CHAPTER TWO
1955 Words
Nang makita ko na pa-dead end na ang daang tinatahak ko at may mga mobil na rin ng police ang paharurot ding pasalubong sa sasakyan ko ay unti-unti ko nang binagalan dahil iyon naman talaga ang plano.
I smirked. Gusto ko pa sanang magpahabol pero inapakan ko na ang break kasabay rin ng pag-tigil ng mga motorcycle ng mga police na humahabol sa akin.
Nilingon ko sa tabi ko ang kaibigan kong mabilis na kinalas ang seatbelt at bumaba ng sasakyan at agad na nagsuka sa gilid ng kalsada dahil sa tindi ng hilong naidulot ko sa kanya na halos ikabaliktad ng sikmura nito.
Kita ko ang pagbaba ng mga pulis mula sa likod ko sa kani-kanilang mga sinasakyan at naglakad papalapit sa sasakyan ko.
Ang iba dinaluhan ang kaibigan kong nagsusuka pa rin para tanungin malamang pero ako nanatili lang dito sa loob at ngiting wagi.
Nakahawak pa rin ako sa manibela, walang kakaba-kabang nararamdaman at masaya pang tinatapik ang mga daliri ko rito habang ang tingin ko'y nanatili sa iisang tao lamang. Kandrick, and he looks hotter with his mad face. I chuckled with such giggles.
Hindi ako bumaba at hinintay ko silang katukin ang bintana ng sasakyan ko para kausapin ako. Inayos ko ng mabilisan ang sarili ko para paghandaan ang acting-ang gagawin.
I mess my hair a little bit to make my expression look tipsy drunk, kahit hindi naman ako lasing. Uminom lang ako ng kaunti para lamang may maamoy at ma-detect silang alak sa akin.
Tinted ang salamin ng bintana ng sasakyan ko kaya hindi nila kita kung sinong nasa loob nito. Hanggang sa narinig ko na nga ang pagka-atok ng isang pulis na walang iba kundi si Kandrick.
"Sir, get out of that car now," mariin niyang utos. Natawa ako. Sir? Oh... he thought the driver is a man, huh? Oh well.
I subconsciously bit my lip feeling excited by my interaction with him this time. Inayos ko rin ang cleavage kong suot hapit na fitted black top.
Ang pangit nga lang tingnan sa ganitong paraan ko dinaan ang pagpapansin ko sa kanya sa pagkakataong ito pero ito na lang ang huling naisip kong paraan makuha lang ng ganap ang atensyon niyang mailap pa kaysa sa kuneho.
Nakita ko pa ang pag-lapit ng isang pulis kay Kandrick na kaninang dumalo kay Vanessa na ngayon kausap na ng ibang kasamahan kinakausap marahil ito at tinatanong sino driver at ba't ganoon kabilis ang patakbo.
May ibinulong ang lalaking pulis kay Kandrick dahilan para mas nagmukha itong galit at muling dumako ang tingin sa loob ng sasakyan ko. He became ooks seriously mad now.
Muli niyang kinatok ang bintana ko. "Miss, you have to get out of the car. We have just some questions for you due to your reckless driving." His words are convincing but the tone is hard. Hard as him.
And oh! Now he knows I'm a woman! Vanessa told them for sure that her crazy friend was the one who drove this beautiful car is a woman.
I chuckled once more and took a deep breath before heading out. Binuksan ko na nga ang sasakyan ko at umakto pa akong nahihilo at sinadya ko ma out of balance para saluhin niya ako at hindi nga ako nagkamali, he holds me firmly para 'di ako bumagsak.
Parang may rumagasa naman kuryente sa buo kong katawan nang mapalapat ako sa matigas at ma-muscles niyang katawan at nang ma hawakan niya ako sa braso at sa siko.
Sinadya kong sumandal sa kanya at pag-angat ko ng tingin kita ko ang pagsasalubong ng dalawa niyang nagkakapalang kilay.
Oh my... he's so handsome up to this close. Pero kitang-kita sa kanya ang labis niyang pagkadisgusto at pagkaalibadbad sa 'kin.
Kaya agad niya akong marahang itinulak para ilayo mula sa kanya. Palihim naman akong napasimangot sa ginawa niya at napasandal na lang ako sa bintana ng sasakyan, lasing-langsingan ang ganap.
"Ma'am, amin na ho ang lisensya niyo at pahingi na rin ng I'd. Maaari kayo kasuhan ng kasong reckless in driving, over speeding at mukang nakainom pa kayo, driving under the influence of alcohol," saad ng isang pulis na lumapit habang si Kandrick malamig ang tinging iginagawad sa akin na tila sinusuri akong mabuti.
"Hand me the alcohol tester," tipid at may riing utos ni Kandrick sa kasama na agad naman sinunod nito at may kinuha sa sasakyang mobil at ini-abot sa kanya.
"Blow it first," utos niya sa aking hipan ko ang alcohol breathalyzer at itinapat niya sa bibig ko.
Hindi man lang ba niya tatanungin ang pangalan ko? Ikaw ang i-blow j*b ko riyan eh! Gusto ko sanang sabihin ngunit minabuting h'wag na lang baka madagdagan pa ang kaso ko.
Hinipan ko na lang kagaya ng gusto niya. Pero mukang nahinaan pa siya kaya more blow raw.
"Lakas mo ang ihip," muli niyang utos kaya napasimangot ako at hinipan nga na parang magkaka-beke na ako sa lakas ng ihip ko.
Inilayo niya na lang basta mula sa bibig ko sa kalagitnaan ng pag-ihip ko at tingnan kung ilang percent ng alcohol ang na-intake ko. Lumabas naka-inom nga ako.
My plan worked.
Napangisi ako ng palihim nang nawala sa akin ang atensyon nila pero pinalis ko rin nang ibalik nila ang tingin sa gawi ko.
"Lisensya mo, I'd, orcr, rehistro ng sasakyan, hand it over to us. An irresponsible driver like you should be in jail," Kandrick said without a filter like directly said that I deserved what I deserve in his harsh tone.
But instead of being afraid of him, I just laughed at him without showing how I'm having fun to be in jail, dahil pag nakulong ako, palagi kaming magkikita, araw-araw ko siyang makikita roon mula sa loob.
He's kinda intimidating, but I found it hot.
Pero siyempre dahil desperada akong tao na makuha ang pagtingin niya, paninindigan ko na ang pag-arte kong ito.
"Mr. Police officer I-I was just... I'm so sorry," I apologized and I faked my tears. "Mga Sir hindi ko naman intensyon mag-drive ng lasing—"
"Amin na sinabi nag I'D mo!" His voice boomed because it was loud kahit mga kasamahan niya nagulat sa pagtaas ng boses niya. Pero hindi ako.
I hissed and I just turned my back at him. Binuksan ko na lang ang pinto ng driver's seat at wala na 'kong nagawa kundi kunin na lang ang mga papeles ng sasakyan ko mula sa compartment pati na lisensya ko mula sa wallet na hinihingi nila.
Sinadya ko namang patuwad na kunin ang mga iyon para talaga ipagwagagwagan ang matambok kong pang-upo kaya dinig ko ang pag-tikhim ng iilang mga pulis na nasa likod ko na alam kong nakatingin dito. Napa-irap ako at natawa. Mga lalaki nga naman.
Pero sorry na lang sa kanila dahil si Kandrick lang ang gusto kong ut*gin, hindi kayo. Pero iyung lalaking iyon, binuhay ang inis ko dahil tinagalan ko nga pagkakatuwad pero para namang walang kahilig-hilig at hindi man lang tiningnan ang pagkakatuwad ko!
Nakita ko siyang tumalikod agad para puntahan si Vanessa na ngayon nakasandal sa may police mobil yakap ang sarili niyang nakatayo roon habang kinakausap pa ng ibang pulis at inisyoso ni Kandrick sandali.
Sa iritasyon ko, inis kong inilabas ang mga hinihingi nila sa akin sakto namang pabalik na rin si Kandrick sa kinaroroonan ko nang lumabas ako at umayos ng tayo.
Hinarap ko siya nang muling makalapit sa akin. "Oh, ito na!" Sinalampak ko pa sa dibdib niya kaya tinaasan niya ako ng isang kilay. At ako naman ay nabigla rin sa ikinilos kong wala sa script ko...
I should be petty infront of him but I made myself a b*tch in an instant! Nainis kasi ako dahil hindi niya man lang ako tiningnan at mukang wala lang akong dating sa kanya samantalang ang mga kasamahan niya muka nang mga asong naglalaway!
"Hindi ka rin pala reckless driver b*stos na babae ka rin," komento niya dahil sa ginawa ko kaya wala sa loob kong napaawang ang bibig ko.
Nataranta ako. I don't want to turned him off. I shouldn't have do that. "I'm sorry Mr. Officer, I'm just upset," I sincerely apologize 'di na ito acting. Ayokong maging tingin niya sa akin ay ganoon, na b*stos ako.
Sa halip na tanggapin niya sumunghal lang siya na tila katawa-tawa ako lang ako para sa kanya.
"Ikaw pa ang upset, huh? After doing an overspeeding by reckless driving na hindi na iniisip kung ikaw ba'y makakadisgrasya ng ibang tao. Hindi bali ba kung ikaw lang, paano kung makadamay ka pa."
His words fanged in my heart.
Ang sakit niyang magsalita.
So he doesn't care if I got an accident? All he cares about is the life of others, and mine isn't included?
Hindi ako nakapagsalita at napakurap-kurap na lang at kinuha na niya ang mga papeles at mga identification ko mula sa kamay ko at pahiklat pa iyong kinuha. Nakitingin din ang iba niyang kasamahan.
"Laviñez, Sir?" tanong ng isa kay Kandrick na tila familiar ako nang tukuyin nila ang apilido ko sabay nagkatinginan sila. "Kaano-ano mo Ma'am si sergeant Jarren Laviñez?" tanong akin nito nang tingnan ako ulit.
I sighed. "My cousin," I answered plainly and boredly and crossed my arms. I have no time with other men's interrogation. Gusto ko si Kandrick lang ang magtatanong!
"I remember you..." Napasinghal si Kandrick at pailalim akong tiningnan mula sa papeles na hawak. "Yeah... that's you." Bigla siyang tumawa nang may maalala.
"Kaya pala you looked familiar, huh?" he commented at kitang-kita sa mukha niya na mukang hindi maganda ang pagkakatanda niya kung saan niya ako nakita.
Pero ang dating sa akin ay iba, bumangon sa akin ang matinding saya nang malaman kong tanda niya ako! Kilala niya ako!
"You... know me?" I feel delighted.
"Kilala mo, Sir?" tanong ng isa sa kanya.
Tumango si Kandrick. "Yeah, the psychopath cousin of Sargeant Jarren Laviñez, and he introduced me once to her." My smile vanished because he called me a psychopath that shocked me.
Me? Psychopath?
Anong basehan niya para sabihan niya ako na isa akong psychopath?! He's getting in to my nerves! Nagpuyos ang kalooban ko dahil ganoon ang tingin niya sa akin, naalala niya nga ako pero sa ganoong paraan naman!
"Sigurado, hindi ikatutuwa ng pinsan mo ito lalo na't pulis pa man din siya katulad namin. He wouldn't like this knowing that his cousin is a violator na makukulong dahil sa pagiging iresponsible at kawalan ng pakialam kung makadsigrasya o makapwerwisyo siya ng iba." Dismayado pa siyang napailing.
Karamihan ay napa-hiniksik na lang sa akin at kita rin sa mga mukha nilang dismayado sila at may panghihinayang sa tinging iginagawad nila sa akin.
Pero wala akong pakialam sa opinyon nila dahil success naman ang naging plano ko. Saka wala akong dapat pagsisisihan, wala namang naaksidente o nadisgrasya kaya bakit naman ako matatakot o kakabahan?
Tss... I want to raise my middle finger at them but I decided not to, tama nang violation ang mga nagawa ko kanina lang. Ayoko nang dagdagan pa at baka tuluyan na siya ma-turn off sa akin.
Nakuha ko naman ang atensyon at pansin niya katulad ng gusto ko mangyari sa hindi nga lang magandang paraan.
Pero kahit na ang mukha niya naka-ngising aso sa akin ay makikita pa rin ang galit doon. Matapang kong sinalubong ang mga mata niyang puno ng intensidad kung tumitig.
Akala niya maiilang ako? Nginisihan ko lang din siya. Nag-ngisihang aso kaming dalawa. Hindi niya alam ito ang gustong-gustong mangyari Ayana Amelia...
Nagtagumpay ako, pero ginalit ko nga lang siya. Pero inaamin ko hindi ko rin maiwasang maasar dahil ang tingin niya pala sa akin ay baliw at binansagan pa akong psychopath.
Eh kung totohanin ko na lang kaya?
Baliw na kung baliw.
- Writer
