ตอนที่2 เพื่อนน้องสาว

1425 Words
เมื่อสิ้นสุดคำชวนของเพื่อนสาวชะเอมก็ถึงกับลังเลเพราะใจหนึ่งก็สงสารแต่อีกใจหนึ่งก็กลัวว่ายิ่งจะทำให้พี่กับน้องทะเลาะกันไปใหญ่ "ไม่ได้นะข้าวหอม เดี๋ยวอีกไม่นานพี่เจ้าขุนก็มาแล้วขืนเราพาข้าวหอมออกไปมีหวังบ้านแตกแน่"ชะเอมเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงร้อนใจขืนเธอคล้อยตามไปกับคำออดอ้อนของเพื่อนสาวมีหวังพี่น้องต้องทะเลาะกันแน่ๆ "เฮ้อ ว่าแล้วเชียวเธอต้องเชื่อฟังพี่เจ้าขุนมากกว่าเชื่อเรา เบื่อๆ"ข้าวหอมพูดพร้อมกับทิ้งตัวนอนลงที่เตียงนุ่มอย่างเบื่อหน่าย เพราะหลายวันมานี้เธอไม่ได้ออกไปไหนเลยนอกจากอยู่แต่ในห้องสี่เหลี่ยม "ไม่เอาน่า งั้นเรามาเล่นเกมกันไหมเกมที่เธอชอบเล่นไง"เมื่อเห็นเพื่อนสาวแสดงสีหน้าเบื่อหน่ายออกมาให้เห็น เธอจึงรีบเอ่ยปากชวนเพื่อนสาวเล่นเกมทันทีทั้งๆที่เธอเองก็เล่นไม่เป็น "เธอเล่นไม่เป็นนะชะเอม..."เมื่อพูดถึงเรื่องเกมดวงตากลมโตก็แป๋วขึ้นมาทันทีเพราะตั้งแต่เธอคบกับสามพี่น้องมาพวกเขาก็สอนเธอเล่นเกมจนเธอเล่นเก่งในระดับหนึ่งเลยทีเดียว แต่ทว่าคนที่ชวนนั้นกลับเล่นไม่เป็นเลย "เอ่อ...เธอสอนเราก็ได้หนิ"ชะเอมขึ้นขึ้นด้วยรอยยิ้ม ถ้าการเล่นเกมที่เธอไม่รู้แม้กระทั่งชื่อแล้วทำให้เพื่อนสาวหายเบื่อหน่ายได้เธอก็จะทำ "หึ ทำไมทำตัวน่ารักแบบนี้ หื้ม เล่นไม่เป็นก็ไม่ต้องฝืนสิ เอางี้ไหมเธอไปว่ายน้ำเป็นเพื่อนเราก็พอ"เมื่อเห็นเพื่อนสาวพยายามทำให้ตัวเองอารมณ์ดีข้าวหอมก็ถึงกับคลี่ยิ้มออกมาอย่างเอ็นดูกับความพยายามของเพื่อนสาว พร้อมกับเอ่ยปากชวนเธอไปว่ายน้ำแทนที่จะเล่นเกม "ไม่เอา!!เราไม่มีชุดมาเปลี่ยน อีกอย่างเราอายด้วย!!"ทันทีที่ข้าวหอมพูดจบชะเอมก็รีบเอ่ยปากปฏิเสธทันที เพราะตั้งแต่เกิดมาเธอยังไม่เคยใส่ชุดว่ายน้ำให้ใครเห็นเลยนอกจากคนในครอบครัว "นี่ชะเอม เธอจะอายทำไมนี่บ้านฉันนะ ใครจะมาเห็นกันเล่า"ข้าวหอมพูดขึ้นพร้อมกับจ้องมองใบหน้าสวยของเพื่อนสาวอย่างสงสัยว่าเธอกลัวและอายอะไรทั้งๆที่นี่เธอก็ออกจะมาบ่อย "ไม่เอาดีกว่า"ปากเรียวสวยยังคงยืนยันคำเดิม ใบหน้าสวยของเธอแสดงออกถึงความลังเลใจอยู่ไม่น้อย "เอาน่า ป่ะ ใส่ชุดว่ายน้ำเราเล่นก่อนก็ได้ เธอก็รู้ว่าเรามีเยอะ ไปกัน" ฟึ่บ พูดจบข้าวหอมก็รีบดึงมือเรียวของชะเอมให้ลุกขึ้นแล้วเดินตรงไปยังตู้เสื้อผ้าราคาแพงที่มีชุดหลากหลายสไตล์แขวนอยู่โดยไม่รีรอให้ชะเอมได้เอ่ยปากปฏิเสธอีกเลย สุดท้ายชะเอมก็ต้องยอมเปลี่ยนชุดและมาเล่นน้ำกับข้าวหอมเพื่อนสาวของเธอ โดยชุดว่ายน้ำที่ว่านั้นก็ไม่ต่างจากบีกินี่เลยด้วยซ้ำเพราะมันสั้นจนเห็นแก้มก้นงอนหน้าอกเว้าจนเห็นเนื้ออวบอูมล้นออกมาอย่างเห็นได้ชัด "ข้าวหอม!!! ข้าวหอมอยู่ไหน"ในขณะที่สองสาวกำลังเล่นน้ำอยู่ในสระอย่างสนุกสนานอยู่นั้น จู่ๆเสียงทุ้มของเจ้าขุนก็ตะโกนเรียกหาน้องสาวสุดที่รักของเขาดังลั่นบ้าน "เอ่อ...คุณหนูกำลังเล่นน้ำอยู่กับเพื่อนที่สระว่ายน้ำค่ะ"เสียงของป้านาเอ่ยบอกผู้เป็นนายพร้อมกับโค้งคำนับอย่างรู้ฐานะ นาเป็นแม่บ้านของตระกูลอัศวะโยธินมาตั้งแต่เจ้าขุนอายุเพียง 7 ขวบ จนตอนนี้เขาอายุ 22 ปีแล้ว "อ้อครับ งั้นป้านาเอาน้ำไปเสิร์ฟให้หน่อยนะครับ"เมื่อได้ยินเช่นนั้นเจ้าขุนก็ถึงกับโล่งอกเพราะน้องสาวของเขาไม่ได้ออกไปไหนเหมือนกับที่เขากำลังกังวลอยู่ พูดจบเจ้าขุนก็เดินตรงไปยังสระว่ายน้ำที่น้องสาวกับเพื่อนของเธอกำลังเล่นอยู่ทันที 'ณ สระว่ายน้ำ' ทันทีที่เจ้าขุนเดินมาถึงสระว่ายน้ำเขาก็ถึงกับต้องยืนอ้าปากค้างเมื่อสายตาคมของเขาปะทะเข้ากับร่างบางสุดเซ็กซี่ของชะเอมที่กำลังนั่งอยู่ริมสระ หุ่นของเธอ ทรวดทรงองค์เอวของเธอ มันช่างน่าหลงใหลชวนน่ามองไปหมด "ไม่ได้ๆๆ เรามีแฟนแล้วไม่ได้ๆ เราจะคิดอกุศลกับเพื่อนน้องสาวแบบนี้ไม่ได้เด็ดขาด"เจ้าขุนรีบส่ายหน้าไปมามือหนาพลางตบแก้มของตัวเองเบาๆเพื่อเรียกสติที่กำลังหลุดไปกลับคืนมา "อ้าว พี่เจ้าขุนมาแล้วเหรอคะ"ในขณะที่เธอกำลังเดินไปหยิบโทรศัพท์มาถ่ายรูปให้ข้าวหอมดวงตากลมโตจึงเหลือบไปเห็นพี่ชายของเพื่อนกำลังยืนดูอยู่จึงเอ่ยถามพร้อมกับรอยยิ้ม มือเรียวที่ตั้งใจจะหยิบโทรศัพท์กลับต้องเปลี่ยนเป็นหยิบผ้าเช็ดตัวขึ้นมาปกปิดร่างกายของตัวเองเอาไว้ก่อน "อะ เอ่อ อืมใช่ พี่พึ่งมาถึงเมื่อกี้เลย"เมื่อสาวน้อยเอ่ยปากถามเจ้าขึ้นก็เอ่ยตอบด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก พร้อมกับโกหกว่าตัวเองพึ่งเดินทางมาถึงเมื่อกี้ทั้งๆที่จริงเขามายืนดูนานนับ 10 นาทีแล้ว "น้ำมาแล้วค่ะ"ในขณะที่เจ้าขุนกำลังจัดการกับอาการเขินๆอายๆของตัวเองอยู่นั้น จู่ๆก็เหมือนกับเทวดาส่งคนมาช่วย ป้านาช่างมาได้จังหวะพอดี "ขอบคุณนะครับ"เจ้าขุนรีบเดินไปรับถาดแก้วน้ำมาพร้อมกับเอ่ยขอบคุณแม่บ้านก่อนจะเดินเข้าไปหาสองสาวที่ตอนนี้พวกเธอพากันนั่งรออยู่ที่โต๊ะแล้ว "ข้าวหอมเห็นนะคะว่าพี่เจ้าขุนมองชะเอมจนตาค้าง เป็นไงคะสวยใช้ได้เลยใช่ไหมคะ"ทันทีที่พี่ชายเดินเข้ามานั่งร่วมโต๊ะข้าวหอมที่ยังคงงอนอยู่ก็อดไม่ได้ที่จะเอ่ยปากแซวพี่ชายเอาฮา "ข้าวหอมพูดอะไร!!"ชะเอมที่นั่งฟังอยู่ข้างๆรีบยื่นมือเรียวไปตบที่หน้าขาเพื่อนสาวเบาๆด้วยความมันเขี้ยวที่พูดอะไรออกไปก็ไม่รู้ "สะ...สวย เฮ้ย สายบ่ายเย็นแล้ว รีบๆไปอาบน้ำละพี่มีเรื่องจะคุยด้วย"พูดจบเจ้าขุนก็รีบหยัดกายลุกขึ้นแล้วเดินเข้าไปในบ้านหลังใหญ่ทันที ใจมันเอ่ยชื่นชมไปแล้วว่าเพื่อนของน้องสวยคนนี้สวยมากเอ็กซ์มาก แต่ยังโชคดีที่ยังไม่พลั้งปากพูดอะไรไปเยอะกว่านี้ "ชิ น่าเบื่อ" "เอาน่าข้าวหอม รีบๆปรับความเข้าใจกับพี่เจ้าขุนเถอะนะโกรธกันนานๆทะเลาะกันนานๆมันมีแต่จะส่งผลเสียนะรู้ไหม"ชะเอมเอ่ยบอกเพื่อนสาวด้วยสีหน้าท่าทางเป็นห่วงถึงแม้ว่าเธอจะเป็นลูกคนเดียวแต่เธอก็เข้าใจเพื่อนสาวดีว่าการมีพี่มีน้องมันก็ต้องมีบ้างแหละที่ผิดใจกัน "เข้าข้างกันเข้าไป นี่ ถ้าไม่ติดว่าพี่เจ้าขุนไม่มีแฟนแล้วนะ เรายกตำแหน่งพี่สะใภ้ดีเด่นให้เธอเลย"จะว่าไปถ้าชะเอมเป็นพี่สะใภ้ของเธอจริงๆเธอก็โอเคนะเพราะไม่มีใครรู้ใจเธอได้เท่าเพื่อนคนนี้อีกแล้ว "พูดจาบ้าๆอีกแล้วนะข้าวหอม รีบๆไปเคลียร์ใจกับพี่ชายเลย เดี๋ยวเราขอตัวกลับก่อนเลยละกัน"พูดจบชะเอมก็ทำท่าจะลุกขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้าหวังจะกลับคอนโดของตัวเองแต่ทว่า... "กลับก่อนได้ไง นั่งรออยู่ตรงนี้เราจะรีบคุยแล้วรีบมา แล้วค่อยกลับพร้อมพี่เจ้าขุนยังไงพี่เจ้าขุนก็ต้องกลับคอนโดอยู่ดี"ข้าวหอมรีบคว้ามือเรียวของเพื่อนเอาไว้อย่างไวก่อนจะเอ่ยปากห้ามพร้อมกับดึงเธอให้นั่งลงที่เดินก่อนที่ตัวเธอเองจะรีบวิ่งไปปรับความเข้าใจกับพี่ชาย ฝากคอมเม้นดันให้ไรท์หน่อยนะคะจะได้มีกำลังใจมาอัพบ่อยๆ????❤️
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD