“เจ้าบ้าหรือไง! พูดอยู่ได้ว่าข้าเป็นภรรยาเจ้า บอกตั้งหลายครั้งแล้วนะว่าไม่ใช่”
มู่เหวินจิ้งทำทีเป็นไม่ได้ยินคำถาม เขานั่งนิ่งอยู่บนเตียงสักพักก็บอกจะอาสาออกไปล่าสัตว์บนเขาเพื่อมาทำอาหารเย็นคืนนี้
“เจ้าอยากตกเขาตายหรือไง”
“ข้าเก่งกว่าที่เจ้าคิดนะ”
จ้าพ่อพระเอก รู้น่าว่ามีสกิลพระเอก แต่เลเวลนายตอนนี้ยังติดลบอยู่ไง เข้าใจไหมเนี่ย
“หรือเจ้ากระหายอยากกินเนื้อขึ้นมาอีกแล้ว” อวี่เยียนเอียงคอถาม
มู่เหวินจิ้งชื่นชอบการกินเนื้อ เขามักพูดว่าบุรุษเช่นเขาต้องซ่อมแซมร่างกาย ต้องการพละกำลัง ต้องการสัมผัสเนื้อหนานุ่ม... หากตนเองอดกินเนื้อนานเข้าสติอาจเลอะเลือนจนควบคุมตัวเองไม่ได้
เหมือนอย่างครั้งหนึ่งที่เขาเคยทำกับอวี่เยียนมาแล้ว
ทว่าตั้งแต่เมื่อวานทั้งสองคนกินแต่ผักกับเต้าหู้ ไม่แปลกหากมู่เหวินจิ้งจะกระวนกระวายและยอมเสี่ยงตายเข้าไปหาเนื้อในป่า
แต่ให้เข้าป่าไปล่าสัตว์ สู้ไปเป็นขโมยในตลาดยังดูง่าย
