(Filipino) THE ELIGIBLE BACHELORS (COMPLETED) Compiled edition

CHASE 12

NAKATITIG lang si Edina sa gwapong mukha nito. Napunasan na niya ito at nabihisan. Ang mga galit na naipon sa kanyang dibdib ay biglang nilipad ng hangin nang makita niya itong halos parang batang yagit na tila naghahanap ng ina at ang paghingi nito ng kapatawaran. Hindi ba, nagsasabi ng totoo ang mga lasing? Lasing si Chase, kaya ba mukhang totoo ang mga sinasabi nito o kahit kung nasa wastong wisyo ito ay gagawin pa rin nito iyon? Lasing ito kaya malakas ang loob. But would it be good if she let the pain away and started over again?

Paano na lang kung dumating uli ang oras na kalimutan na siya nito. Kapag nagkasalubong sila, paano kung bigla siyang lampasan nito at tumalon ang tingin nito? What if he wouldn't recognize her at all? Or worst he might think she didn't even exist? Negative lang siya, hindi naman siguro darating ang araw na iyon at paano naman darating iyon kung wala pa naman silang nabubuong moment na sila lang dalawa? Maybe it was about time para makilala na nila ang isa't-isa at hindi puro Paano at What if lang ang laman ng isipan niya.

Lumapit siya dito, her hand caressing his hair. Messy but still he have a head that every girls turns on. And he turns her upside down.

"Chase, sana mahalin mo na lang ako sa tamang paraan. Dahil mahal kita. Mahal na mahal," lumipad ang mga salitang hindi niya namalayang nasabi na niya dito.

Umungol ito na parang narinig ang sinabi niya, "Edina..bumalik ka na... Mababaliw na ako.." Hindi na uli ito sumagot hanggang narinig niyang mahina itong humilik. Iaayos sana niya ang puwesto nito nang bigla itong gumalaw.

Ang nangyari ay nadaganan na siya nito, halos kalahati ng katawan niya ang naipit nito at hindi na niya kinaya ang mga sumunod na nangyari. Hinalikan siya nito na parang hindi ito lasing at nasa wisyo. Hindi na naman siya nakawala kay Chase mapa-nasa wisyo o lasing man ito.

Kinaumagahan. "Anong oras na ba?" Kinusot-kusot pa ni Edina ang mata, hindi sana siya magigising kung 'di lang siya tinatamaan ng sinag ng araw na nagmumula sa nakabukas nilang bintana.

Napabangon siya nang maalalang narito sa bahay nila si Chase. "Paanong napunta ako dito sa kama?" Ang tanda niya matapos siyang halikan ni Chase ay umayos na siya at humiga sa ibaba ng kama. Napangiti siya nang bumalik ang nangyari kagabi, ang halik nito sa kanya na parang miss na miss siya nito at gusto na siyang makasama.

"Ate, gising ka na?"

"Ay kabayo!" Halos mahulog siya sa kama nang marinig ang boses ni Angelo. "Teka, ba't hindi ka pa pumapasok?"

"Basa blackboard, walang pasok," sabi nito nang akmang ibabato na niya ang unan bigla itong nagbawi. "Joke. Sabado ngayon te. Oo nga pala, magpahinga ka lang daw sabi ni Kuya, siya na daw ang bahala. Pagsisilbihan daw niya tayo." Tatanungin pa sana niya ito nang bigla itong umalis sa pintuan.

'Si Chase? Nandito pa si Chase. Bakit hindi pa siya umuuwi?' Bigla niyang naalala na may kasalanan pa nga pala ito sa kanya. Mabigat na kasalanan na hindi niya alam kung tama bang patawarin na niya ito.

Ngunit bakit iba naman ang sinisigaw ng taksil niyang puso, nag-alala pa rin siya kay Chase kung bakit hindi pa rin ito umuuwi. Lumabas na siya ng kwarto. Napanganga siya sa nakita. Nakasuot ng kupas na shirt si Chase, at sira ang laylayan ng pants na suot nito. Kalaunay tiniklop rin nito. She saw the sweat ripping down his masculine body. That any girls could drool and turn their heads on. What a show! He's goddamn gorgeous by that look, nakakaduling ang katawan nito. Lalo na nang tuluyan na nitong hinubad ang shirt dahil sa labis na pawis at mukhang pipigaan na ang damit nito. He really makes her turning upside down. Nasa kamay nito ang palakol at walang kapagurang nagsisibak ng kahoy na gagamitin nila pang-luto.

Hindi niya alam kung bakit hindi siya nakagalaw sa kinatatayuan at nawili siyang panoorin na lang ito. Kung hindi pa siya piningot ng kanyang ina, na galing pala sa pamamalengke hindi pa siya matatauhan at gagalaw.

"Ikaw hah, hindi mo sinabi sa amin na may naiwan ka pa lang nobyo sa Manila. At 'yang nobyo mo ay nanggaling pa pala roon. Tingnan mo 'yan, dapat ay bisita siya pero bakit pinabayaan mo lang siya?" talak ng kanyang ina nang makaupo sila sa tapat ng lamesa.

"Hindi naman niya ho kasalanan. Nagkaroon po kasi kami nang hindi pagkakaunawaan ni Edina, Nay." Nagulat siya sa tinuran ni Chase, mukha silang mag-asawa at dinidepensa sya nito. Pero mas nagulat siya nang kabigin siya nito, nakayakap habang nakakapit ang kamay nito sa braso niya. "Kasalanan ko rin po. Pinabayaan ko siyang umuwi rito sa inyo. Natagalan ako sa paghihintay sa kanya kaya minabuti ko na pong sundan siya dito."

Pigil niya ang paghinga sa mga sinasabi nito. "Sorry po at hindi ko naabutan si Itay, kung alam ko lang, maaga ko na sanang nahingi ang kamay niya sa inyo. Gusto ko pong pakasalan si Edina, kung papayagan nyo po ako?"

"Ah eh. B-bakit naman kami tututol?" nagtatakang tanong ng kanyang ina habang naghihimay ng sitaw.

"Oo nga kuya. Boto ako sa'yo para kay Ate" pagsang-ayon pa ni Angelo--ang ikalawa niyang kapatid.

"Kung buo na ang pasya nyo, ibinibigay ko na ang basbas ko. Basbas namin. Teka lang, kailan nyo balak magpakasal? Saan kayo magpapakasal?"

"Since August pa lang ngayon at sinasabi nilang Ghost month daw po, sa September na siguro. The earlier, the better."

Kanina pa hindi mapakali si Edina kaya nang magkaroon ng time na magkasarilinan sila kinausap na niya ito.

"Baliw ka ba? Ano na namang pakulo mo Chase? Ba’t mo sinabing magpapakasal tayo?" natatarantang turan niya rito.Nasa labas ng bahay si Chase at nagpapahangin, sinundan niya ito para kausapin ng masinsinan. Mukhang hindi pa yata sila nagkakaintindihan. Hindi ba nito naaalalang may ataraso pa ito sa kanya.

"Because we are." May dinukot ito sa bulsa nito at inilabas. Isang pulang kahon ang binuksan nito, niluhod ang isang tuhod at nagsalita. "You told me, you can’t go in my world dahil halos langit at lupa ang pagitan natin. Simula nang sabihin mo ‘yon, nawalan ako ng gana sa buhay ko. Walang ako kung hindi kita nakilala at kung hindi kita makakasama ngayon.” Hinila nito ang kaliwang kamay niya at hinawakan. Lalo tuloy siyang hindi nakagalaw. “Kung hindi mo kayang pumasok sa mundo ko. Pwede bang ako na lang ang papasukin mo sa mundong mayroon ka? Please marry me.”

It wasn’t a question but a statement na puno ng pakiusap, pag-asa at paninindigan na mamahalin niya ito. Bigla na lamang pumatak ang kanyang mga luha, marahil ay sa galak dahil umiibig na nga siya dito. Wala na nga siguro siyang mahihiling pa, lampas langit na ang kaligayahan niya. Today was a fairy tale and yesterday was a history.

"Sorry for everything, Edina. Alam kong nagkamali ako. Bigyan mo lang ako ng bagong pagkakataon, hindi ko na iyon uulitin dahil binuksan mo ang bagong pahina ng buhay ko. Wala na akong iba pang mamahalin maliban sa iyo," sabi nito na nakatitig sa mga mata niya at punong-puno ng sensiridad.

Hindi na siya nagpakipot, “Oo, Chase, magpapakasal ako sa’yo.” Sinuot nito ang singsing sa daliri niya at binuhat siya, inikot-ikot sa ere saka ibinaba at hinalikan ng buong puso.

Nawala na lahat ng pag-aalinlangan niya nang yayain siya nitong magpakasal, napayapa na ang kaisipin niya at ang lahat ng galit ay parang hanging biglang nawala. Pipilitin na lamang niyang maging mabuting may bahay at hinding-hindi darating ang araw na susukuan niya ito o ang puntong hindi na siya nito makilala.

TAWA pa rin ng tawa si Chase habang nakasimangot na ang mukha niya, nagkukuwento lang naman siya sa kabataan niya ngunit panay ang tawa ni Chase gayun din ang pamilya ni Edina. Magkakasabay silang kumain ngayong gabi. Bukas ay napagpasiyahan ni Edina na ipasyal si Chase sa probinsya nila.

Pinagtitinginan ng mga tao sa baryo nila si Chase. Sino ba naman ang hindi mapapalingon sa kakisigan nito, mapabata, matanda, babae, may anak man o wala pati lalaki napapatingin din dito. Oo, hindi talaga sila bagay. Para siyang basahan ng isang Hari. Sa tindig pa lang nito kahit nakasimpleng polo shirt at nakapantalon ay walang itulak-kabigin dahil sa pagiging tisoy nito. Halatang-halata ang pagiging anak mayaman nito at tila artistang bumibisita sa kanila. Ang mukha nitong bagong ahit ay napakaaliwalas. Napapanganga at minsan naglalaway pa ang mga tao sa kanila sa lahat ng madaanan ni Chase. Pero hindi ang physical appearance lang ang nagpagwapo dito kundi ang mga salitang binitiwan nito sa kanya noong nakaraang gabi.

May bitbit itong pulumpon ng bulaklak at may hawak pang teddy bear.

"Ano yan?" natatawang usal ni Edina. Para silang teenager.

"'Di ko pa kasi alam ang mga gusto mo. Ito lang ang mga napapanood ko," nahihiyang sabi nito. Tila hindi talaga uso sa lalaking ito ang panliligaw.

Hinila niya ang braso nito. "Hindi naman mahalaga ang mga iyan. Ikaw lang sapat na." Dumukwang siya para halikan ito sa pisngi. "Mabuti pa mangabayo na lang tayo," suhestisyon ni Edina sa nobyo, fiance na pala.

Akala niya ay hindi ito sanay sa kabayo ngunit mas magaling pa pala itong magpatakbo ng kabayo, hindi lang pala puro pagsakay ang alam nito. Namasiyal sila, nag-ikot-ikot, kumain at walang ginawa kundi magkwentuhan. Kalahati nang buhay nito ang alam niya, samantalang siya, biography na yata ang nai-share niya.

"Napagod ka ba?" Tanong nito sa kanya. Nailakad na nila sa Munisipyo ang kasal at may mga tutulong na rin para maghanda ng kasal nila sa simbahan.

Ayaw niya ng engrande, gusto niya simple lang. Wala naman itong tinutulan sa mga kagustuhan niya. Bumalik na sila sa bahay natinutuluyan ngayon ni Chase.

"Medyo," sagot niya na nakangiti pa rin. Ilang araw na lang ay ikakasal na sila.

"Paano yan, papagurin pa kita?" nakaangat ang sulok ng labing sabi nito. He was teasing her. At magpapa-tease naman siya.

"Sige lang soon-to-be-husband, hindi ako mapapagod sa'yo."

"Talaga Wife?" nanunuksong tanong nito.

Napatili siya nang bigla itong lumundag sa kamang kinahihigaan niya. Magaang hinalikan siya nito. Ang bilis nitong madala siya sa kawalan. Hindi niya namalayang pareho na silang walang saplot. Hindi katulad ng una nila, mas intense and more fragile this time.

"Make love to me, Edina," mahina ngunit madiing bulong nito. Ang mga haplos nito ay may pag-iingat na, na parang isa siyang mabasaging ceramics.

This was another side of Chaser dela Torre, isang side na gusto niya ngayon. He kiss her on her forehead, in the eyes, nose, chin, neck. He stops on her neck. Nagtagal ito roon. Naramdaman na lamang niyang minarkahan siya nito.

"In our Praternities, if we own a lady, we put a mark on our favorite part or spot. It was a sign that the girl is MINE alone." Ano daw?Favorite part? Naloka yata ang inner beauty niya sa sinasabi nito. Hindi ba pwedeng tagalog na lang? Hindi niya naintindihan eh.

But the collision never stops, he kiss every inch of her.

Every part of her.

Kinikilala.

Pinapamilyar.

At kinakabisado.

Wala yatang parte sa katawan niya ang hindi nito dinampian ng halik, hanggang sa nasanay na ang katawang lupa niya sa sensasyong hatid nito. Pakiramdam niya mag-eevaporate na ang katawan niya sa tindi ng init habang sila'y nagniniig. Ang galawan nito ay kakaiba, parang sinasamba siya. He position himself on top of her and this was a very nice and sensual part. Magaan, parang nilulutang siya sa alapaap habang dinadala sa ikapitong glorya. Dahan-dahang gumagalaw ito sa ibabaw niya, unti-unting bumibilis hanggang bumilis. They felt the same intensity when their sweat unite and they collapse as they both releases. "I love you, Chase," mahinang usal niya na sakto lang na marinig nito.

"Thank you for coming into my life."

Akala niya ay tapos na ito, hindi pa pala nang muli na naman itong bumayo ngunit ngayon ay inalalayan siya nito na dahan-dahang umupo. She did what is told while HIS is still intact on her. Nakaupo na silang pareho. Nasa ibabaw ang magkabilang binti niya at nasa ilalim naman ang rito. Pareho na silang umiindayog sa daloy ng musika. Mahihinang ungol lang ang maririnig sa kabuuhan ng kwarto ni Chase. Hindi alam ni Edina kung paanong nagaya at nasabayan niya ang ritmo nito, she's unexperience and unskilled. But still they both releases. Pinahiga naman siya nito, hindi niya alam kung may balak ba itong gawin ang lahat ng posisyon o talagang ganado lang ito?

Nakadapa na siya nang unti-unting iniangat nito ang balakang niya, dahil madulas pa ang kweba, madali itong nakapasok. At doon mabilis na itong bumayo ng bumayo. Wala na siyang nararamdamang sakit sa kaselanan niya. Marahil ay nasanay na sa laki at haba ng kargada nito. Bahagya pa ngang sinasalubong niya ang pag-indayog nito. Paghampas ng puwetan niya sa hita nito at mahinang pag-ungol ang sumasakop sa buong kwarto.

Ilang minutong namalagi ito sa likuran niya, humimlay ang kargada nito sa looban niya, nanlalambot na siya sa tindi ng pagsasanib nila. Hindi na yata niya kayang sumabay. Unti-unti ng dumadarus-os padapa ang mga hita at balakang niya nang pigilan siya nito.

"Not yet. Don't move. I'm not done. Ako na lang ang magtatrabaho," his rugged voice said in enthusiasm.

He's really a monster when it comes to this, parang walang kapaguran ang kargada nito. Tiyak namang hindi siya sexy para laging mag-standing ovation ang flagpole nito.

He did what he wants. "Ugh!Ugh!Ugh!" Mabibilis na bayo ang ginawa nito, sagad na sagad hanggang labasan na naman ito at sa 'di inaasahan nilabasan din siya. Parehong nagsanib ang mga nilabas nila sa sinapupunan niya.

Pagod na pagod ang katawan ni Edina, naka-anim na round ang animal. She was over use at sumasakit na ang ano niya dahil sa ginawa nito. But this was a part of the marriage kahit hindi pa sila kasal, malaya siyang ibigay ang lahat para dito.

Hindi na sana siya babangon kung hindi niya lang naamoy ang halimuyak ng tocino at sinangag na kanin na nagmumula pala rito.

"Breakfast in bed." Agad niyang tinakpan ng kumot ang kahubaran.

"P-pwede bang pagbihisin mo muna ako?"

Ngumiti na naman ng pilyo si Chase saka tumalikod.

"In ten seconds or else tayo ang magkakainan."

Nataranta siya sa sinabi nito kaya kahit baliktad na ang suot niyang shirt at wala ng bra ay 'di na niya inalinatana.

"Three, two--"

"Tapos na po."

"Sayang," narinig niyang mahinang bulong nito.

Napangiwi siya nang makita ang tocino, mukhang hindi pa ito gaanong naluluto--hilaw pa. Ang sinangag, sunog na sunog.

"Galit ka sa kalan noh?"

Napakamut-ulo si Chase. Mukhang wala itong alam sa pagluluto at hindi talaga marunong.

"Baka naman ma-food poison tayo nito."

"Sabi ko sa'yo tayo na lang ang magkainan eh." Iningutan niya ito.

"Ako na lang po ang magluluto."

Tumayo na siya, wala naman siyang ibang choice. Kinuha niya ang kung anong laman ng Ref nito.

Hotdog, scrambled egg at spanish rice ang nakalatag sa mesa.

Ganadong-ganado naman si Chase, halatang gutom nga ito nang makadalawang sandok ito.

"Wife, ang sarap mo pa lang magluto, pwede bang baunan mo ako minsan?"

"Oo na po, husband" Natatawa na lang siya sa hitsura nitong parang batang binigyan ng kendi at sa endearment nila. Sana, pwede lang ihinto ang oras kapag kasama niya ito at ganito ang moment nila.

Bumalik sila ni Edina sa bahay para magpaalam sa pamilya niya na babalik sila sa Manila para bigyan ng invitation card ang mga malalapit na kaibigan.

"T-teka akala ko kay Aleja ang diretso natin?" pagtataka niya nang makatayo sila sa mataas na gate ng malaking bahay.

"Shh.. Don't complain. Just keep quiet and keep holding me." Pinisil pa nito ang baba niya.

Marami ng tumatakbo sa isipan niya, sigurado siyang ito ang bahay ng nina Chase. Hindi nga siya nagkamali. Mukhang pinaghandaan pa ng mga ito ang pagdating nila. Lalo siyang ninerbiyos, pakiramdam niya lalabas na ang puso sa dibdib niya sa labis na kaba.

Sopistikada, social at donyang-donya ang anyo ng babaeng tinawag ni Chase na Auntie. Nang lumabas ang may katandaang lalaki, ito na man ang tiyuhin ni Chase na may pagkakahawig sa binata. Marami-rami rin ang mga itong itinanong sa kanya. Hindi niya inaasahang mababait ang mga ito at tanggap siya, mukhang wala namang pakialam ang mga ito sa pasya ni Chase. Samantalang ang ibang mga guardian, sila ang nagbibigay ng ipakakasal. Ramdam niyang mahal siya ni Chase lalo na sa paraan ng pagtitig nito.

"Do you feel better now?"

Sa pagkabigla, napalo niya ang dibdib nito. "Pinakaba mo ako," pagmamaktol niya. "Di mo sinabing family mo na pala ang haharapin natin."

"Because I don't have to. Nakita mo naman nagustuhan ka kaagad nila Hindi sila ang pipili ng babaeng mamahalin ko kundi ako. And you looks like not a threat to them."

"Threat talaga huh."

Nang makabalik sa inuupahang bahay haloss sabunutan siya ni Aleja. Naiinis ito sa kanya dahil matagal itong nawala at hindi man lang niya ito naabisuhan. Kalaunay napayakap na lang ito sa kanya at hinayaan na lang siya sa mga desisyon niya.

Abala na ang lahat sa paghahanda ng piging para sa ikakasal. Present lahat ng mga taong nais niyang makita maliban sa kanyang ama. Naalala niya, ito ang hiniling ng kanyang ama 'nong birthday niya, sayang nga lang at mag-isa lang siyang lalakad sa Altar patungo sa lalaking mahal niya.

'Walang luhang papatak,' she warns herself but it’s useless. Dahil habang naglalakad siya sa altar, pumapatak ang kanyang mga luha lalo na nang may nakita siyang paru-paro. She was sure it was her father--watching her. At kung nasaan man ang kanyang ama tiyak masaya ito at binabantayan pa rin siya. 'Itay, mamimiss kita. Salamat po, natupad na po ang birthday wish nyo para sa akin. Itay, kung na'san ka man, sana lagi mo akong gabayan hah.'