Chapter 2

1324 Words
RACHEL “This is your room.” Sabi sa akin ni ninong. Pagpasok namin ay natuwa ako. Ang linis at ang ganda. Mas maganda pa sa room ko sa mansyon. Pink and blue color rin ang kulay ng room na ito. Just like my favorite color. Inalam kaya ni ninong o hinulaan niya? “Do you like it?” Tanong niya sa akin. “No, because I love it.” Sagot ko sa kanya at mabilis ko siyang niyakap. Tumikhim siya kaya napabitiw ako sa kanya. “Sorry po, ninong. Masaya lang po ako,” nahihiya na sabi ko sa kanya. “I’m happy that you like it.. Labas muna ako. Ipapatawag na lang kita kapag lunch na,” paalam niya sa akin. “Okay po, thank you Nino—” Hindi ko natuloy ang sasabihin ko dahil bigla na lang niya akong hinalikan sa noo. Ang bilis ng t*bok ng puso ko na para bang lalabas na sa dibdib ko. Pero ang ninong ko ay mabilis na lumabas sa silid ko. Wala sa sarili na napahawak ako sa noo ko. Ewan ko ba pero para akong timang na panay ang ngiti. Na para bang ngayon pa lang may humalik sa noo ko. Habang nag-aayos ako ng mga gamit ko ay hindi maalis-alis sa labi ko ang ngiti ko. Pero kaagad ko rin na sinasaway ang sarili ko dahil baka malambing lang talaga ang ninong ko. Habang inaayos ko ang mga damit ko ay kumakanta pa ko. I love to sing kaya naman noong nasa Amerika ako ay I took a voice lessons. Kaya naman masasabi ko na hindi naman nakakahiya ang boses ko. I’m confident to sing and that’s also my dream to become a singer. “You have a lovely voice,” nagulat ako dahil may bigla na lang nagsalita sa likuran ko. “N–Ninong,” nauutal na sambit ko. “Nagulat ba kita? Sorry, Rachel. Masyado ka kasing focus sa pagkanta kaya hindi mo ako narinig. I knocked on the door before I entered.” sabi pa niya sa akin. “Nagulat lang po but it’s okay po. Sorry if I didn’t hear you po,” sabi ko sa kanya. “Malapit kana bang matapos. Kakain na tayo,” sabi niya sa akin. “Susunod na lang po ako, ninong. Tatapusin ko lang po ito,” sabi ko sa kanya. “Okay, hintayin kita sa baba.” sabi niya sa akin. “Thank you, ninong.” He smiled at me. Kaya naman para akong makakasakit sa puso. Sobrang bilis kasi ng t*bok ng puso ko. Kahit ang tiyan ko ay parang may mga paru-paro. Oh my gosh! Mukha yatang type ko ang ninong ko. Pero hindi ito maaari. Eighteen years ang age gap namin at para ko na talaga siyang tatay. And besides sa kanya ako ipinagkatiwala ng daddy ko. Pero may asawa na kaya si ninong? Pero wala naman akong nakita kanina. Pero sa taglay niyang kakisigan at kagwapuhan ay hindi malabo na may kasintahan o asawa na siya. Binilisan ko na ang ginagawa ko para matapos na ako. Nakakahiya naman kung paghintayin ko siya ng matagal. Sa pagmamadali ko ay isinalpak ko na lang sa loob ng cabinet ang mga damit ko. Kaya ang ending ang gulo ng damitan ko. “Babalikan kita mamaya,” kausap ko sa magulo kong mga damit. Bago ako lumabas ay sinulay ko muna ang mahaba kong buhok. Naglagay rin ako ng liptint pero laight lang. Natural lang siyang tingnan sa labi ko. Huminga muna ako ng malalim bago ko binuksan ang pintuan para lumabas. Habang pababa ako ay binabati ako ng mga kasambahay ni ninong. Hinatid nila ako sa dining area. Pagpasok namin ay nakaupo na si ninong sa isang mahabang mesa. Hindi pa siya kumakain at halata na hinihintay niya ako. Kaya naman nakaramdam ako ng saya sa puso ko. Walang duda, sweet talaga ang ninong ko. “Sorry, ninong. Natagalan po ako,” kunwari na nahihiya na sabi ko sa kanya. “It's okay, umupo kana para makakain na tayo.” sabi niya sa akin. “Okay po,” sagot ko sa kanya. Umupo ako sa tabi niya. Ako na mismo ang naglagay ng pagkain niya sa plato niya. Tinatanong ko siya at sumasagot naman siya. “May dumi po ba ako sa face, ninong?” Tanong ko sa kanya dahil nakatingin siya sa akin. “Wala, naisip ko na kung buhay ang daddy mo ay tiyak akong masaya siya ngayon. Kahit na sa US ka lumaki ay pinay ka talaga. You're so caring and sweet, Rachel.” Sabi niya sa akin. “Nasanay lang po siguro ako.” “Do you have a boyfriend?” Tanong niya sa akin. “Wala po, manliligaw lang po.” Sagot ko sa kanya. “You like him?” Tanong niya sa akin. “I like him po, kasi mabait po siya.” Sagot ko sa kanya. “May balak kang sagutin siya?” “I don't know pa po. Malay po natin.” Sagot ko sa kanya. “Kain ka lang may gagawin pa ako.” Paalam niya bigla sa akin. “Kaunti pa lang po ang bawas sa pagkain niyo. Busog na po ba kayo?” Tanong ko sa kanya. “Oo, busog pa ako.” Sagot niya sa akin. “Okay po.” Lumabas na siya dito sa dining area at naiwan na lang ako na mag-isa. Bigla akong nakaramdam ng lungkot pero okay lang alam ko naman na busy siya. Wala siguro siyang pasok sa kapitolyo. Kasi narito lang siya sa bahay. “Manang, ano po ang gustong coffee ni ninong? Black po ba o with cream?” tanong ko kay Manang. “Black, iha.” sagot niya. “Salamat po, pero saan po banda ang office niya dito?” tanong ko sa kanya. “Ang office niya ay sa silid niya mismo. Katabi ng silid mo ang nasa kaliwa.” nakangiti na sagot niya sa akin. “Salamat po,” nakangiti na sabi ko sa kanya. “Alam mo nakakatuwa ka, iha. Kahit na lumaki ka sa Amerika ay matatas kang magsalita ng tagalog.” sabi niya sa akin. “Opo, hindi ko po talaga makakalimutan ang wika natin. Nasanay rin po ako noong kasama ko pa si yaya. At kahit na namatay na siya ay talagang sinanay ko ang sarili ko na matuto pa. Dahil gusto ko na sa pag-uwi ko dito ay hindi ako mahirapan.” sagot ko sa kanya. “Oo tama ka, mabuti rin talaga na marunong kang magtagalog.” nakangiti na sabi niya sa akin. “Opo,” nakangiti na sabi ko kay manang habang nagtitimpla ng kape ni ninong. Nang matapos na ako ay kaagad akong umakyat sa taas para dalhin ang kape niya. Kumatok ako ng tatlong beses pero walang sumasagot. Sinubukan kong buksan at hindi naman naka-lock kaya naman pumasok na ako. “Ninong,” tawag ko sa kanya. Walang sumasagot kaya naman ibinaba ko na sa table niya ang coffee dahil mainit. Pinagmasdan ko ang silid niya. Gray and black ang theme at talagang napaka-manly ng ambiance. Pero napalingon ako bigla dahil may narinig akong kalabog. Halos takasan ako ng dugo sa mukha nang makita ko ang ninong ko. Ang ninong ko na tanging towel lang ang mayroon sa katawan niya. Napalunok ako at napatingin sa malaking bukol na nasa harapan niya. “Sorry po,” sabi ko at mabilis akong tumakbo palabas. Dumiretso ako sa room ko at pagkasara ko pa lang nang pinto ay napasandal ako. Sh*t ang laki. Hindi naman bago sa akin na makakita ng katawan ng lalaki pero sh*t. Katawan pa lang nang ninong ko ay ulam na. Bakit parang nagiging exciting dito? Sh*t talaga, parang sarap akitin ni ninong.. Natatawa na saad ko sa sarili pero kaagad ko namang sinabunutan ang buhok ko dahil kung anu-ano ang naiisip kong kalokohan. “18 years age gap, I think it's not that bad.”
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD