุนชะลอเพื่อเลี่ยงเหตุอันตราย

"เอ่อ น้องชะเอมจะว่าอะไรไหมถ้าพี่จะพาน้องชะเอมแวะที่คอนโดพี่ก่อน ฝนมันตกหนักมากเลยพี่กลัวว่าถ้าฝืนขับต่อไปจะเกิดอุบัติเหตุเอา"เมื่อสถานการณ์ไม่ค่อยดีและดูท่าฝนคงจะไม่หยุดตกง่ายๆเขาจึงหันใบหน้าหล่อไปเอ่ยถามสาวสวยรุ่นน้องที่นั่งอยู่ข้างๆ

"ดะ...ได้ค่ะ แวะคอนโดพี่เจ้าขุนก่อนก็ได้ค่ะ ไว้ถ้าฝนหยุดตกเดี๋ยวชะเอมนั่งแท็กซี่กลับคอนโดก็ได้ค่ะ"ชะเอมพูดออกด้วยรอยยิ้มราวกับว่าเธอไม่ได้ใส่ใจเรื่องพวกนี้มากเท่าไหร่ แต่ทว่าต่างจากผู้รับฟังอย่างเจ้าขุน....

"ได้ไงละเดี๋ยวพี่ไปส่ง ถ้าข้าวหอมรู้ว่าพี่เทชะเอมกลางทางมีหวังบ่นพี่หูชาแน่ๆ"ในเมื่อเขาเป็นคนอาสาที่จะไปส่งเธอแล้วเขาก็ไปส่งเธอให้ถึงคอนโดสิ จะปล่อยให้กลับแท็กซี่คนเดียวได้ยังไงกัน

"ค่ะ ขอบคุณนะคะ"ชะเอมเอ่ยขอบคุณรุ่นพี่ด้วยน้ำเสียงหวาน

เมื่อสิ้นสุดคำพูดของชะเอมเจ้าขุนก็ตั้งใจขับรถต่อทันที ซึ่งการขับรถฝ่าพายุในครั้งนี้เขาจะไม่ประมาทไม่ได้เด็ดขาดไหนจะต้นไม้ ไหนจะเสาไฟฟ้า ขืนมันโค่นล้มลงมาจะทำยังไง เขาจึงทำได้เพียงตั้งสติแล้วขับรถไปอย่างช้าๆ

'35นาทีผ่านไป'

หลังจากที่ขับรถฝ่าพายุลูกใหญ่มาตอนนี้รถสปอร์คันหรูก็แล่นมาจอดที่ลาดจอดรถของคอนโด ทันทีที่ดับเครื่องยนต์เจ้าขุนก็พาสาวสวยรุ่นน้องขึ้นไปยังห้องของตัวเองทันที

"น้องชะเอมนั่งรอตรงนี้ก่อนนะ เดี๋ยวพี่ขอตัวไปอาบน้ำก่อน อ่อ ขนมวางอยู่หน้าทีวีส่วนเครื่องดื่มอยู่ในตู้เย็นอยากกินอะไรกินได้ตามสบายเลยนะ"ก่อนจะไปอาบน้ำเจ้าขุนก็ชี้นิ้วเรียวยาวไปยังตะกร้าขนมที่วางอยู่ตรงหน้าทีวีก่อนจะชี้ไปยังตู้เย็นที่มีเครื่องดื่มครบทุกชนิดไม่ว่าจะหวาน ขม เมา เพื่อบอกให้สาวสวยรุ่นน้องรู้ถึงแห่งอาหารของเขา และทันทีที่พูดจบเขาก็รีบเดินตรงไปยังห้องน้ำทันที

สิ้นสุดคำพูดของเจ้าขุนชะเอมก็เดินไปหยิบขนมเลย์มาหนึ่งห่อพร้อมกับน้ำหวานอีกหนึ่งขวดมานั่งกินเล่น ซึ่งเจ้าขุนก็ใช้เวลาอาบน้ำนานพอสมควรจนชะเอมกินขนมหมดไปหนึ่งห่อ น้ำอีกหนึ่งขวด เธอจึงเริ่มรู้สึกเบื่อขึ้นมาเพราะโทรศัพท์ก็แบตหมดจึงไม่มีอะไรเล่นเลย

เธอจึงกวาดสายตามองดูไปรอบๆห้องนอนสุดหรูก่อนที่ดวงตาคู่สวยจะปะทะเข้ากับกล่องสีดำที่วางอยู่ข้างๆโซฟาที่เธอนั่ง ซึ่งแน่นอนว่าเธอก็สงสัยว่ามันคืออะไรจึงหยิบขึ้นมาดู

"64 เลยเหรอ อืม ใหญ่เหมือนกันนะเนี้ย"หลังจากที่ได้อ่านคำแนะนำข้างกล่องเธอก็พอจะรู้ว่ากล่องสีดำกล่องนี้ที่บอกถึงกลิ่นและขนาดมันคืออะไร

แกร๊ก

ในขณะที่ชะเอมกำลังถือกล่องสีดำและอ่านคำแนะนำต่างๆอยู่ จู่ๆเจ้าขุนก็เปิดประตูห้องน้ำออกมาพอดี โดยท่อนบนเปลือยเปล่าท่อนล่างสวมใส่กางเกงวอมขายาว เท่าที่มองอยู่ตอนนี้คนร่างหนาคงจะเช็ดตัวแบบลวกๆเพราะตามร่างกำยำของเขามีหยาดน้ำไหลอาบซิกแพคอยู่จนชวนให้เธอมองจนตาค้าง

"ถ้าจะจ้องนานขนาดนั้นลองจับดูเลยไหม"เมื่อเห็นสาวสวยรุ่นน้องจ้องมองซิกแพคของตัวเองตาไม่กะพริบเขาก็เอ่ยขึ้นเชิงหยอกล้อ แต่หารู้หรือไม่ว่าร่างเล็กกลับอยากจะลองจับดูจริงๆ

"ได้เหรอคะ..."ชะเอมเอ่ยขึ้นในขณะที่ดวงตาคู่สวยของเธอยังคงจ้องมองหน้าท้องแกร่งของเจ้าขุนอยู่ไม่ว่างตา

"อะไรนะครับ"เจ้าขุนที่ได้ยินไม่ชัดก็เอ่ยถามเธอกลับอีกครั้ง ซึ่งคำถามของเขาก็ทำให้ชะเอมได้สติและรีบส่ายหัวไปมาเพื่อไล่ความคิดอันลามกออกจากหัว

"เอ่อ อ้อ ชะเอมพูดว่าทำไมพี่เจ้าขุนไม่แต่งตัวให้เรียบร้อยกว่านี้ค่ะ"

"อ่อ ปกติพี่อยู่กับน้ำหวานนะ บางครั้งก็แก้ผ้าเดินมันเลยชิน"เจ้าขุนเอ่ยขึ้นด้วยสีหน้าท่าทางปกติเพราะดูจากสีหน้าของสาวสวยรุ่นน้องแล้วคงจะไม่ถือสาอะไรเขา พูดจบเขาก็เดินไปนั่งลงข้างๆเธอทันที

"ทำไมกินน้อยจัง พี่มีขนมเยอะแยะเลยนะหยิบมากินได้ตามสบายไม่ต้องเกรงใจพี่"เมื่อนั่งลงข้างๆสาวสวยรุ่นน้องแล้วสายตาคมก็เหลือบไปเห็นห่อขนมเลย์ที่เปิดกินจนเหลือแค่ห่อเปล่าวางอยู่ที่พื้นซองเดียวเขาจึงคิดว่าเธอเกรงใจเขาจนไม่กล้ากินเยอะ

"แค่ห่อเดียวชะเอมก็อิ่มจนพุงกางแล้วค่ะ อ่อ สงสัยชะเอมจะทำตกเดี๋ยวชะเอมเอาทิ้งลงถังขยะให้ค่ะ"พูดจบชะเอมก็รีบยื่นมือเรียวไปหยิบห่อขนมมาเพื่อจะเอามาทิ้งลงถังขยะที่วางอยู่ไม่ทันแต่ทันใดนั้น....

ดวงตาคู่สวยของเธอเหลือบไปเห็นถุงยางอนามัยที่ใช้งานแล้วทิ้งอยู่ในถังขยะแถมในถุงยางอนามัยอันนั้นยังมีน้ำสีขาวขุ่นหลงเหลืออยู่

"มันเป็นเรื่องธรรมชาติของผู้ชายน่ะ พี่ขอโทษที่ทำให้น้องชะเอมตกใจนะครับ"เมื่อเห็นคนตัวเล็กยืนจ้องถังขยะนิ่งเขาก็นึกขึ้นได้ทันทีว่าเมื่อช่วงเช้าเขามีอะไรกับแฟนสาวแล้วไม่ได้เอาถุงยางอนามัยที่ใช้แล้วไปทิ้งข้างนอกเขาจึงเอ่ยบอกเธอด้วยสีหน้าท่าทางปกติเพราะเรื่องแบบนี้ใครๆก็ต้องเคยๆกันอยู่แล้ว