CHAPTER THREE

1628 Words
CHAPTER  3 CONTINUATION  OF FLASH  BACK. ..... Ang  masaya  sanang pagsasama nina Oliver  Smith JR at  Lovely Divania at hindi  na nangyari. Ang  kasal sana na pinaghandaan  ng pamilya Smith  para  sa kaisa  isang anak nina Angel  at  Oliver  ay nauwi  sa lamay. Matapos maipasok  ng rapist  ang bat sa kaselan ni Lovely na naging sanhi  ng kamatayan  nito ay parang  natauhan ito o tuluyang  bumigay  ang pag iisip nito. Yes!  Zandro  Santos was the responsible  for the death  of Lovely. Isang  anak mayaman  na napabayaan  o kulang sa atensiyon ng mga magulang. Ang  mga magulang  nito ang isa sa pinakamayaman sa buong Baguio at  dahil sa busy palagi  ang mga magulang  ay hindi  na nalaman o napansin  ang pagkagumon  sa ipinagbabawal  na gamot  na naging sanhi  ng pagkarehab nito ng ilang  beses. At iyun ang dahilan para ayawan  ito nang dalaga. Alam niyang  wala siyang kinabukasan dito bukod sa hindi niya ito mahal ay may nobyo siya si JR. Ang tanging mamahalin niya habang buhay. His obsession  to Lovely leads him to have a plan of kidnapping her that made him to raped her and killed her! Ang  dalagang  hinalay  na nga hindi  pa ito nakuntento at pinatay pa. "Tayo ang dapat ikasal ngayun hindi  ang Smith na iyun. Mas  magaling akong magpasaya kaysa tarantadong iyun. Hahaha  akalain mo bang ako pa ang nakauna sa iyo. Kaya  dapat kong panagutan iyun sa ayaw at sa gusto  mo." ani Zandro. Inayos niya ang bridal  gown ng wala ng buhay na si Lovely at muling ipinusod ang buhok nito na sinabunutan este ginawang kapitan habang nagpapakasasa. "Honey gising na diyan punta na tayo sa simbahan hinihintay  na tayo ni father. " yugyog niya dito pero dahil patay na ito ay binuhat niya ito at dinala sa bridal car at minaneho ito patungong  simbahan. Samantalang  laking tuwa ng mga Smith at Tata Francis nang sa wakas  ay dumating  ang bridal  car. Masaya  itong  sinalubong ni JR pero hindi  pa man siya nakalapit  ng husto  ay lumabas  si Zandro. "No it couldn't  be." bulong ni JR. "Tumabi ka gago! Kami ni Lovely  ang  magpapakasal! "Father! Father ! Bless us now para makaalis na kami para sa aming honeymoon! Kaso ini---- "YOU f**k  DEMON!!! WHAT YOU HAVE DONE  TO MY WIFE TO BE! YOU  KILLED  HER! f**k YOU! I'LL  KILL YOU TOO!" galit na sugod  ni JR kay Zandro ng tumino sa utak niya ang nangyayari. "Hoy tarantado  nandito tayo sa simbahan  kaya't huwag mo akong  minumura mu---- "Shut up! Shut up  you rapist! A murderer  too!  I'll  kill  you too!" galit  pa ring  aniya ni JR habang  pinagsusuntok  si Zandro. "Enough son-- "No dad! I'll  kill him too. Kaya  pala hindi  na nakarating  si Lovely  dahil sa gagong iyan! Papatayin ko siya daddy! Papatayin ko siya!" Nagpupumiglas  na ani JR. "Ang  gago! Hindi  patay ang mahal  ko natutulog  lang  siya. Napagod sa laro namin kanina bago kami  pumunta  dito.  Dumaan muna kami sa hotel  at naglaruan kaya nakatulog  siy------ "Ikulong ang baliw na iyan!  Sa kanya mismo nanggaling na ginahasa muna niya ang biktima bago niya pinatay." Agad na sabi ng hepe ng pulisya na hiningan nila ng  tulong o magulang ng drug addict. But it's too late for them to realized  what they've done. Lulong na sa droga  ang anak nila, hindi  lang iisang  tao ang nagahasa, ang pinakamasaklap ngayun ay ginahasa  niya na nga pinatay pa. "Mommy bayaran niyo sila! Hindi  totoo ang sinasabi  nila eh! Hindi patay si Lovely  nakatulog  lang siya sa sarap at pagod. Ikakasal pa kami!" baling ni Zandro sa mga magulang  ng akay-akay siya ng mag pulis  habang nakaposas. "Aaanaaaakkk kooooo!!! Bakit  mo ako iniwan! Anaaaak!!"" malakas  na iyak ni tata  Francis habang  yakap  yakap  ang wala nang buhay na si Lovely. Ang  kaninang nagwawalang  si JR ay unti  unting lumapit  sa mag ama. Lumuhod siya  at pumantay sa mga ito. "LOOOOOOOOOVVVVVVVEEEEEELLLLLLLYYYYYY!!!!!!!" He wailed  as loud  as he could. Pero  kahit anu man ang pag-iyak at pagsigaw nila ay wala na itong maitutulong. Patay  na ang soon to be bride. Ang  simbahan  na kung saan magaganap sana ang kasalanan  ay naging  bendisyun na para sa patay. END OF FLASH  BACK Present  Time "Bayaw balik ka dito anytime  kapag may oras  ka." aniya ni Darwin sa pinsan  ng asawa  niya. "Sure kuya. Kung  hindi  lang sana ko pinapauwi nina daddy eh I'll  stay here na." tugon  ni Oliver. "Unawain mo na lang pinsan, siyempre namimiss ka din nila. Like what  my husband  said puwedi  kang bumalik  dito  anytime. At isa pa isipin mo ang kompanya ninyo ikaw  lamang  ang inaasahan  nina tito doon. Alam mo namang  busy din sina tito  at tita Angel sa law firm ninyo  kaya huwag ka nang  umangal kung  pinapauwi ka na nila." ani naman ni Lorrie Joy. "You need  to face the reality na bayaw. Sorry to tell you once  again  but you  need to move on. Face your past without regret, handle your present with confidence, prepare for the future with out fear. Keep the faith and drop the fear. Dont believe your doubts and never doubts your beliefs. Life is wonderful if you know how to live. God knows  what's  the best for us. And I'll  tell you bayaw, GOD  is bigger  than any problems  we are facing  through.  He won't  give any hindrance  that  He know  we can't  tackle. Be strong bayaw." Payo  ni Darwin  sa binata. "Baby ko mukhang sumubra yata ang  talino mo today nakakadugo ng ilong." biro ni Lorrie. "Heto ang tissue  baby ko punasan  mo." ganting  biro ni Darwin sa asawa at hindi  sila nagkamali  napatawa si JR. "Salamat  ate, kuya, alam kong  kasiyahan ko ang inyong hinahangad.  I'd love to stay here pero gaya ng sabi ninyo  I need to face the reality. Mamimiss ko kayong  lahat lalo na ang mga bata. Ang  ingay nila na umaaliw sa akin, ang pangungulit nila na lumabas. Pasyal din kayo sa amin ate para maiba naman ang environment  ng mga  bata." sagot ni JR habang  inaayos ang maleta sa back sit ng sasakyan. "Sure bayaw pero sa bakasyon ng mga  bata pasyal kami sa inyo and hopefully  pagdating  ng time na iyun your wounded  life will be healed  already. " tugon ni Darwin. "Mag  ingat  ka sa pagmamaneho insan. Don't   be a  reckless driver,  makakating ka sa Isabela  ayos na iyun basta huwag maging reckless." Muli namang sabi ni Lorrie. "Salamat kuya, ate. Mauna na ako." Tugon  ng binata  saka tuluyang isinara ang windshield  ng sasakyan  at pinausad na ito. "Sana makamove on na ang  pinsan ko baby ko kawawa  naman siya." Sabi ni Lorrie sa kanyang asawa habang nakatanaw  pa rin sa sasakyan  ng  pinsan  na papalayo sa bahay nila. "May awa ang Diyos baby ko. KAYA iyan  ng pinsan  mo. Let's  go inside  na baby  ko." Tugon  ni Darwin  at magka-akbay na pumasok  sa kabahayan. LAOAG, ILOCOS  NORTE "Noel ilang  dekada na ang nakakaraan pero  hindi  pa rin natin nahahanap  ang bunso nating  anak. Buhay pa kaya siya?" Malungkot na tanung ni Donya Imie sa asawang  si Don Noel Ignacio. Ang  may-ari  sa Ignacio  Garments  Factory at isa sa may ari ng mga branded clothing stand sa loob ng mall. May ari  din sila ng ilang trusted  money  remittances  sa ciyudad ng LAOAG  City. Ang  INELDA furniture na pinaghalong Noel at Imie na may ilang sangay sa buong Ilocos  Norte. "Hindi ko alam Imie halos lahat ng inupahan  nating  mga tao para hanapin siya ay pare pareho  ang sagot naman ng Don. "May sariling  pamilya  na ang panganay natin, tayung  dalawa na lamang ang nandito sa mansion . Makikita  pa kaya natin si bunso? " aniya  ng donya at tuluyang  nalaglag ang kanina  pa pinipigil na luha. Niyakap naman ito ng Don upang payapain. Ang  pinakamamahal  nilang unica iha  ay bigla na lamang naglaho noong nasa hospital  pa ang mga ito. She was just a new born baby when someone  kidnapped  her inside the  hospital. "Anyway  asawa ko may imbitasyon ang Smith Company sa Isabela , may bagong launch  yatang produkto at welcome  party para sa tagapagmana ng mga Smith. Punta tayo para makapaglibang naman tayo. Hindi  naman pababayaan  ng mga tauhan natin ang ating negosyo." Sabi ng Don makalipas  ang ilang sandali. "Sure naman asawa  ko.  We are  getting  older  na and we need to enjoy  ourselves. Kailan  ba asawa ko?" Tanung  ng Donya. "Bukas na daw ang programa asawa ko  at makakaabot pa tayo doon. Airbus na lang kaya tayo anu sa tingin mo?" Suhestiyon ng Don. "Okey asawa ko. So let's  go and prepare our thing's at masabihan  ang mga kasambahay  na aalis  tayu." Muli ay tugon ng Donya. Lumilipas man ang panahon pero ang pagmamahalan ng mga taong tunay na nagmamahalan ay hindi  lumilipas. Ganun  ang mag asawang  Noel at Imie. Mt Province "Aida  ingatan mo ang kaibigan  mo ha?" Bilin ni mang Sendo sa kaibigan  ni panganay na anak. " Sila ang mag-ingat sa lion na iyan." Nakatawang sabad ni Reix. " Hoy bakla hindi  ikaw ang kinakausap kaya manahimik  ka!" supla ni Lhyn  dito. "Hay naku my dear pinsan na bestfriend hindi  nakapagtatakang  tumatanda  ka na sa pag-uugali mong iyan. Mag-ingat ka doon ha?" Sa wakas ay sabi ni Reix. "Eh 'di tumino ka ring kausap. Salamat  pinsan. Pakitingnan-tingnan sina ama't ina dito ha pero huwag mong araw-arawin makikikain dito mauubos ang bigas." Pabirong tugon ni Lhyn  dito. "Naku anak iyan pa ang  naisip mo. Huwag ka ngang mag-isip ng kung anu-anu ang isipin mo ay ang magiging  trabaho mo doon. Iwan mo dito sa Mt Province  ang pag-asta mong lalaki." Nakailing na sabi ng nanay niya na natatawa. "Walangs kasos  uns  tiyangs  sanayess na ang matreses kos  sa gurangs na iyans." malanding sagot  ni Reix. Na kung hindi pa nila ito kilala'y wala pa silang maunawaan sa pinagsasabi nito. "Siya-siya mauna na kami ni Aida." Muli ay sabi ni Lhyn  at sumunod  na sa kaibigan na matiyagang naghihintay sa kanya. "Ingat kayu anak!" pahabol naman ni mang Sendo. Kaway na lamang  ang sagot  ng magkaibigang  Aida at Lhyn.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD