Chapter 8
1110 Words
RAMIRO’S POV:
Napatakbo na ako ng mabilis nang makarinig ako ng mga putok ng baril ngunit natumba ako bigla dahil isang malaking pader ang nabangga ko.
“I’m sorry! Hindi ko nakita na dead end pala dyan, kumanan ka!”saad ni Siobeh.
“Argh! f**k!” singhal ko dahil nasaktan talaga ako sa pagbagsak ko.
“Bilis! Kailangan mo ng umalis dyan, Ramiro!” Singhal pa ni Siobeh ngunit nanghihina pa Ako at Hindi makatayo. Hinahanap ko ang zip lock bag at ang tungkod ko.
(Code red. Code red. Code red.) Iyon ang naririnig sa buong lugar na hudyat na nasa panganib ang Casino.
Nakapa ko ang ziplock bag.
“Wag mong pisilin yan! That's a f*****g eyeball Spade!” saway ni Siobeh.
“Chine-check ko lang kung buo pa, ang lakas ng pagbagsak ko eh,” saad ko, habang kinakapa ang tungkod ko, ngunit naramdaman ko iyon sa may paa ko kung kaya't mabilis ko ng kinuha iyon at kumanan.
“Sabihin mo lang sa akin kung kanan ba o kaliwa!” saad ko Kay Siobeh.
“Kaliwa tapos may hagdan bumaba ka!” saad ni Siobeh.
“Copy that,” sinunod ko na siya at nagmadali na.
(Code red. Code red. Code red.)
“Damn it! You have to jump!” saad ni Siobeh.
“What do you mean jump Siobeh?! Are you f*****g serious?! Papatayin mo ba ako?! baka nakakalimutan mong bulag ako!” inis na singhal ko sa kanya.
“You're outnumbered, nasa lobby silang lahat, lahat ng mga tauhan ni Don Guevarra, if you don’t jump now, you’ll die!” pananakot pa ni Siobeh.
“Okay, jump, right here?”
“Yes! jump! trust me!” saad ni Siobeh.
“Anong bababaan ko?”
“Just f*****g jump! papalapit na silang lahat!”
Huminga ako ng malalim at saka bumwelo, “Okay, here comes nothing,”
Tumakbo ako ng mabilis at saka tumalon. Kasabay ng pagtalon ko ay nakarinig ako ng malakas na pagsabog, ramdam na ramdam ko ang malakas na hangin na sumasalubong sa akin habang bumubulusok ako pababa.
Isang trapal ang sumalo sa akin mula sa itaas ngunit napagulong ako pababa at muntik pang mahagip ang ulo ko ng gulong ng kotse na huminto sa harapan ko.
“Sakay!” narinig kong saad ni Siobeh.
“Papatayin mo ata talaga ako!” singhal ko habang sumasakay ng kotse.
“Yung pinapakuha ko, nakuha mo ba?” narinig kong tanong ni Aarav, nasa tabi ko lang pala ang gago.
“Oo heto,” saad ko na kinuha ang ziplock bag.
“Put it here on the box,” saad ni Aarav na sinunod ko naman.
“Do we really have to poke his eyeballs out?”
“Yes, there is an eye security configuration on the vault,” saad ni Aarav.
Maya maya ay sunud sunod na pagsabog na ang narinig namin sa loob ng Casino.
“What’s happening Aarav? wala sa usapan natin na papasabugin mo ang Casino!” singhal ko sa kanya dahil hindi ko alam ang plano niya, hindi niya rin sinabi iyon sa akin.
“Just to remind you Ramiro, your only job was to kill for me, nothing else and you’re not on the organization anymore, so expect this kind of dangerous games,” paliwanag ni Aarav.
“Games,” saad ko na napabuntong hininga at napailing.
“I’m not a low class mafia Ramiro, you know that, everyone who goes against me will pay a hefty sum, just like what he did, simula pa lang yan, ihanda mo na ang sarili mo sa mga susunod pang trabaho,” seryosong saad ni Aarav.
“Sshh!! they’re following us!” singhal ni Siobeh na bumilis ang pagpapatakbo sa kotse.
Maya maya ay nakarinig kami ng sunod sunod na putok ng baril at tila pinauulanan ng bala ang sasakyan namin.
“Damn it! yuko!” sigaw ni Aarav at saka kami yumukong tatlo.
“Hindi talaga titigil ang mga yan!” singhal ni Aarav, narinig ko pa ang pagbukas ng bintana ng kotse, at saka ang pag ganti ni Aarav at pinagbabaril din ang kalaban. Armalite ata ang dala niya dahil sa lakas ng tunog nito.
“Die you f*****g sons of bitches!” singhal ni Aarav at saka niratrat at pinagbabaril ang mga sumusunod sa amin.
Rinig na rinig ko ang nagtutumbahang kotse, ang iba ay sumabog at sumalpok na.
“Alright, we lost them, you can slow down now , Sweetheart,” saad ni Aarav kay Siobeh.
Narinig ko ang paghikbi ni Siobeh na animo’y umiiyak na.
“Baby, what’s the problem? why are you crying? you can slow down now,” saad ni aarav.
“You are my problem! I hate you!” singhal ni Siobeh.
“Bakit na naman? ano na namang nagawa ko? kayong mga babae talaga ang hirap espelengin! tss! come on, babe, diba sabi ko babawi ako?” saad ni Aarav na pilit na sinusuyo si Siobeh.
“I hate you so much Aarav for making me do this!” saad ni Siobeh.
“Focus on the road, please,” saad ko.
“Honey, come on, I know you’re damn tired, me too, I feel you,” saad pa ni Aarav ngunit tila paghikbi na lang ang naririnig ko kay Siobeh.
Nang makabalik kami sa hideout ay inasikaso na muna ni Aarav si Siobeh. Gago naman kasi itong Clemente na ‘to, ayaw pakawalan si Siobeh, lumalabas tuloy na kidnapping ang nangyayari, hindi na lang kasi sabihin na mahal nila ang isa’t isa.
Kaya ayoko na talaga ng karelasyon, sakit sa ulo eh pero sabagay, sino nga namang papatol pa sa bulag na katulad ko? Wala na siguro ngunit bigla kong naalala si Eleizha.
That crazy mafia girl, para hindi siya anak ng mafia boss kung umasta.
Bigla namang nag ring ang cellphone ko kung kaya’t sinagot ko ang tawag.
“Yes?”
“Hi this is Eleizha,”
“Gabi na Ms. Fortez,”
“I know… I just want to check if you’re okay, I heard what happened at the Casino earlier,”
“Oh, that, yes, I’m fine, nakauwi na ako bago pa mangyari iyon,”
“Ahh, okay, well, goodnight,”
“Wait! Eleizha, I’m glad that you’re okay too,”
“Yeah, thanks,”
“Okay, goodnight,”
“Wait! Does this mean that we can hang out some other time?”
“Yeah, sure,”
“Okay, goodnight,”
“Goodnight,”
Iyon lang at pinatay na ni Eleizha ang tawag.
Hindi ko alam kung bakit gusto niyang lumabas kami minsan. Kailangan ko din mag ingat dahil baka isa siya sa mga kaaway na gusto akong tugisin.
- Writer
