CHAPTER 20 นายต้องรับผิดชอบ

3463 Words

“พาย..” ตำแหน่งประธานที่ดูสุขุมมาค่อนชีวิตกำลังถูกลบด้วยภาพของเพียงพายที่เขินจนหน้าแดงฉ่า ทั้งยังเสียอาการกับเรื่องของเพลิงกัลป์ที่เขาโพล่งออกไป โดยไม่ได้ไตร่ตรองเต็มปากว่าตั้งใจจะรักเด็กคนนั้นต่อหน้าแฟนเก่าอีกต่างหาก “เพิ่งเคยเห็นพายมุมนี้นะเนี่ย ครั้งแรกที่เจอกันตึงใส่เตจะตาย” เตชินท์ระบายยิ้มอย่างเอ็นดูคนตรงหน้า ก่อนจะรับผ้าจากมือเพียงพายไป มุมเขินอายของเพียงพายที่หายไปนานหลายปี นี่คงจะเป็นครั้งแรกที่เตชินท์ได้เห็น และเมื่อใบหน้างดงามแต่งแต้มรอยยิ้มหวาน มันยิ่งทำให้เพียงพายดูดีจนไม่อาจละสายตาได้เลย “ไม่ว่านายจะได้ยินอะไร ก็ทำเป็นไม่ได้ยินให้ฉันหน่อยละกัน” เพียงพายตอบกลับไม่เต็มเสียง ก่อนหลุบตาลงด้วยความประหม่าราวกับไม่ใช่เขาคนเก่า “ถ้างั้นก็ตั้งใจรักให้ดีล่ะพาย เตเป็นกำลังใจให้” “ก็บอกว่าฉัน..” ไม่ทันจะได้แก้ตัวเตชินท์ก็ผลุบตัวกลับเข้าไปในห้องน้ำ ทิ้งให้คนปากแข็งยืนอ้าปากค้างเพร

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD