3. bölüm

586 Words
Nazlı ' dan Heyecandan. Evet. Şu an kalbimin 'arkadan atlı kovalıyormuş gibi' deyimini yerine getirecek derecede çarpması kesinlikle heyecandan. Peki bu heyecanımın sebebi neydi ? Yeni bir iş mi ? Uzun bir süre sonra hayatıma kaldığım yerden devam edecek olmam mı? Karşımda bana hafifçe gülümseyen adam mı? Yoksa 3 aydır varlığına yeteneğimin şu anda işe yaramaması mı? Bilmiyordum. Belki de hepsiydi. Bu sabah zorla yatağımdan kalkmış, hazırlanıp bu seneyi yanında çalışarak geçireceğim Av. Ahmet Aksal 'ın ofisine gelmiştim. Beni gayet samimi ama ölçülü davranışlarla karşılamış ve uzunca sohbet etmiştik.  Öğrenmem gereken çok şey olduğunu biliyordum ve bu gün benim için önemli bir başlangıçtı. Ahmey Bey uyumlu birine benziyordu. Ofise rahat çalışabilmem için ayrı masa getirtmişti. Ama asıl ilgimi çeken şey yeni yeteneğimin Ahmet Bey üzerinde işe yaramamasıydı. Geldiğimden beri onun düşüncelerini duymaya çalışmış başarılı olamamıştım. Hatta bir ara bu yeteneğin geldiği gibi gittiğini düşünmüştüm. Ta ki Çaylarımızı getiren küçük emrenin akşamki futbol maçını düşündüğünü duyana kadar. Ortada bi sorun vardı. Aklıma alacakaranlık serisi geldiğinde istemsizce gülümsedim. Edward bella'nın aklını okuyamadığında, bella'nın kendi beyninde sorun olduğunu düşünmesi gibi acaba Ahmet Bey'in beyninde sorun olabilir miydi? Ne düşündüğümün farkına varlığımda gülümsemem sırıtmaya dönüştü. Sanki kendim çok normalmişim gibi adamın beyninde sorun buluyordum. Karşıma baktığımda bana tuhaf tuhaf bakan Ahmet Bey'le göz göze geldim. Harika , adam ilk günden deli olduğumu düşünecekti. Sırıtmamı kesip başımı önüme eğdim hemen. " Nazlı yemeğe çıkalım mı öğle oldu bile. " "Çok iyi olur kahvaltı yapmamıştım " Hızla çantamı alıp yanına geldim. Geriye çekilip bana yol verdiğinde gülümseyerek kapıdan çıktım. &&&&&&& Siparişlerimizi vermiş yemeklerimizin gelmesini bekliyorduk. Etrafı süzdüğümde elit ve hoş bir yer olduğunu fark ettim. " Burası çok güzelmiş. " " Beğendin mi? Beni de hakan getirmişti. " "Hakan ? " Garsonun yemeklerinizi getirmesi ile ikimizde sustuk. Masa donatıldığında Ahmet Bey kaldığı yerden devam etti. "Hakan benim yakın arkadaşım. Sende tanışırsın yakında. Çat kapı gelmesini sever." " Aslı gibi." Gülümseyip yemeğimi yerken aslının kim olduğunu sordu. " O da benim yakın arkadaşım. Ayrıca ev arkadaşım. " "O da hukuk mu okuyor" "Hayır. Turizm otelcilik okuyor. Aslıyla aynı yuttaydık. İyi anlaştığımızı fark edince eve çıkmaya karar verdik. " Ahmet Bey anlayışla başını sallayıp zarif hareketlerle yemeğini yemeye devam etti. İlk defa bir erkekte böyle zariflik görüyordum ve bu kesinlikle ona yakışıyordu.  "Zor meslek " " Kesinlikle bende öyle düşünüyorum. Göründüğü gibi değil." Bir süre oluşan sessizlikten sonra boğazını temizleyen Ahmet beye baktım. " Yanlış anlamazsan sana bir şey sormak istiyorum. " " Buyurun Ahmet Bey " " Okuldan bilgilerin geldiğinde 3 aylık bir raporun olduğunu gördüm. " Rahatsızca yerimde kıpırdandığımda hemen devam etti. " Özelse anlatmak zorunda değilsin. " Elimdeki çatalı bırakıp oturduğum yerde geriye yaslandım. Anlatabilirdim. Tabi bazı gerçekleri atlayarak. "Önemli değil. O dönemde kaza geçirdim. " " Geçmiş olsun. Nasıl bir kaza ? " "Teşekkür ederim. Motor kazasıydı. Tabiki ben yaya olan taraftım. Sarhoş kafayla motor kullanan bir adam kaldırımda inerken çarptı. Çok hızlıydı. Nasıl olduğunu hatırlamıyorum halen. Ikimizi de aynı hastaneye kaldırmışlar. Ben bir hafta komada kaldım. Uyandığımda onun halen komada olduğunu öğrendim. Hâlâ da uyanmadı." Anlatmayı bitirdiğimde Ahmet Beyin beni ilgiyle dinlediğini gördüm. Yaşadıklarıma üzüldüğü bana bakışlarından belliydi. Kendimi birden rahatsız hissettim. Bana acımasını istemiyordum. Biraz daha sohbet ettikten sonra kalktık. Tekrar ofise geldiğimizde Ahmet Bey ikimizede birer kahve istedi. " Gel Nazlı." Yanına yaklaştım. Elime bir dosya uzattı. Alıp kendi masama geçerken yapmam gerekenleri söylüyordu. " İnci Hanımın dosyasını inceleyip bitirdiğinde neler yapabileceğin, nasıl bir yol izleyeceğinin listesini yap. " Söylediklerine kafamı sallarken bu gün bininci kez Ahmet Bey'in düşüncelerini duymaya çalıştım. Ama karşılaştığım tek şey sessizlikti.. &&&&&&&  
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD