กลางดึก...
ซ่าา!
ร่างเล็กลุกพรวดขึ้นจนน้ำในโอ่งกระเซ็นไปทั่วพื้นห้องน้ำ สายชลได้ยินเสียงงึมงำของใครบางคนดังก้องในหูนานติดต่อกันหลายนาทีแล้ว ทีแรกคิดว่าเป็นเสียงเพลงจากงานลอยกระทงเลยไม่ได้ใส่ใจ แต่ยิ่งผ่านไปนานเสียงนั้นก็ดังก้องขึ้นเรื่อย คล้ายต้นทางบอกให้คนที่ได้ยินรีบตามไป อีกอย่างตอนนี้งานก็น่าจะเลิกไปแล้ว งั้นเสียงเรียกนั้นมาจากที่ไหนกัน
“ใครน่ะ คุณเพลิงเหรอคะ” ร่างเล็กก้าวขาออกจากโอ่ง เดินตามรอยเท้าเปียกปนคราบโคนไปเรื่อย กระทั่งมาถึงท่าน้ำ รอยเท้านั้นก็หายไป แต่ใต้น้ำตอนนี้มีฟองน้ำเล็ก ๆ ผุดขึ้น คล้ายกับว่ามีบางอย่างอยู่ด้านล่าง
“คุณเพลิงเหรอคะ” เสียงเรียกจากใต้น้ำเริ่มดังขึ้นอีก
“สายชล!”
“เฮือก! คุณเพลิง!” ร่างเล็กหันขวับไปตามต้นเสียงด้วยความตกใจ ก่อนจะหันกลับมามองดูบางอย่างใต้น้ำ แต่ก็พบว่ามันหายไปแล้ว
“มาทำอะไรตรงนี้ รีบกลับเข้าไปในห้องน้ำซะ” เสียงดุว่าพลางเดินเข้ามากระชากแขน
