CHAPTER 3
CONTINUATION OF FLASH BACK. .....
Ang masaya sanang pagsasama nina Oliver Smith JR at Lovely Divania at hindi na nangyari. Ang kasal sana na pinaghandaan ng pamilya Smith para sa kaisa isang anak nina Angel at Oliver ay nauwi sa lamay.
Matapos maipasok ng rapist ang bat sa kaselan ni Lovely na naging sanhi ng kamatayan nito ay parang natauhan ito o tuluyang bumigay ang pag iisip nito.
Yes! Zandro Santos was the responsible for the death of Lovely. Isang anak mayaman na napabayaan o kulang sa atensiyon ng mga magulang. Ang mga magulang nito ang isa sa pinakamayaman sa buong Baguio at dahil sa busy palagi ang mga magulang ay hindi na nalaman o napansin ang pagkagumon sa ipinagbabawal na gamot na naging sanhi ng pagkarehab nito ng ilang beses.
At iyun ang dahilan para ayawan ito nang dalaga. Alam niyang wala siyang kinabukasan dito bukod sa hindi niya ito mahal ay may nobyo siya si JR. Ang tanging mamahalin niya habang buhay. His obsession to Lovely leads him to have a plan of kidnapping her that made him to raped her and killed her! Ang dalagang hinalay na nga hindi pa ito nakuntento at pinatay pa.
"Tayo ang dapat ikasal ngayun hindi ang Smith na iyun. Mas magaling akong magpasaya kaysa tarantadong iyun. Hahaha akalain mo bang ako pa ang nakauna sa iyo. Kaya dapat kong panagutan iyun sa ayaw at sa gusto mo." ani Zandro.
Inayos niya ang bridal gown ng wala ng buhay na si Lovely at muling ipinusod ang buhok nito na sinabunutan este ginawang kapitan habang nagpapakasasa.
"Honey gising na diyan punta na tayo sa simbahan hinihintay na tayo ni father. " yugyog niya dito pero dahil patay na ito ay binuhat niya ito at dinala sa bridal car at minaneho ito patungong simbahan.
Samantalang laking tuwa ng mga Smith at Tata Francis nang sa wakas ay dumating ang bridal car. Masaya itong sinalubong ni JR pero hindi pa man siya nakalapit ng husto ay lumabas si Zandro.
"No it couldn't be." bulong ni JR.
"Tumabi ka gago! Kami ni Lovely ang magpapakasal!
"Father! Father ! Bless us now para makaalis na kami para sa aming honeymoon! Kaso ini----
"YOU f**k DEMON!!! WHAT YOU HAVE DONE TO MY WIFE TO BE! YOU KILLED HER! f**k YOU! I'LL KILL YOU TOO!" galit na sugod ni JR kay Zandro ng tumino sa utak niya ang nangyayari.
"Hoy tarantado nandito tayo sa simbahan kaya't huwag mo akong minumura mu----
"Shut up! Shut up you rapist! A murderer too! I'll kill you too!" galit pa ring aniya ni JR habang pinagsusuntok si Zandro.
"Enough son--
"No dad! I'll kill him too. Kaya pala hindi na nakarating si Lovely dahil sa gagong iyan! Papatayin ko siya daddy! Papatayin ko siya!" Nagpupumiglas na ani JR.
"Ang gago! Hindi patay ang mahal ko natutulog lang siya. Napagod sa laro namin kanina bago kami pumunta dito. Dumaan muna kami sa hotel at naglaruan kaya nakatulog siy------
"Ikulong ang baliw na iyan! Sa kanya mismo nanggaling na ginahasa muna niya ang biktima bago niya pinatay." Agad na sabi ng hepe ng pulisya na hiningan nila ng tulong o magulang ng drug addict. But it's too late for them to realized what they've done. Lulong na sa droga ang anak nila, hindi lang iisang tao ang nagahasa, ang pinakamasaklap ngayun ay ginahasa niya na nga pinatay pa.
"Mommy bayaran niyo sila! Hindi totoo ang sinasabi nila eh! Hindi patay si Lovely nakatulog lang siya sa sarap at pagod. Ikakasal pa kami!" baling ni Zandro sa mga magulang ng akay-akay siya ng mag pulis habang nakaposas.
"Aaanaaaakkk kooooo!!! Bakit mo ako iniwan! Anaaaak!!"" malakas na iyak ni tata Francis habang yakap yakap ang wala nang buhay na si Lovely.
Ang kaninang nagwawalang si JR ay unti unting lumapit sa mag ama. Lumuhod siya at pumantay sa mga ito.
"LOOOOOOOOOVVVVVVVEEEEEELLLLLLLYYYYYY!!!!!!!" He wailed as loud as he could. Pero kahit anu man ang pag-iyak at pagsigaw nila ay wala na itong maitutulong. Patay na ang soon to be bride.
Ang simbahan na kung saan magaganap sana ang kasalanan ay naging bendisyun na para sa patay.
END OF FLASH BACK
Present Time
"Bayaw balik ka dito anytime kapag may oras ka." aniya ni Darwin sa pinsan ng asawa niya.
"Sure kuya. Kung hindi lang sana ko pinapauwi nina daddy eh I'll stay here na." tugon ni Oliver.
"Unawain mo na lang pinsan, siyempre namimiss ka din nila. Like what my husband said puwedi kang bumalik dito anytime. At isa pa isipin mo ang kompanya ninyo ikaw lamang ang inaasahan nina tito doon. Alam mo namang busy din sina tito at tita Angel sa law firm ninyo kaya huwag ka nang umangal kung pinapauwi ka na nila." ani naman ni Lorrie Joy.
"You need to face the reality na bayaw. Sorry to tell you once again but you need to move on. Face your past without regret, handle your present with confidence, prepare for the future with out fear. Keep the faith and drop the fear. Dont believe your doubts and never doubts your beliefs. Life is wonderful if you know how to live. God knows what's the best for us. And I'll tell you bayaw, GOD is bigger than any problems we are facing through. He won't give any hindrance that He know we can't tackle. Be strong bayaw." Payo ni Darwin sa binata.
"Baby ko mukhang sumubra yata ang talino mo today nakakadugo ng ilong." biro ni Lorrie.
"Heto ang tissue baby ko punasan mo." ganting biro ni Darwin sa asawa at hindi sila nagkamali napatawa si JR.
"Salamat ate, kuya, alam kong kasiyahan ko ang inyong hinahangad. I'd love to stay here pero gaya ng sabi ninyo I need to face the reality. Mamimiss ko kayong lahat lalo na ang mga bata. Ang ingay nila na umaaliw sa akin, ang pangungulit nila na lumabas. Pasyal din kayo sa amin ate para maiba naman ang environment ng mga bata." sagot ni JR habang inaayos ang maleta sa back sit ng sasakyan.
"Sure bayaw pero sa bakasyon ng mga bata pasyal kami sa inyo and hopefully pagdating ng time na iyun your wounded life will be healed already. " tugon ni Darwin.
"Mag ingat ka sa pagmamaneho insan. Don't be a reckless driver, makakating ka sa Isabela ayos na iyun basta huwag maging reckless." Muli namang sabi ni Lorrie.
"Salamat kuya, ate. Mauna na ako." Tugon ng binata saka tuluyang isinara ang windshield ng sasakyan at pinausad na ito.
"Sana makamove on na ang pinsan ko baby ko kawawa naman siya." Sabi ni Lorrie sa kanyang asawa habang nakatanaw pa rin sa sasakyan ng pinsan na papalayo sa bahay nila.
"May awa ang Diyos baby ko. KAYA iyan ng pinsan mo. Let's go inside na baby ko." Tugon ni Darwin at magka-akbay na pumasok sa kabahayan.
LAOAG, ILOCOS NORTE
"Noel ilang dekada na ang nakakaraan pero hindi pa rin natin nahahanap ang bunso nating anak. Buhay pa kaya siya?" Malungkot na tanung ni Donya Imie sa asawang si Don Noel Ignacio. Ang may-ari sa Ignacio Garments Factory at isa sa may ari ng mga branded clothing stand sa loob ng mall. May ari din sila ng ilang trusted money remittances sa ciyudad ng LAOAG City. Ang INELDA furniture na pinaghalong Noel at Imie na may ilang sangay sa buong Ilocos Norte.
"Hindi ko alam Imie halos lahat ng inupahan nating mga tao para hanapin siya ay pare pareho ang sagot naman ng Don.
"May sariling pamilya na ang panganay natin, tayung dalawa na lamang ang nandito sa mansion . Makikita pa kaya natin si bunso? " aniya ng donya at tuluyang nalaglag ang kanina pa pinipigil na luha.
Niyakap naman ito ng Don upang payapain. Ang pinakamamahal nilang unica iha ay bigla na lamang naglaho noong nasa hospital pa ang mga ito. She was just a new born baby when someone kidnapped her inside the hospital.
"Anyway asawa ko may imbitasyon ang Smith Company sa Isabela , may bagong launch yatang produkto at welcome party para sa tagapagmana ng mga Smith. Punta tayo para makapaglibang naman tayo. Hindi naman pababayaan ng mga tauhan natin ang ating negosyo." Sabi ng Don makalipas ang ilang sandali.
"Sure naman asawa ko. We are getting older na and we need to enjoy ourselves. Kailan ba asawa ko?" Tanung ng Donya.
"Bukas na daw ang programa asawa ko at makakaabot pa tayo doon. Airbus na lang kaya tayo anu sa tingin mo?" Suhestiyon ng Don.
"Okey asawa ko. So let's go and prepare our thing's at masabihan ang mga kasambahay na aalis tayu." Muli ay tugon ng Donya.
Lumilipas man ang panahon pero ang pagmamahalan ng mga taong tunay na nagmamahalan ay hindi lumilipas. Ganun ang mag asawang Noel at Imie.
Mt Province
"Aida ingatan mo ang kaibigan mo ha?" Bilin ni mang Sendo sa kaibigan ni panganay na anak.
" Sila ang mag-ingat sa lion na iyan." Nakatawang sabad ni Reix.
" Hoy bakla hindi ikaw ang kinakausap kaya manahimik ka!" supla ni Lhyn dito.
"Hay naku my dear pinsan na bestfriend hindi nakapagtatakang tumatanda ka na sa pag-uugali mong iyan. Mag-ingat ka doon ha?" Sa wakas ay sabi ni Reix.
"Eh 'di tumino ka ring kausap. Salamat pinsan. Pakitingnan-tingnan sina ama't ina dito ha pero huwag mong araw-arawin makikikain dito mauubos ang bigas." Pabirong tugon ni Lhyn dito.
"Naku anak iyan pa ang naisip mo. Huwag ka ngang mag-isip ng kung anu-anu ang isipin mo ay ang magiging trabaho mo doon. Iwan mo dito sa Mt Province ang pag-asta mong lalaki." Nakailing na sabi ng nanay niya na natatawa.
"Walangs kasos uns tiyangs sanayess na ang matreses kos sa gurangs na iyans." malanding sagot ni Reix. Na kung hindi pa nila ito kilala'y wala pa silang maunawaan sa pinagsasabi nito.
"Siya-siya mauna na kami ni Aida." Muli ay sabi ni Lhyn at sumunod na sa kaibigan na matiyagang naghihintay sa kanya.
"Ingat kayu anak!" pahabol naman ni mang Sendo.
Kaway na lamang ang sagot ng magkaibigang Aida at Lhyn.