ชาร์ลส์ปรายหางตามามองคนถามนิดหนึ่ง ใบหน้าเขาเรียบเฉยนิ่งสนิทแต่แววตาใต้แว่นสีชาเข้มกลับดุดันอย่างที่สุด
“แค่พักผ่อนไม่เพียงพอครับคุณเอลิซ และเธอยังไม่ตายง่ายๆ หรอกครับ ขอโทษด้วยที่คุณต้องผิดหวัง”
เอลิซขบเม้มริมฝีปากจนซีดจาง เขาจงใจประชดเธออีกแล้วนะ นึกว่าหล่อแล้วฉันจะง้อหรือพ่อคุณ!
“หึๆ นั่นสินะ ถ้าหล่อนตายจริงๆ ฉันคงดีใจจนเนื้อเต้น แต่นายสิ...คงเสียใจที่สุดเลยใช่ไหมล่ะ”
“ผมต้องเสียใจอยู่แล้ว เพราะคุณแองจี้เป็นเจ้านายอีกคนของผม”
ชาร์ลส์เดือดปุดๆ ขึ้นมาเมื่อรู้สึกได้ว่าเอลิซกำลังถือไพ่เหนือกว่าตน น้ำเสียงที่ใช้ก็แข็งกร้าวและรัวเร็วมีพิรุธ นี่เขาไปแสดงออกให้เจ้าหล่อนล่วงรู้ความลับนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน
“แน่ใจหรือชาร์ลส์ ท่าทางนายมันไม่เหมือนห่วงเจ้านายเลยนะ มันเกินไปหน่อยตอนที่นายกล้าทำเสียงแข็งใส่ฉันเพื่อโต้ตอบในเรื่องความรู้สึกที่นายเองนั่นแหละรู้ดีที่สุด อย่างนี้เขาเรียกว่าร้อนตัวนะ
