พันธะรักเก่า EX-LOVE

ขอโทษ

​

X Part.

ผมมองตามแผ่นหลังบางก่อนถอนหายใจออกมา ท่าทางเธอตอนนี้ทั้งโกรธและรังเกียจผมมากจนผมลืมไปแล้วว่าเอโกะคนเดิมเคยรักผมมากแค่ไหน

"เมื่อกี้มันอะไรกันคะ?! ทำไมพี่เอ็กซ์ถึงไปกอดยัยญี่ปุ่นนั้นได้!"

ฟ้าเดินออกมาจากห้องน้ำและเอ่ยถามผมด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ บอกตามตรงว่าผมรำคาญเธอสุดๆ เพราะเธอชอบทำตัวเป็นเจ้าเข้าเจ้าของผม ทั้งๆที่ผมไม่ได้จริงจังอะไรด้วยมากมาย

"ฟ้าวันนี้กลับไปก่อนเถอะนะพี่มีธุระต้องทำ"

"ธุระกับยัยญี่ปุ่นนั่นน่ะหรอคะ?!" ผมไม่ค่อยชอบสรรพนามที่เธอเรียกเอโกะสักเท่าไหร่ มันหยาบคายเกินกว่าลูกไฮโซแบบเธอจะพูดมันออกมา

"ห้ามเรียกคุณริเอโกะแบบนั้นอีก!"

"ทำไมฟ้าจะเรียกไม่ได้?! หรือพี่เอ็กซ์ชอบมันค่ะ?!"

ผมถอนหายใจเซ็งๆก่อนจะเดินหนีเพราะรำคาญเสียงแสบหูของฟ้า

"พี่ชอบมันใช่ไหม?! บอกมาเดี๋ยวนี้นะ!"

เธอเดินตามผมพร้อมโวยวายเสียงดังจนลูกค้าคนอื่นหันมามองเป็นตาเดียว และนั่นทำให้ผมทนไม่ไหวต้องโพล่งออกไป

"ใช่! พี่รักริเอโกะ! พอใจหรือยัง?!"

หลังจากพูดจบผมก็เดินออกมาโดยทันที ซึ่งก่อนออกมาผมก็กวาดสายตาไปรอบร้านมองหาพ่อและเอโกะ แต่ว่าไม่เห็นทั้งสองคนแล้ว

=br=

=br=

Ako Part.

ฉันกลับมาที่โรงแรมก่อนจะทิ้งตัวลงนอนและพยายามข่มตาหลับให้ได้ซึ่งเป็นวิธีขจัดความเครียดของฉัน นั่นก็คือหลับไปพอตื่นขึ้นมาอารมณ์ก็จะดีขึ้น

"ชาสมุนไพรสักหน่อยไหมคะ?"

ฉันส่ายหน้าเบาๆซึ่งซากุระเองก็ไม่ได้เซ้าซี้อะไรและเดินออกไปอย่างว่าง่ายเหมือนเดิม

บอกตามตรงว่าวันนี้เป็นวันที่ฉันหงุดหงิดที่สุดในรอบหลายปีที่ผ่านมา การเจอหน้าเอ็กซ์ทำให้ฉันรู้สึกเครียดมาก ภาพต่างๆในอดีต เสียงหัวเราะเยาะเย้ยของเพื่อนๆเขาและรอยยิ้มที่น่ารังเกียจของเขายังคงวนเวียนหลอกหลอนฉันไม่เคยลบเลือนหายไปสักที

กริ๊งๆๆ ฉันหยิบโทรศัพท์มารับสายชินอิจิที่ไม่ได้ติดต่อกันตั้งแต่เมื่อวาน

"ว่าไง?"

'คุยงานเสร็จแล้วหรอ?'

"อืม"

เขาเงียบไปพักใหญ่ก่อนเอ่ยถามขึ้นมา

'เจอผู้ชายคนนั้นมาใช่ไหม?'

คงหมายถึงเอ็กซ์สินะ ชินอิจิรู้เรื่องทุกอย่างเกี่ยวกับฉันเพราะเราเป็นเพื่อนสนิทกันตั้งแต่เด็ก ฉันจึงไว้ใจที่จะเล่าสิ่งที่เกิดขึ้นให้เขาฟัง

"ก็ใช่ ฉันกำลังหงุดหงิดอยู่ด้วยแหละ"

'เขาแกล้งอะไรเธอเองอีกงั้นหรอ?'

"เรื่องนั้นช่างมันเถอะ ว่าแต่นายทำไมไม่โทรหาซากุระล่ะ?"

ชินอิจิแอบรักซากุระมานานแต่ไม่เคยบอกให้เธอรู้ จนกระทั่งวันที่ต้องถูกจับหมั้นเขาจริงมาสารภาพกับฉันว่ารักซากุระมานานแล้ว ซึ่งฉันเองก็ไม่ได้โกรธเขาหรอกเพราะฉันก็พอดูออกและอีกอย่างฉันก็ไม่ได้คิดกับชินอิจิเกินเพื่อนด้วย

'ฉันกลัวว่าซากุระจะรำคาญ'

"ไม่หรอกน่ารีบโทรไปเถอะ"

'ที่เธอไล่ฉันไปหาซากุระเพราะขี้เกียจคุยกับฉันใช่ไหมล่ะ?'

"แสนรู้จริงๆ งั้นแค่นี้แหละ"

ฉันวางโทรศัพท์ลงบนหัวเตียงก่อนจะหลับตาลงอีกครั้งและหวนนึกถึงเรื่องราวที่ผ่านมาครั้งยังอยู่ที่เมืองไทย ถึงมันจะมีเรื่องดีๆบ้างแต่เรื่องเลวร้ายที่เจอก็ทำให้ฉันแทบจะจดจําเรื่องดีๆที่นี่ไม่ได้เลย

=br=

=br=

ก็อกๆๆ

"คุณริเอโกะ มีคนมาขอพบครับ"

ฉันลุกขึ้นจากเตียงด้วยความรู้สึกเซ็งๆนิดหน่อยแล้วใครกันนะที่มารบกวนกันตอนนี้

แต่เมื่อเดินออกมาฉันแทบจะหันหลังกลับทันทีที่เจอหน้าแขกที่มาขอพบเพราะคนๆนั้นคือแทนลูกชายเจ้าของโรงแรมหรูที่คุณโยโกะเคยทำงานอยู่ ไอ้คนชั่วที่ชอบชักจูงเพื่อนให้ทำเลวและยังเป็นหนึ่งในกลุ่มเพื่อนของเอ็กซ์

ฉันยืนมองเขานิ่ง สังเกตุเห็นว่าเขามีท่าทีประหม่าและไม่กล้าสบตาฉัน สงสัยจะละอายใจที่เคยทำชั่วไว้กับฉันล่ะมั้ง!

"ฉัน เอ่อ! ผม ผมอยากจะมาขอโทษ"

ฉันกอดอกยืนนิ่งอยู่ที่เดิมโดยไม่พูดอะไรเพราะอยากรู้ว่าแทนจะทำยังไงต่อไปถ้าฉันไม่ตอบสนองในสิ่งที่เขากำลังจะพูด

"ผมรู้ว่าผมทำไม่ดี ผมไม่ขอแก้ตัวว่าผมเป็นคนยุให้ไอ้เอ็กซ์จีบคุณและตั้งวงพนันขึ้นมาเอง"

ฉันรู้มาตลอดว่าเป็นเขา คนโง่ๆแบบนี้สมองก็คิดแต่เรื่องแบบนี้นั่นแหละ ฉันอยากรู้จริงๆว่าถ้าเขาไม่มีเงินพ่อแม่คอยซัพพอร์ทชีวิตเขาจะไปได้แค่ไหนกันเชียว?

"ผมแค่อยากขอโทษกับทุกสิ่ง"

"เพื่ออะไร?"

เขาชะงักก่อนทำหน้างงใส่ฉัน

"ถ้าฉันไม่ใช่ลูกสาวท่านฮิโรชิแห่งยามาดะ พวกคุณก็คงไม่ร้อนรนเป็นหมาโดนน้ำร้อนลวกแบบนี้หรอก!"

แทนดูอึ้งๆเพราะคงไม่คิดว่าคนเรียบร้อยในอดีตแบบฉันจะพูดอะไรแบบนี้ออกมาได้

"เอ่ยคำขอโทษเพื่อแลกกับพันธมิตรทางธุรกิจก็คุ้มดี แต่มันลบล้างสิ่งที่เกิดขึ้นกับฉันไม่ได้!"