บทที่10.2

1580 Words

ถึงแม้พี่สิบจะเป็นพวกเข้าใจยากและทึ่มทื่อกว่าใครที่เคยเจอ และถึงแม้ว่าตอนเรียนมอปลายเขาจะมีเรื่องต่อยตีอยู่บ่อยครั้ง แต่ในปัจจุบัน...เขาใจเย็นและแทบไม่ใช้กำลังกับใครแล้ว แล้วที่อี้ชะงักแบบนั้นหมายความว่าไง? พี่สิบลงมือกับเพื่อนฉันงั้นเหรอ? "คนที่ทำร้ายอี้ ใช่เขาหรือเปล่า" “จริง ๆ มันก็...” อี้อ้ำอึ้งไม่กล้ามองสบตาฉัน “มันไม่ได้ร้ายแรงหรอก อี้ไม่เจ็บเลย” “...” “มิ้นไม่ต้องสนใจนะ ไม่ใช่เรื่องใหญ่ ๆ ๆ” ต่อให้อี้ไม่พูดออกมาตรง ๆ ว่าคนทำคือใคร ต่อให้เขายืนกรานว่าไม่ใช่เรื่องใหญ่โตที่ฉันควรจะสนใจ แต่ทั้งหมดนั้นพอจะการันตีได้เกือบร้อยเปอร์เซ็นต์ว่าพี่สิบคือต้นตอของบาดแผลบนหน้าอี้จริง ๆ “อือ” ฉันครางรับสั้น ๆ เป็นการปิดประเด็น เพราะรู้ดีว่าคนอย่างอี้คงไม่ยอมเล่าถึงต้นสายปลายเหตุให้ฉันฟังอย่างตรงไปตรงมาในตอนนี้แน่ รอพรุ่งนี้ก่อน...รอให้ร่างกายหายอ่อนเพลียซะก่อน คนที่มันมาบังอาจทำเพื่อนฉัน

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD