“อือ”
เสียงครางอือในลำคอดังขึ้นกลางดึก พลันเรียวคิ้วสวยก็ขมวดเข้าหากันแน่นทั้งที่เปลือกตายังปิดสนิท เพียงพายกำลังต่อสู้กับฝันร้าย พยายามจะดิ้นให้หลุดกระทั่งเพลิงกัลป์ที่นอนข้างๆ รู้สึกตัวแทน
เพลิงกัลป์ลืมตาแล้วผงกหัวขึ้นมองเพียงพายที่ส่ายสะบัดใบหน้าไปมา พลางใช้มือหนาสัมผัสข้างแก้มขาว จนคนที่เผชิญฝันร้ายผวาเฮือกตื่นขึ้นมา
“ฝันร้ายเหรอครับ” เสียงทุ้มถามติดงัวเงียคล้ายว่ายังตื่นไม่เต็มตา
เพียงพายพยักหน้ารับ พร้อมกับหอบหายใจหนัก บ่งบอกว่าช่วงนี้เขามีเรื่องให้เครียดจนเก็บไปฝันร้าย
“พี่โอเคมั้ย” เพลิงกัลป์ถามขึ้นแล้ววาดวงแขนดึงตัวคนตรงหน้าเข้ามากอด
คนในอ้อมแขนแกร่งขานรับในลำคอ ก่อนจะเชิดดวงหน้าซุกใบหน้าไว้ที่ข้างลำคอของเพลิงกัลป์ มือทั้งสองข้างกำอยู่ที่หน้าอก พลิกตัวเข้าเบียดเสียดเจ้าของอ้อมแขนเพราะรู้สึกปลอดภัยเวลาอยู่ใกล้
“ไม่เป็นไรแล้วนะครับ.. แค่ฝันร้ายเอง”
“อือ”
ปฏิเสธไม่ได้ว่าการท
