เช้าวันศุกร์ที่เพลิงกัลป์ตื่นแต่เช้าเพื่อลุกขึ้นมาทำข้าวต้มกุ้งสับให้คนที่ยังไม่ตื่น หลังจากดื่มจนร่างกายแฮงก์หนักชนิดที่เนื้อตัวมีแต่กลิ่นเหล้าคละคลุ้งเต็มไปหมด
ใบหน้าคมคายเวลาตั้งใจทำอะไรสักอย่างแล้วมีเสน่ห์อย่างบอกไม่ถูก ยิ่งเป็นตอนที่เพลิงกัลป์ทำอาหารพร้อมกับสวมผ้ากันเปื้อนดูเรียบร้อยก็ยิ่งทำให้เขาน่าดึงดูดมากขึ้นไปอีก
แน่นอนว่าทุกการเคลื่อนไหวของร่างกายที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามเนื้อของเพลิงกัลป์อยู่ในสายตาของเพียงพายหมดแล้ว คนเมาเพิ่งจะได้สติอาบน้ำแล้วก็แต่งตัวลงมาข้างล่าง พลางยกมือขึ้นนวดขมับที่ยังปวดหน่วงอยู่เล็กน้อย
“นายทำอะไรอยู่” เพียงพายที่รอจังหวะเข้าหาอีกฝ่ายอยู่นาน เดินตรงไปอยู่ข้างหลังแล้วชะโงกหน้ามองหม้อต้นตอของกลิ่นหอมฉุยไปทั่วครัว
“ทำอาหารให้พี่ไงครับ วันนี้ป้านวลลาเห็นว่าจะพาหลานไปประชุมผู้ปกครอง ผมก็เลยอาสารับหน้าที่นี้แทน”
“เดี๋ยวฉันช่วย”
“อยากทำหรอครับ”
“อยากช่วย..
