Gözlerimi araladığım an yaptığım ilk şey telefonuma bakmak oldu. Onun mesajını gördüğümde dudaklarımda bir tebessüm oluştu. Yatağımda doğrulup mesajı okudum.
“İş için şehir dışına çıkmam gerekti. En kısa zamanda sana kavuşmanın hayalini kurarak, daima seni düşleyerek geçecek birkaç gün yalnızca. İpek’e ve kendine çok iyi bak, sizi çok seviyorum.”
Dudaklarımı süsleyen tebessümle işte günüm tam anlamıyla aydı. İş dediğinin görev olduğunun elbette farkındaydım. Ne kadar süreceğini o da bilmiyor olmalıydı ki bu detay hakkında bilgi vermemişti. Aynı onun gibi hasretle bekleyecektim, kavuşacağımız günü iple çekecektim.
Banyodan çıktıktan sonra kızımın yanına gidip onu öpücüklerimle uyandırdım. Uyandığında bile öpmeye devam ettiğim için kıkırtılarıyla günümü şenlendirdi.
“Güzel Abi bugün gele
