เจรจา
1046 Words
Ako Part.
เช้าวันนี้ฉันมีนัดเจรจาเรื่องธุรกิจกับคุณอนันต์ เนื่องจากเมื่อคืนเป็นเพียงงานเลี้ยงต้อนรับจึงยังไม่ได้มีการพูดคุยกันมากนัก
"เชิญคุณริเอโกะด้านในค่ะ"
ทันทีที่ฉันก้าวลงจากรถก็มีพนักงานของบริษัทคุณอนันต์เข้ามาต้อนรับเป็นอย่างดีฉันเดินเข้ามาในบริษัทใหญ่สูงหลายสิบชั้น ก่อนมองไปรอบๆ เห็นรถหรูมากมายจอดเรียงรายในชั้นล่าง
"ท่านประธานอยู่ด้านบนกำลังรอคุณริเอโกะอยู่ค่ะ"
ฉันพยักหน้าก่อนจะเดินตามเธอขึ้นลิฟท์โดยมีซากุระคอยอยู่ข้างๆตลอดเวลา
พวกเราขึ้นมาที่ชั้น 30 ก่อนจะตรงไปยังห้องริมสุดซึ่งคาดว่าน่าจะเป็นห้องทำงานของคุณอนันต์
"เชิญคุณริเอโกะค่ะ"
ฉันเดินเข้าไปด้านในแต่คนที่อยู่ในนี้ ไม่ได้มีเพียงคุณอนันต์แต่ว่ามีเอ็กซ์นั่งอยู่และข้างๆเขามีผู้หญิงคนหนึ่งนั่งอยู่ใกล้ๆซึ่งคาดว่าน่าจะเป็นแฟนใหม่ของเขา
ฉันละสายตาจากคนทั้งคู่ก่อนจะยกยิ้มให้คุณอนันต์และยกมือไหว้เขา
"สวัสดีค่ะคุณอนันต์ ขอโทษที่ให้รอนะคะ"
"ไม่เป็นไรครับ เชิญคุณริเอโกะด้านนี้เลยครับ"
คุณอนันต์พาฉันมานั่งที่โซฟาอีกชุดซึ่งอยู่ห่างจากสองคนนั้นพอสมควร ฉันไม่ได้หันไปสนใจเอ็กซ์อีกแต่เลือกที่จะโฟกัสกับงานมากกว่า
"คุณริเอโกะจะสะดวกไหมครับ ถ้าผมจะขอเลี้ยงข้าวคุณเป็นการต้อนรับในฐานะหุ้นส่วน"
คุณอนันต์เลยถามซึ่งฉันก็ไม่ได้มีเหตุผลต้องปฏิเสธจึงตอบรับกลับไป
"สะดวกค่ะ อีกอย่างตอนนี้ฉันก็หิวมากด้วยถ้างั้นไม่เกรงใจแล้วนะคะ"
คุณอนันต์หัวเราะเบาๆก่อนจะพยักหน้า
"ตามสบายเลยครับ ผมเลี้ยงไม่อั้น"
คุณอนันต์เป็นคนใจดีทั้งสีหน้าแววตาดูอ่อนโยนอยู่ตลอดเวลา ซึ่งทำให้ฉันไม่รู้สึกอึดอัดยามต้องพูดคุยด้วย
"คุณพ่อครับผมขอไปด้วยนะครับ"
ฉันลืมไปว่าเอ็กซ์ยังอยู่ในนี้และไม่ทันคิดว่าเขาอาจจะต้องไปด้วยจึงตกปากรับคำไปแล้วซึ่งคุณอนันต์เป็นผู้ใหญ่ถ้าปฏิเสธตอนนี้คงดูไม่ดีแน่ๆ
"คุณริเอโกะจะว่ายังไงครับ?"
คุณอนันต์หันมาถามฉันเพราะกลัวว่าฉันอาจจะอึดอัดเอาได้
"คุณริเอโกะคงไม่เอาเรื่องส่วนตัวมาปนกับเรื่องงานหรอกนะครับ"
ซากุระสบตาฉันด้วยความเป็นห่วงและตวัดสายตาไม่พอใจใส่เอ็กซ์
"การไปกินข้าวคือสิ่งที่อยู่นอกเหนือจากงาน คงไม่ได้เกี่ยวกับเรื่องส่วนตัวอะไร"
เอ็กซ์มองหน้าฉันนิ่ง ซึ่งฉันเองก็ไม่รู้ว่าเขาคิดจะทำอะไรถึงได้พูดแบบนั้นออกมา แต่ฉันเห็นสายตาผู้หญิงที่ยืนข้างๆเขาแล้วไม่ค่อยชอบใจนัก
"ดิฉันว่าเรากินร้านเดียวกันแต่แยกโต๊ะกันดีกว่านะคะ เพราะฉันมีเรื่องธุรกิจอยากจะพูดคุยเพิ่มเติมกับพ่อของคุณ"
"ผมเองก็เป็นหุ้นส่วนเหมือนกัน คุยกับพ่อผมก็เหมือนคุยกับผม คุยกับผมก็เหมือนคุยกับพ่อผมนั่นแหละ"
ฉันเริ่มรู้สึกหงุดหงิดขึ้นมานิดหน่อยซึ่งคุณอนันต์ก็คงจะดูออกจึงได้รีบห้ามลูกชายเขายกใหญ่
"เอาล่ะๆแกพาหนูฟ้าไปกินข้าวเถอะ เดี๋ยวฉันจะไปกับคุณริเอโกะเอง"
"แต่ผม..."
"บอกให้ไปก็ไปสิ"
ฉันเบือนหน้าหนีมองออกไปนอกหน้าต่างไม่อยากเห็นหน้าคนที่ทำให้รู้สึกหงุดหงิดแต่เช้า
"ไปกันเถอะค่ะฟ้าหิวแล้ว!"
ผู้หญิงคนนั้นเอ่ยด้วยน้ำเสียงไม่ค่อยพอใจนักแถมเธอยังปรายตามองมาทางฉันด้วยสายตาไม่เป็นมิตรอีก แต่พอสบสายตาเข้ากับซากุระยัยฟ้านั่นก็หลบตาทันที
"เชิญคุณริเอโกะครับ ต้องขออภัยด้วยที่ลูกชายผมพูดจาไม่มีมารยาทแบบนั้น"
"ไม่เป็นไรค่ะ"
คุณอนันต์พาฉันมาเลี้ยงอาหารที่ร้านหรูใกล้ๆบริษัท แม้จะแยกกันคนละโต๊ะกับเอ็กซ์ แต่ฉันก็รับรู้ถึงสองสายตาที่มองมาตลอดเวลา น่าอึดอัดจริงๆ!
"ฉันขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะคะ"
ซากุระลุกขึ้นมาเพื่อจะไปกับฉันด้วย แต่เธอคงลืมไปแล้วว่าตอนนี้ครอบครัวยามาดะไม่ได้มีศัตรูเหมือนเมื่อก่อนแล้วเธอไม่จำเป็นต้องคุ้มกันฉันตลอดเวลา
"เธออยู่ที่นี่แหละฉันไปแป๊บเดียวเดี๋ยวจะรีบมา"
ซากุระนั่งลงอย่างว่าง่าย ส่วนฉันก็รีบเดินมาเข้าห้องน้ำ
หลังจากเสร็จธุระก็รีบเดินออกมา แต่ไม่คิดว่าจะเจอเอ็กซ์ยืนดักอยู่ ฉันชะงักเล็กน้อยก่อนตัดสินใจหันหลังเพื่อจะเดินอ้อมไปอีกทาง แต่เขาดันมาคว้าแขนฉันไว้
"ไม่อยากเห็นหน้าฉันขนาดนั้นเลยหรอ?"
"รู้ตัวก็ดีแล้ว"
สาบานสิว่าเขาไม่รู้ว่าฉันเกลียดหน้าเขามากแค่ไหนในตอนนี้ ฉันไม่อยากเจอหน้าเขา ไม่อยากมอง ไม่อยากเห็น เพราะมันทำให้ฉันนึกถึงเเต่เรื่องเลวร้ายในอดีต
"เด็กคนนั้นเป็นลูกของฉันใช่ไหม?"
ฉันชะงักนิดนึงก่อนปรับสีหน้าให้ราบเรียบเป็นปกติ ฉันไม่ต้องการให้เขามายุ่งกับนานะถึงแม้เขาจะมีสายเลือดครึ่งนึงอยู่ในตัวของลูกฉันแต่ฉันก็ไม่ได้ต้องการให้นานะมีพ่อแบบนี้
"นานาเป็นลูกของฉันกับชินอิจิ ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับนายทั้งนั้น!"
ฉันสะบัดแขนออกอย่างแรงแต่เขากลับสวมกอดฉันจากทางด้านหลังแน่น
"นี่! ปล่อยฉันนะ!"
"ไม่! ทำไมเธอต้องปิดบังฉันเรื่องลูกด้วย?!"
"เพราะคนอย่างนั้นมันไม่สมควรเป็นพ่อใครไงล่ะ!"
ฉันสะบัดตัวออกอย่างแรงก่อนจะผลักเขาให้ถอยห่างและเดินออกมาด้วยความรู้สึกโมโหสุดขีด
แกมันเลวไงไอ้คนเลววววว!!!
เอาดิ มีความแต่งเองอินเองอ่ะ55555
- Writer
