CHAPTER 2
Banas na banas si JR dahil sa walang-hiyang babaing bulag na yata.
"Hey watch out! If you wanna talk all day long that it seems you own the road back off! You're not the only passers here!" Galit niyang sigaw dito.
"I'm so---
"Look of what you have done blind woman look!" putol niya sa paghingi nito ng paumanhin.
"Best na pinsan huwag mo na patulan kasalanan din naman natin." Pigil ni Riex sa kaibigan na pinsan.
"Buti't alam ninyung kasalanan ninyo! Sa lawak ng daan para kayong mga bulag." Muli ay ani JR bago binalingan ang mga kasamang bubwit na nakatingin lang sa kanila.
"Kids let's go." Inis pa ring wika ni JR.
Pero bago pa makahakbang ng mukhang ermitanyo ay nahila na ito sa kamay ng dalagang si Lhyne at pinadapuan ng suntok.
"Ouch! Masakit ba engliserong ermitanyo? Makapagsalita ka daig mo pa ang presidente ng Pilipinas. Hoy I know also to speak English for your information. Next time learn how to accept apologies!" Galit na ring ani 'to sabay walked out without waiting to her bestfriend na pinsan.
"Tito Ver okey ka lang?" Tingalang tanong ni Belinda.
"Ang ganda niya tito diba?"
"Maybe she's your destiny tito."
Sunod-sunod na sabi ng mga bata na kasama ni JR. Pero hindi siya sumagot sa mga ito dahil nakatuon ang paningin sa babaing sumapak sa kanya.
"Magkikita pa tayong babae ka!" Piping sambit niya sa isipan.
"Let's go na kid's go and play na bago tayo pumunta ice cream stand diba favourite niyo iyun?" Sabi na lamang niya sa mga ito.
"Kambal huwag kang ganyan kasama natin siya kaya dapat kasama natin siya." Pangunguna ni Angela Joyce kay Darrell ng tumingin ng masama kay Belinda.
"Okey lang ako AJ dito na lang ako." Sawata ni Belinda at naunang nagtungo sa single swing at naupo saka idinuyan ang sarili.
"Anu ba ang ipinakain ng ampon na iyan at lagi mo siyang kinakampihan?" Inis na ani Darrell sa kambal niya.
"Look kuya wala siyang ginagawang masama sa iyo pero your always shouting at her and even your doing that in the school." Simangot na sagot ni Angela Joyce at nag-walked out saka nagtungo sa swing kung nasaan ang ate Belinda nila at ibinigay ang ice cream nito.
"Hayaan mo na siya AJ mag-aaway at mag-aaway lang kayo kapag lagi mo siyang sinasalungat. Tama naman kasi siya ampon lang ako ni tito na papa ninyo. Ampon na sampid kaya huwag mo na siyang patulan para di kayo mag-away. Kawawa din man siya Angela kung pagagalitan siya ni tito. Salamat sa ice cream ha." ani Belinda pero hindi na ito sinagot ni AJ dahil sasalungatin lang niya ito.
Samantala dumiretso ng uwi si Lhyn matapos masuntok ang masungit na ermitanyo.
"Neyemas ang tarantado! Daig pa ang palaboy sa itsura niya! Gggggrrrrrr sarap hambalusin ng kahoy para magtanda buset!" bubulong-bulong niyang sabi.
"Ate sinu kausap mo at bakit galit na galit ka?" Tanung ng nakababata niyang kapatid pero dahil inis o galit siya at hindi niya ito napansin.
Nagtungo siya sa kanilang kusina na patuloy sa pagbubulong-bulong kayat pati ang kanilang ama at hindi niya napansin.
"Abah dahan-dahan lang anak marami naman tayong tubig diyan puwedi kang kumuha ulit kaysa isahing lunok mo na yata ang isang basong tubig." Pamumuna nito sa kanya.
"Ang anak ng tipaklong na animal na iyun 'di na lang madapa para maisip niya ang katarantaduhan niya!" Aniya kaysa sagutin o pansinin ang ama't kapatid na nasa tabi niya.
"Teka lang anak teka lang ang layo naman ng sagot mo sa tinatanung ko. May naka-away ka ba at bakit ganyan ang mukha mo abah ang ganda ng porma mong lumabas kaninang umaga ah tapos ngayun mukhang galing ka sa giyera abay baka naman inaway mo ang boss mo?" Sabi ng tatay niya na mas nagpalala sa inis at galit niya dahil sa pagkakaalala sa manyakis na boss sana nila.
"Isa pa iyun itay ang manyakis na kalbong panot na iyun ang akala namin ni bakla cashier ang magiging trabaho ko doon pero abah sayang ang pinampaaral ninyo sa akin itay isa akong graduate ng business administration at hindi akma ang pagiging mananayaw at magpakapokpok sa club na iyun para sa pinag aralan ko. Makikita ng panot na iyun ipapasara ko ay mali iddemanda ko ang tarantadong iyun. Madapa sana gggggrrrrr!" Tungayaw ni Lhyn at muling uminum ng isang basong tubig.
"Alam mo ate hindi naman porket mananayaw sa club ay pokpok na." Tuloy ay sabad ng kapatid niya na nakapamulsa habang nakasandig sa pinto ng kusina nila.
" Abah hoy Gretchen Vergara naku kung may balak kang pumasok doon kalimutan mo na aber! Tama ka hindi lahat ng mananayaw ay pokpok pero hindi ba ganun na rin in ha? Magsasayaw sa gitna nang entablado na halos hubot hubad? Naku! Naku!" Muli ay sagot niya.
Pero bago makapagsalita ang napanganga si Mang Rosendo at dumating ang baklita nilang pamangkin.
"Hoy bakla baka naman andito ka na naman para alukin ako sa isang lakad na panot na manyakis ang may-ari! Di baling palamunin ako kina itay at inay huwag lang ang maging pokpok!" Pambabara agad ni Lhyn sa pinsan niya .
"Ikaw naman friend na pinsan oo hindi mo pa ako pinapainum eh nagpuputak ka na naman." Tugon naman ng halatang pagod sa paghabol sa kanya.
"Naku-naku bakla sabi ni itay kanina marami kami ng tubig diyan sa lagayan at huwag mo lang lunukin ang mga baso uminum ka mag isa! Maghahanda lang ako may pupuntahan kami ni Aida. "
"Naku anak kung ganyan at ganyan lamang ang bunganga mo naku wala kang mapapasukang trabaho . At saan kayu pupunta ni Aida?" singit ni Mang Rosendo.
"Itay sabi ng idol ko MY SHARP MOUTH IS MY ASSETS abah itay kahit anung trabaho basta makatarungan huwag ang pagiging pokpok at siyempre alam mo na po itay we need to work din oh diba may English ako. Don't worry itay MY dear father I'll make sure na magagamit ko na ang pinag-aralan ko this time. Sabi nga ni Aida hindi lang sana siya pinapauwi ng mga magulang niya hindi daw sana niya iiwan ang trabaho niya doon." Sagot niya sa kanyang tatay Sendo o Rosendo.
"Anu pa nga ba anak eh mukhang hindi ka mapakali sa bahay. Pero bukas ka na lang luluwas ng Baguio para maabutan mo ang first trip at makabiyahe ka pa Isabela. Hintayin mo muna nanay mo mamaya dadaigin noon ang machine gun mo." sang-ayun na lamang ni Mang Sendo.
Iniwan na lamang ni Lhyn ang pinsan at tatay niya sa kusina na ang baklita niyang pinsan at kaibigan ay lumalamon na naman.
SANTIAGO CITY, ISABELA
Sa tahanan ng mga Smith kasalukuyang nag uusap ang mag asawang Angel at Oliver.
"Hon nakiusap mo na ba si JR?" tanung ni Angel sa asawa.
"Not yet hon. Ang ni Darwin kanina himala daw he went out with the kids kaya hindi nasasagot ang tawag ko." Sagot ni Oliver Sr sa asawa.
"The company needs him na honey. Tumawag si Aida na bukas na linggo sila darating kasama ang papalit sa kanya. Kailangang makauwi din si JR dito sa lunes. The board of directors are asking him already , he is the boss but he's always out of sight." ani Angel.
"We can't blame him honey it's almost a year since Lovely was gone but JR is still mourning kaya dapat ding unawain nila ito. I dunno why there's alot of bad people." Napabuntunghingang aniya ni Oliver. Matagal ding kasintahan ng anak nila si Lovely pero dahil sa pakiusap ng dalaga na tulungan muna ang ama ay lumipas ang ilang taon bago napag-usapan ng mga ito ang kasal pero kung kailan naman handa na ang lahat ay saka naman nangyari ang aksidente.
Aksidente na bumago sa masayang buhay ni Oliver Smith Jr.
FLASH BACK....
BAGUIO CATHEDRAL
Everything was set and ready! Ang bride na lamang ang hinihintay para magsimula ang kasalang Divania at Smith.
"Congrats pinsan best wishes." bati ni Lorie sa pinsan niya.
"Salamat ate." tipid na sagot nito.
Hindi naman nalingid kay Darwin ang pagiging balisa ng bayaw.
"Bayaw may problema ba?" pasimple niyang tanung dito.
"Kinakabahan ako kuya hindi ko maunawaan ang aking pakiramdam. " sagot ng binata.
"Nervous o excitement? Calm your self bayaw any moments from now darating na siya." pampalubag loob ni Darwin sa pinsan ng asawa niya.
Isa.....dalawa. ...tatlo. ..Umugong ang usap-usapan ng lumipas ang ilang oras na paghihintay na walang bride na dumating. Katunyan lamang ang mga nagsipag uwian na dahil sa pagkainip.
Pero si Tata Francis at ang pamilya ni JR ay nanatiling naghihintay sa simbahan.
Paanu makakasipot ang bride sa araw ng kasal kung ang tagamaneho ng bridal car at pinaslang ng walang puso at ito ang nagmaneho pero imbes na sa simbahan ang tungo ay sa isang bahay kubo.
Pinababa siya ng lalaki sa sasakyan at kinaladkad patungo sa kubong malapit sa hinintuan ng bridal car.
Nagpupumiglas siya kahit halos panawan na siya ng ulirat sa kaba. Nagsisigaw siya ng tulong pero binusalan siya ng lalaki sa bibig pagkatapos ay sinikmuraan kaya tuluyan siyang nawalan ng malay.
Nagising siya dahil sa sakit ng kanyang katawan at pakiramdam niya mapupunit ang kanyang pagkatao dahil sa tindi ng sakit na nararamdaman sa bandang ibaba ng kanyang p********e. Unti unti niya iminulat ang kanyang mata. At halos manlaki ang kanyang mata ng makitang may lalaking nakadagan sa kanya at sarap na sarap ito sa pagkadyot sa kanyang ibabaw. Gusti niyang sumigaw ngunit hindi niya magawa nakabusal parin ang kanyang bibig.
At lalo siyang nahintakutan ng mapagtantong nakatali ang magkabilang kamay at paa niya sa apat na kanto ng kama.
Wala soyang nagawa kundi ang umiyak ng tahimik habang binababoy ng lalaki ang kanyang katawan
Nakita niyang halos tumirik ang mata niti at nangisay tanda na nakaraos na ito.
"Ang sarap mo!" Nakangising saad nito. Akala niya ay tapos na ito pero laking gulat niya ng sinungaban uli nito ang kanyang dibdib at salit salitang sinisipsip at hinihimas na may kasamang kagat at pisil ng madiin. Napapungol siya sa sakit sa bawat kagat at pisil nito.
Nakita niyang namumula ang bakas ng kagat nito.
Tinangal nito ang busal sa kanyang bibig.
"Huwag!! Maawa ka! Tulong!!" Sigaw niyang pilit. Kahit alam niyang walang makakrinig sa kanya hinang hina ang kanyang pakiramdam.
"Wag mo nang aksayahin ang iyong lakas aa kakasigaw dahil walang nakakarinig sayo!" Nakangising saad nito.
Nakita niyang handa nanaman ang batuta nito at hindi niya inaasahang sapilitan nitong isinubo sa kanyang bibig iyon. Halos mapatid ang kanyang hininga sa ginawa nito at binigyan siya nito ng malakas na sampal na makagat niya ito.
Nandidiri siya lalaking ni hindi niya kilala. Napangiwi siya sa sakit ng sabunutan siya nito at pilit na ipinasubo uli sa kanya ang ari nito saka labas masok sa kanyang bibig.
Maya maya ay nakaramdam siya ng kung anung likidong sumirit mula sa ari nito at pilit na pinalunok sa kanya.
Awa, pandidiri, galit at takot ang kanyang nararamdaman.
Awa, pandidiri at takot para sa kanyang sarili at galit naman sa hayop na lalaking bumababoy sa kanya.
Hinang hina na siya.
"Pa-parang a-awa mo na ta-tama na. Pa-pata-patayin m-mo na-nalang a-ko." Nagmamakaawang saad niya sa lalaki.
"Huwag kang mag alala duon din ang punta mo! Magpapakasawa muna ako sayo!" Nakangising sagot sa kanya ng lalaki.
Patuloy lang siyang lumuluha. Alam niya sa sarili niyang kamatayan lang paraan ng pagtakas niya sa lalaking bumaboy sa kanya. Ilang ulit siya nitong binaboy. Hindi niya alam kung gaano katagal siya nitong binaboy.
Ang huling natatandaan niya ay nahimatay muli siya dahil sa panghihina. Nagising uli siya nang maramdamang binababoy nanamann siya ng lalaki. Hindi parin nito kinalag ang kanyang tali. Pero laking pasasalamat niya ng kalagan na nito ang kanyang dalawang paa nang makaraos uli ito.
Akala niya ay pakakawalan na siya nito pero nanlaki ang kanyang mata may kinuha itong baseball bat inilagay sa tabi niya saka siya nito hinawakan at itinaas ang kanyang kanang paa at at ang kaliwa ay ibinalik niti sa pagkakatali.
At hindi niya napaghandaan ang sunod nitong ginawa. Kinuha nito ang baseball bat at biglang ipinasok sa kanyang ari ang dulo nito sa bandang pinapalo sa bola.
"Ahh!!!" Malakas na sigaw niya bago nalagutan ng hininga dahil sa sobrang sakit na hindi niya nakayanan.
"Hahaha ayan tayo ang dapat magpakasal hindi ikaw at ang tarantadong Smith na iyun. Kung may pera siya may pera din kami. Siya siya magpakasarap muna ako sa iyo bago kita ihatid hahaha." nababaliw na aniya ng rapist.
At nang magsawa nga ito sa pagpapakasasa sa wala nang buhay na dalaga ay muli niyang ipinasuot dito ang bridal gown at ihinatid sa simbahan kong saan magaganap sana ang kasal nito.
END OF FLASH BACK
.
.
.
.
.
.
ITUTULOY
SAAN ANG HUSTISIYA!!! huhuhu