“ห้องว่างก็มีค่ะ จะมานอนในนี้ทำไม?” เรากำลังถกเถียงกันเรื่องห้องนอน...ซึ่งในความเป็นจริงแล้ว บ้านหลังนี้ค่อนข้างใหญ่โต มีสามห้องนอน สี่ห้องน้ำ ฉันกับแม่นอนแยกกัน นั่นเท่ากับว่ายังเหลือห้องว่างอีกหนึ่งห้อง
เขาควรจะนอนในนั้น...แต่กลับมานั่งหน้าสลอนอยู่ตรงปลายเตียงของฉัน ไล่ยังไงก็ไม่ยอมไป
“อยากนอนในนี้” และนั่นคือคำตอบที่ตรงไปตรงมา แต่น้ำเสียงกับสีหน้ากลับนิ่งเนือยสมคาแร็กเตอร์ “แม่มิ้นบอกให้พี่นอนในนี้ได้”
“นั่นเป็นสิ่งที่แม่บอกพี่ แต่หนูเป็นเจ้าของห้องนี้...หนูมีสิทธิ์เลือกได้ว่าจะให้พี่นอนด้วยหรือไม่ให้นอน!"
ฉันอธิบายเสียงดังฟังชัด รู้สึกเหมือนมีควันพุ่งออกมาจากหูทั้งสองข้างเลย “ฉะนั้นออกไปค่ะ”
“...” พี่สิบส่ายหน้า
“ฟังภาษาคนให้มันรู้เรื่องด้วย"
พูดไม่พอยังขยับเท้าเข้าไปใกล้ ฉุดเอาข้อมือหนามากอบกุม ออกแรงที่มีทั้งหมดในตอนนี้กระชากพี่สิบให้ลุกขึ้น...หวังจะเหวี่ยงเขาออกจากห้องอย่างโ
