The Gangster's Luna

KABANATA 5

KABANATA 5

Marie Claire's POV

"Then be my girlfriend." Rain told Lj.

I can hear loud gasps around us. Miski si Lj ay nagulat din, naka-nganga pa nga ito sa sobrang gulat. Of course, Iam too, was shock. What the hell is happening here? At bakit gustong maging girlfriend ni Rain si Lj?

Siryoso ba talaga itong si Rain? Gusto niya talaga maging girlfriend si Lj? Like in the past few days ay kung anu-anong pambubully ang nangyayari sa kaibigan ko. At hindi ako ganoon katanga para hindi malaman na si Rain ang nasa likod ng lahat ng iyon.

Is that his way of courting Lj? Or is he even serious about Lj?

"Rain pwede ba? Tigilan mo na ako." Paki-usap ni Lj nang makabawi ito mula sa pagka-gulat. Tinignan ko ang bestfriend ko at kita ko sa mukha niya na pagod na pagod na siya sa mga nangyayari sa kaniya.

Rain shook his head as a sign of no. Halatang hindi rin marunong sumuko ang lalaking ito. Ilang beses na siyang pinakiusapan ni Lj na tumigil na pero heto pa din siya at patuloy pa din sa pangungulit. I guess, hindi titigil si Rain hangga't hindi nito nakukuha ang gusto nito.

And it freaking pissed the hell out of me! The nerve of this guy.

I saw how Lj's fist turns into ball. Halatang nagpipigil lang ito and any minute ay pwede itong sumabog.

At hindi ko na rin kaya pang manood na lang. No! This is too much! This Rain guy is just too much to handle! Spoiled ass brat!

I inhale and exhale and I'm about to open my mouth to say something when someone stops me, covering my mouth, pulling me away from Lj and Rain.

"Don't you dare to interfere, woman." A cold voice has spoken behind me. With a horrified look on my face, I turned to my back to reveal the person who pulled me away.

"What are you doing?!" Inis kong saad kay Xander. This guy is Rain's best friend at kasabwat ito ng lalaking iyon sa panggugulo sa buhay ng best friend ko.

Xander stares at me coldly for a minute then sighs.

"Let them be." Tipid nitong sagot.

Kumunot naman ang noo ko sa sinabi nito. This man is unbelievable! Paanong let them be?! I can't let them be. Lj is my bestfriend at hindi ko siya kayang ipagkatiwala kay Rain. I know that his best friend was up to no good!

"Let them be?! Seriously?! Did you heard yourself?! I can't let them be! I can't trust my best friend with your best friend, for Pete's sake!" Iritang sigaw ko dito. I am fuming mad and this guy made me.

"What do you want me to do?! I can't stop Rain, knowing that guy, he will not stop until he gets Lj!" Nauubusan na rin ng pasensya na sabi nito sa akin.

Naikuyom ko naman ang mga palad ko at kinagat ang ibabang labi ko sa labis na pagka-inis. Somewhat, he has a point. What Rain wants, he gets. And no one can stop him from getting Lj. Damn it! This is so frustrating.

"Ano bang gustong mangyari ng kaibigan mo?! Anong plano niya kay Lj?!" Tanong ko rito.

Xander shrugged his shoulder. "I don't know either."

Hindi naniniwalang tinignan ko siya. Seriously?! Best friend niya si Rain and yet wala siyang alam sa plano ng kaibigan niya? I doubt that!

"I know that look! Trust me, wala akong alam sa kung anong plinaplano ni Rain. I don't even know kung paano sila nagkakilala ni Lj. Nagulat na lang din ako na may pinagkaka-interesan na babae si Rain and unfortunately, best friend mo pa." He paused for a moment then exhales deeply. "Eto ang unang beses na nakitaan ko ng pagka-interest si Rain sa isang babae." He said.

Tinignan ko si Xander at napa-buntong hininga ako. Why all of these are happening? Ano bang nangyayari sa mundo! Urg! All I know is that Lj hits Rain with her shoes noong unang araw na nagka-banggaan sila. After that, hindi ko na alam kung ano pang nangyari sa pagitan nila para umabot sila sa ganito.

"A simple advice. Please, keep yourself from interfering and be extra careful." Saad ni Xander na ikinagulat ko.

What did he just say? I can't believe Xander would say something unusual.

Hindi ako sumagot. Nakatitig lang ako kay Xander at ganoon din siya sa akin. His eyes are telling me something that I can't figure out. At kung ano man iyo, ayoko nang alamin pa.

"Let's go. Let's just go somewhere else." Saad niya pagka-tapos ay hinila na niya ulit ako.

Kumunot ang noo ko.

"Teka saan mo ako dadalhin?!" Apela ko. Walang lingon na sinagot niya ako. "Somewhere. Just trust me okay."

Mas lalong kumunot ang noo ko. Trust him?! How can I trust him kung best friend siya ni Rain?! Atsaka hindi ko pa siya ganoon kakilala! Baka kung anong gawin niya sa akin.

Sasagot na sana ako nang marinig kong sumigaw si Lj hindi kalayuan sa amin.

"Let go of my hand! Saan mo ako dadalhin?!?"

Napatigil kami ni Xander at napalingon. Kita namin kung paano hilahin ni Rain palabas ng school ang best friend ko.

Oh my God! Kailangan kong pigilan si Rain! Saan niya dadalhin si Lj?!

"Let me go! I need to stop him!" Sigaw ko kay Xander habang natatarantang kumakawala ako sa hawak niya.

"No. Kasasabi ko lang hindi ba? Let them be." Kalmadong saad nito sa akin.

Galit na tinignan ko siya. "Let them be?! Paano kung saktan ng kaibigan mo si Lj?!" At malakas na pumiksi ako dahilan para mabitawan ako ni Xander.

Bumuntong hininga si Xander. Halatang nauubusan na siya ng pasensya sa akin but I don't care!

"Pwede ba kumalma ka?! Hindi masamang tao si Rain and I'm 100% sure that Rain will not do anything bad to your friend. So, please calm down, woman." Saad nito sa akin.

I stare at him for a moment at pagkatapos ay tinignan ko ang papalayong bulto nila Rain at Lj. I heaved a deep sigh.

"Siguraduhin mo lang kung hindi ikaw ang malalagot sa akin!" Sagot ko sa kanya as I gave him a death glare. Wala na rin naman akong magagawa pa. I just hope na wala talagang gagawing masama si Rain sa kaibigan ko kung hindi isusumbong ko sila kay Daddy.

Knowing dad, she loves Lj so much and treats her like his own. Alam kong hindi magugustuhan ni daddy kapag nalaman niyang may hindi magandang nangyari kay Lj.

"Yeah yeah. Whatever." Sagot nito sa akin. "And you'll be dead if Rain finds out that you're the Aces' leader's daughter." Bulong nito. Napa-maang naman ako sa kaniya dahil hindi ko naintindihan ang sinabi niya ngunit umiling lang ito sa akin. "Nothing. Now, let's go becauce I'm hungry, let's get something to eat." Aya nito sa akin. Hinawakan ni Xander ang palapulsuhan ko at bago pa ko makatanggi ay hinila na niya ako.

Tinitigan ko lang ang likuran ni Xander habang hatak-hatak niya ako sa aking pala-pulsuhan. Hindi ko alam kung bakit pero kakaiba ang nararamdaman ko sa lalaking 'to. There's something wrong about him and his friend, Rain. And I have to find out what is that.

[Louise Jadelyn's]

"Saan mo ba ako dadalhin?!" Angil ko kay Rain habang bumabyahe kami papunta sa kung saan.

Hindi ko alam kung anong pumasok sa utak ng lalaking ito at bigla na lamang ako hinila palabas ng school.

"Just shut your mouth okay? Ang ingay mo, kanina ka pa." Iritang sagot nito sa akin.

Tinaasan ko naman siya ang kilay. I can't believe this! At siya pa ang may ganang mairita ngayon ah!

"Eh kung sinasabi mo na lang kung saan tayo pupunta hindi ba?!" Singhal ko sa kaniya.

He shots me a glare and I just narrowed my eyes at him. Akala naman niya matatakot niya ako sa pa-ganiyan-ganyan niya! No way!

"Can you shut your mouth even just for one minute?! You're so damn annoying and it irritates the hell out of me! Ang ingay mo masyado!" Naiinis na puna niya sa akin.

What the?!?!! This man is unbelievable! Bakit ba ganito ang ugali ng lalaking 'to?! Tss!

"Eh sa ayoko manahimik eh! Paki mo ba?!" Balik sigaw ko din dito.

Frustration runs through his face and I just want to laugh my ass out right now dahil pikon na pikon na siya sa akin.

Ang sarap lang asarin ng lalaking 'to. Lasang ewan!

Hindi na umimik pa si Rain at nag-focus na lang siya sa pagmamaneho. Nanahimik na lang din ako and I busied myself wandering. Bahala na kung saan ako dadalhin ng lalaking 'to. I can defend myself if ever man na may gagawin siyang hindi maganda sa akin.

After a couple of minutes, huminto kami sa tapat ng isang malaking bahay. Bumaba siya ng sasakyan kaya naman bumaba na rin ako.

Naka-tingin lang ako sa bahay habang namamangha. It's huge. Really. Mas malaki pa siya sa mansion namin na nasa Quezon City.

I wonder to whom is this house belongs?

"Tatayo ka na lang ba dyan?" Tanong sa akin ni Rain na nasa front step na ng gate.

Sinimangutan ko lang siya at sumunod na lang ako sa kaniya. He opens the gate at nag-tuloy-tuloy kami papasok hanggang sa maka-rating kami sa main door ng bahay.

It is a two-door made of mahogany wood.

"Kaninong bahay ito? Teka! Akyat bahay ka ba Rain?!" I asked him, horrified.

Tinignan naman ako ng masama ni Rain. "Do I look like one?! Atsaka saan ka nakakita ng akyat-bahay na dadaan sa gate at main door! Mag-isip ka nga!" He said sarcastically habang sinususian niya ang main door.

I frown. Ang sungit naman ng lalaking 'to! Siguro noong nag-buhos si Lord ng kasungitan, gising na gising 'tong lalaking 'to at balde pa ang dala pang-salo. Pero naisip ko rin, may point siya. Sino nga namang akyat-bahay ang dadaan sa gate at may sarili pang susi ng bahay 'di ba?

Nang mabuksan niya ang pinto ay tumuloy kami sa loob.

The house was kinda empty. Kokonti lang ang gamit sa loob at pawang naka-takip pa ng puting tela ang lahat.

Nilibot ko ang paningin ko, basically, this looks like an abandoned house. At kung hindi ako nagkakamali, bahay ito ng pamilya ni Rain.

I wonder where is his family right now? Bakit parang siya lang ang andito? Nasa ibang bansa kaya ang mga magulang niya?

"Anong ginagawa natin dito?" Tanong ko kay Rain habang patuloy ko pa ding ginagala ang mga mata ko sa apat na sulok ng bahay na 'to. The house was huge and no doubt, beautiful. But it feels empty and lonely.

"We'll clean this house." Simpleng sagot nito.

Tinignan ko siya. Sinusukat ko kung siryoso ba siya. Like, linisin nga ang sarili kong condo, hindi ko magawa? Bahay pa kaya niya, tapos ganito pa kalaki? Ano siya sinuswerte?

"Are you kidding me? Why don't you avail a house cleaning service instead?" Sarkastikong tanong ko sa kaniya.

He c**k his eyebrow. "Bakit mas marunong ka pa kesa sa may-ari? I want to clean this house myself." He said.

I raised my eyebrow. "Iyon naman pala. Edi linisin mo ito mag-isa. Aalis na ako." At akmang tatalikod na ako papunta sa pintuan nang biglang kabigin ni Rain ang kwelyo ng uniform ko. Napa-ubo ako dahil sa pagka-bigla. "Where do you think you're going?" He asked. I look at him with a glare. Pagka-tapos ay inirapan ko lang ito. "Of course, with your help, idiot. What do you think the reason why I brought you here? Tsk." Masungit na pahayag niya pagka-tapos ay binitiwan na niya ang kwelyo ko. Inis na inayos ko naman ito.

"Hoy Rain! Trip mo ba ako huh?! Kanina ka pa ah, naiinis na ko sa'yo! Parang kanina lang, you'll asking me to be your girlfriend, then you dragged me here, asking for my help to clean this huge house of yours! Are you nuts?!" May bahid ng inis na saad ko dito.

Seriously speeking, gusto ko na umuwi kanina pa at humiga sa kama ko. This day is so exhausting! Gusto ko na lang muna matulog. Pagod na pagod na ako.

Hindi ko alam kung ano ba talagang tumatakbo sa utak nitong si Rain. Kung bakit niya ako ginaganito. Isa lang ang malinaw sa akin, this gangster is really getting in my nerves! At konting-konti na lang sasabog na ako na parang bulkan sa inis!

Hindi sumagot si Rain, naka-titig lang ang mga mata niyang walang emosyon sa akin. Hindi ko na naman siya mabasa. Ang hirap basahin ng kung ano mang tumatakbo sa isip niya.

"Please lang Rain, kung gusto mo ng kalaro, iba na lang huwag na ako. Ayoko makipag-laro sa'yo. Hindi ako interesado sa laro mo. I'm so tired. Aalis na talaga ako." I said almost pleading.

Tinalikuran ko na siya and walk towards the main door. At bago pa ako tuluyang maka-labas ay muli ko siyang nilingon.

He's still staring at me with his eyes void of any emotions. Hindi siya gumagalaw sa kinatatayuan niya, nakatitig lang talaga siya sa akin. His expression was completely blank.

"At huwag mo na ako guluhin pa." And there I said my final words to him pagka-tapos ay tuluyan na akong umalis.

...

3 days have been passed and I can say that, I'm doing fine. Tatlong araw na simula nang huli kaming mag-kita ni Rain at iyon na din ang last encounter namin. It's good. I'm finally free from him!

Nawala na din iyong mga pambu-bully na ginagawa sa akin. Talagang bumalik na sa dati ang buhay ko. Maliban na lang sa laman ako lagi ng balita dito, lalo na sa mga kababaihan. Hindi pa din sila maka-paniwala at maka-move on sa ginawang pagtatanong ni Rain sa akin about being his girlfriend.

Well, I can't blame them. Halos lahat sila ay hinahangaan ang lalaking iyon. Wala namang dapat hangaan sa lalaking iyon eh. Of course, bukod sa gwapong mukha nito, wala na talaga. His attitude sucks! At kung malalaman lang talaga ng mga kapwa ko estudyanteng babae ang tunay na pagkatao ng hinahangaan nila, baka matauhan sila.

"Hey Lj." Tapik ni Xander sa balikat ko pagka-tapos ay umupo ito sa harapan ko.

"Ginagawa mo dito?" Mataray kong tanong sa kniya.

Nawala nga si Rain, si Xander naman ang pumalit. Halos araw-araw na namin kasama ni Marie Claire ang isang 'to. At ang nakaka-pagtaka pa, close na ang dalawa. Kailan pa sila naging close hindi ba?!

Well, hindi naman sobrang close. Madalas din silang nagta-talo ni Xander but I can tell that, aside from me, si Xander lang ang tanging nagkaroon ng lakas ng loob na makipag-kaibigan dito sa kaibigan ko. At si Xander lang din ang binigyan ni Marie Claire ng permisyo na pumasok sa buhay nito.

"As far as I know, I'm also a student here." He said as a matter of fact. Sinimangutan ko siya. Whatever.

Sa lawak ng SCU, bakit kung nasaan kami or ako ay nandoon din itong lalaking ito! Pakiramdam ko ay pinapa-sundan ako ng Rain na iyon sa lalaking 'to eh.

"Bakit lagi tayong nagkikita dito sa library?" Tanong ni Xander sa akin. Tumingin naman ako rito for a minute, then flash him my sweetest yet sarcastic smile.

"Kasi lagi mo akong sinusundan." Sarkastikong sagot ko sa kaniya. He burst into giggle.

"Para namang stalker ang dating ko sa sinabi mo." He said, laughing half-heartedly.

"Bakit? Hindi ba?" Saad ko at inirapan siya.

"No doubt why Rain is so interested in you." Saad muli ni Xander. I look at him while creasing my forehead just to find him smiling to himself. Amusement is visible in his chingky eyes.

Napa-irap ako. "Ano bang kailangan mo sa akin at nanggugulo ka huh?" Mahina ngunit inis na tanong ko sa kaniya.

"May ibabalita lang naman ako sa'yo." He said as he flash a boyish grin.

Kumunot ang noo ko. "At kailan ka pa naging newscaster Xander?" I ask sarcastically.

He chuckles. "Just about this moment. Anyway, tatlong araw nang hindi pumapasok si Rain." He said.

I raised my eyebrow at him. "So? Paki-google ng paki ko." Saad ko at inirapan ko ito.

Umayos naman ng upo si Xander at sumiryoso bigla ang mukha nito. Real quick huh.

"Nalaman kong umuwi siya sa dati nilang bahay at nilinis niya iyon mag-isa." He said, emphasizing the word mag-isa.

Natigil naman ako sa pagbabasa. Siryoso? Hindi nga? Talaga bang siryoso si Rain na linisin ang pagka-laking-laki na bahay na iyon ng mag-isa? Bakit kasi hindi na lang siya kumuha ng home service cleaning!?

"I'm serious. At kung bakit tatlong araw nang hindi pumapasok si Rain, that is because he catch a fever." Dugtong niya pa.

Nagulat ako ngunit hindi ko na pinahalata kay Xander. What the f**k?! Tinatablan pala ng sakit ang lalaking iyon? Hays.

"Anong gusto mong gawin ko?" I asked him.

Xander stood up as he shrugged his shoulder. "I don't know. Ikaw lang ang tanging nakaka-alam kung ano bang gusto mong gawin ngayong nalaman mong may sakit si Rain. Tsk tsk. Bakit kasi hindi mo tinulungan eh." Naiiling na saad ni Xander.

I frown. Wait! Nangongosensya ba itong lalaking 'to?!

"I'll go ahead, Lj. At sana gumaling na din si Rain." Saad nito at kita ko pa kung paano ito ngumisi pagka-talikod niya sa akin.

Tinignan ko lang ang papalayong bulto ni Xander.

Knowing na may sakit si Rain ngayon, sino kaya ang nag-aalaga dito? Hays. Bakit parang nakaka-konsensya na iniwan ko iyong lalaking iyon para mag-linis mag-isa? Malay ko ba kasing siryoso siya sa bagay na iyon 'di ba?

Urg! Teka! Bakit parang kasalanan ko pa?!