"Good morning, Master Vladimir!" Ang tamis ng ngiti ko sa kanya kahit hindi niya ako nakikita.
"What's good in the morning?" Sabay simangot niya.
Lumapit ako sa kanya at marahan kong pinisil ang pisngi niya. "Ang cute talaga ni Master kapag nakasimangot."
"Ouch! Stop!"
Tumabi ako sa inuupuan niya. "Master, anong gusto mong gawin ngayon?" tanong ko.
"Gusto kong pumunta sa terrace."
"Okay, dadalhin kita sa terrace." Inalalayan ko siya na makaupo sa wheelchair para mas mabilis kaming makapunta sa terrace. Mas madali kasing hilahin ang wheelchair niya kaysa alalayan siya kapag naglalakad.
"Nandito na tayo Master, may araw na rin sa wakas."
"Anong nakain mo bakit ang ganda ng mood mo?"
"Nakita ko kasi ang bahay namin. Ang ganda niya ngayon. Hindi ko akalain na kaya kong makapagpatayo n
