The Pain Of Loving You

Chapter 9 Finally free

Anya

It's Sunday today, walang pasok sa school at trabaho. I plan na pumunta sa bahay ni Tita para kunin ang mga importanteng gamit ko at isama si Jam as Tito told me before na pwede kung isama si Jam. I'm more comfortable kapag magkasama kaming dalawa.

But I need to talk to Tito muna about sa plano niyang announcement regarding sa pagpapakasal namin.

Alam ko nasa study room siya ngayon. He mostly stays there as his office though I know he retires already. Si Jaden na ang humahawak sa lahat ng businesses nila.

I knock at the door at narinig ko si Tito na pinapapasok ako.

"Oh Anya ikaw pala. You need something?"

"Tito pwede ba kitang makausap sandali?"

"Yeah sure, ano ba yan?"

"Pwede po ba na wag nyo nalang i-announced sa publiko ang pagpapakasal namin ni Jaden kasi mas lalong gugulo eh kapag may makakaalam. Ngayon kasi parang naging okay na ang sitwasyon. Wala ng mga reporter na sumusunod sa akin." Paintindi ko sa sitwasyon.

"Kapag nabuhay uli ang isyu babalik na naman ako sa dati na magtatago at huhusgahan ng mga tao."

"I understand you Anya, though I made the press shut down on the issue but yeah it will escalate again if we make an announcement. All I want is for you to be recognized as my son's wife." I truly appreciate his concern, love and support towards me.

"It's okay Tito, mas gusto ko ang tahimik na buhay at mas okay na di na lalaki pa ang isyo para mas maayos kami ni Jaden."

"Okay ikaw ang masusunod but still I will hold a party para sa inyong dalawa. Your marriage deserves to be recognized sa ating pamilya. This event is just for close family so don't worry. And by the way call me Dad now. It's been a while I wanted you to call me Dad."

Tumango lang ako sa kanya. Nahihiya akong sambitin ang salitang yun dahil nakasanayan ko na ang Tito. He genuinely likes me as a daughter.

"By the way aalis po ako ngayon, pupunta ako sa bahay para kunin ang aking mga gamit." Paalam ko pa sa kanya at aksyon na aalis.

"Yeah with that isama mo ang driver natin and few guards para tulungan ka sa paghahakot ng iyong mga gamit. Isama mo narin ang iyong kapatid. Ipapacheck natin siya sa dalubhasa to know her current condition and what to do next."

"Thanks Dad. Di kaya masyadong ng nakakahiya na naabala ko pa kayo sa kalagayan ng aking kapatid?"

"Anya, you are now a part of the family. Your family is now part of mine. Romano always values family remember that. And I had promised your parents before na di ko kayo pababayaan."

"Thanks po. I can't explain my gratitude sa lahat ng tulong nyo. Nawalan man kami ng mga magulang pero kayo naman ang naging kapalit. Kaya blessing kayo sa aming buhay."

I'm getting emotional but I hold myself not to breakdown, thinking of them makes me cry.

"Welcome Anya. I will always be here to protect and love you like a father does to his child."

Di ko talaga ini-expect na makatagpo kami ng ganitong tao sa mundo. Kahit di kami magkadugo but he treated us like his own, kabaligtaran sa aking kadugo. Mas nakuha pa ni Tito ang aking pagmamahal at respeto kaysa aking Tiya na kadugo ko.

Pumunta ako ng bahay. Di pa alam ni Tita na kinasal na kami. Ang alam lang niya isinama ako ni Jaden sa isang family gathering nong nagpaalam ako sa kanya na aalis.

Pagdating ng bahay sobrang tahimik. Kaya nagtataka ako. Mostly kasi maingay dahil sa mga bata.

"Ate narito ka pala. Kumusta ang lakad nyo? Salubong ng aking kapatid.

"Jam mag-ayos ka. Aalis na tayo sa bahay na ito. Dadalhin lang natin yung mga importanteng gamit para maging madali ang ating paghahakot." Informa ko sa aking kapatid tungkol sa aking balak.

I wish i had told her ahead of time para makapagprepara. Ngayon ko lang naisip na baka siya ang pagbuntungan ni Tita kapag nalaman niya na kinasal na ako at wala na silang makukuha sa akin maski sintimo.

"Huh? Bakit saan ba tayo pupunta?" I know she is clueless about my plan.

"Remember Tito Jess, my father in law? He told me na isama kita once makasal na kami at dun na tayo sa bahay nila titira. At gusto ka niyang patingnan sa doctor ng maayos."

"Huh? Bakit kinasal na ba kayo?" Tumango ako sa aking kapatid.

"Oo, madalian lang sa ibang bansa. Kaya di na ako nakapagpaalam sa inyo. Kaya isasama kita ngayon."

"Di ba nakakahiya Ate kasi dalawa na tayo dun at saka ikaw lang ang parte ng pamilya nila."

"No worries kasi si Tito mismo ang nagsabi sa akin na isama kita. Di ako komportableng iwanan kita dito Jam baka ikaw naman ang pahihirapan ni Tita. Tito won't give them any. Alam na niya lahat kaya gusto niya na sumama ka para wala na silang makuhang rason para humingi pa ng sustento."

"Ah okay, mag-impake na ako. Buti nalang wala sila Tita ngayon. Nasa pamilya nila Tito may handaan ata."

Kaya we will make use of the time. Yung importante lang ang dalhin mo like documents. Yung damit iwanan nalang natin."

"Ate marami bang tao sa kanila? Di ba crowded dun? Or baka pwede na rin akong pumasok na katulong nila kapalit ng pagtira natin."

"Maraming tao dun pero halos kasambahay at bodyguards kasi si Tito lang naman at Jaden ang amo nila. Yung ibang anak ni Tito nasa ibang bansa nag-aaral at nagtatrabaho. Namimis na niya ang mga anak kaya nga gusto niya andun na tayo. At saka mas kampante ako na kasama ka atleast dun di na tayo magagalaw ni Tita."

Patapos na kami sa aming paghahakot. Halos nasa sasakyan na lahat ng gamit namin ng dumating sila Tita kasama ang mga anak at si Tito.

"Oh Anya dumating kana pala. Kumusta ang lakad mo sa mga Romano? Kailan daw ang kasal nyo?" She is so eager nalaman ang kasal. Palagi siyang nagtatanong sa akin.

"Nga pala inimbitahan ko ang mga friends natin dito sa lugar. Para di nila sasabihin na haka haka lang ang lahat at tiyak maiinggit sila kapag kinasal ka na." Masigla pa niyang sabi. All I know is gusto lang niyang magmalaki sa iba.

"Tita tapos na po ang kasal namin ni Jaden nong nakaraang araw pa." Walang sabi sabi kong wika. No reason para itago pa sa kanya.

"Ano? Bakit di ko alam yan? Bakit walang sinabi ang mga Romano sa atin?"

"Tita di ko rin alam at di alam ni Tito. It was organized by Jaden at ginanap yun sa ibang bansa."

"Paanong di mo malalaman eh ikaw ang bride?"

"It was civil ceremony at lahat madalian. Si Jaden lang ang nakaka-alam. Nalaman ko nalang sa araw ng kasal." It was a safe statement.

"Putik yang mga Romano ah, ni di man lang tayo binigyan ng maayos na seremonya." Dismayado pa niyang sabi.

"Tita, okay lang yan parehas na kasal din naman. Atleast wala ng iisipin pa." Kailangan na namin umalis. Baka kung ano na naman ang hilingin niya sa akin. So kinuha ko ang last na dalahin ko at umaksyon na aalis.

"Tika ano yang ginagawa nyo? Bakit busy kayo sa paghahakot?" Alam kong napapansin na niya ang kinuhang gamit ng mga bodyguards.

"Kinuha ko lang ang mga gamit ko Tita. Di naman lahat, mga importanteng lang at saka pati gamit ni Jam. Gusto ni Tito dun na siya titira kasama ko." Mabuti ng ganito isang bagsakan lang ang pagpapaalam namin.

"Ano? Bakit mo naman isasama si Jam dun? Ikaw lang ang parte sa pamilya nila."

"Gusto lang imonitor ni Tito ang kalagayan ni Jam. Gusto niyang ipacheck sa dalubhasa kung pwedeng mag-undergo ng heart transplant para tuluyan na siyang gagaling at baka dun na din si Jam sa hospital nila magstay."

Lahat ng sinabi ko gawagawa ko lang para di na siya nagsuspect pa sa amin kung bakit kami aalis. But though Tito told me before na yun ang plano niya kay Jam to live in a better life.

Nakita ko ang biglang pagkataranta ni Tita, di niya inexpect na kami ni Jam ang mawawala sa kanyang poder.

"Tita di na kami magtatagal pa kasi kailangan pa namin samahan ni Tito magsimba. Hinihintay na niya kami." Palusot kong sabi para makaalis na kami. I will not give her any chance to manipulate us again.

Di na niya kami nahabol kasi hinarang na sila ng bodyguards.

"Ate kita mo yun, napatanga silang dalawa ng iwanan natin. Akala siguro nila habang buhay mo silang bubuhayin."

"Oo Jam karma nila yun. Ito na ang simula ng pagbabago ng ating buhay at na malayo sa kanila. We are finally free sa kadinang itinali nila sa atin. Gusto ko na silang kalimutan. Sobra sobra na ang pagtitiis natin sa kanila."

"Alam ko Ate kaya hanga ako sayo sa lahat ng sakripisyo mo. Hayaan mo kapag tuluyan na akong maging malakas babawi ako sayo Ate." Nginitian ko nalang ang aking kapatid. Siya ang pinakamahalagang tao sa aking buhay including Tito Jess.

Tito had welcome us ng makarating kami ng bahay. Jam had her room sa taas. Lahat ng kasambahay ay may sariling quarter sa baba.

I was studying ng makarating si Jaden. Lately di ko na siya halos nakikita. Maaga siyang umaalis at late ng umuuwi at kahit weekend wala sa bahay. Minsan I felt iniiwasan niya ako. Wala naman akong magagawa dahil buhay niya yun.

Tingin ko nakainom siya ngayon dahil sa kanyang amoy but he looks okay, di naman lasing.

"Why you look at me like that?" Nakakunot niyang sabi.

"Wala lang, napapatingin lang ako. Gusto mo ipagtimpla kita ng kape para maginhawaan ka?" Offer ko sa kanya. I just thought he might need it.

"What makes you think na gusto kong uminom ng kape?" I heard a sarcastic tone. Di ko lang siya papatulan. If I want this to work I need to be patient and endure more of his attitude.

"I don't know, that's why I ask you if gusto mo, mukha ka kasing nakainom para mawala ng kaunti ang alcohol na nasa iyong katawan but if you don't like then I won't." Di ko mapigilang pitikan din siya dahil sa inis. Ako na nga ang nagmamagandang loob ako pa ang masama.

"Why would I ask him that way anyway? Bakit pa ako nangingialam? Di ko naman siya obligasyon." Ukilkil ng aking isipan.

"Actually I think I need one. Can I have the coffee same as what you gave me last time?" Malumanay niyang sabi. Patingin ako sa kanya ng wala sa oras. Gone his sarcastic remarks, it's like its normal thing to do. Tiningnan ko na lang siya at walang sabi sabing na umalis.

Pumunta ako sa may mini kitchen area dito sa 2nd floor. Sabi ng kasambahay design yun para di na kailangan pang pumunta ng ground floor kapag may kailangan sa kitchen. Lahat narito like snacks, beverages, coffee, bottled water at iba pa except pagkain na dapat lutuin.

Pagkatapos kong magtimpla pumasok ako sa room at narinig kong lagaslas ng tubig sa bathroom at di nagtagal lumabas na siya. Tinuro ko ang kape na nasa bedside table nakalagay. Kinuha niya yun at ininum.

"Thanks for this, ikaw pa lang ang babaing pinagsilbihan ako except sa katulong natin. And you are right, I needed this one and I like the taste as well."

It is a compliment? I didn't expect to hear that from him. Di ko maiwasan maging masaya. Small gesture pero napansin niya.

"Your welcome. Mainam yan sayo lalo na galing ka sa tubig, maiinitan ang sikmura mo."

"I'm sorry if I was sarcastic while ago. Nagtataka lang ako what makes you think I need a coffee when you are not a drinker."

He drink the coffee sip by sip.

"Tito ko kasi kapag nalalasing, nagpapatimpla sa akin ng kape, medyo nababawasan daw ang hang-over kinabukasan at nagiginhawahan siya pagkatapos uminom ng kape." Tumatangotango lang siya.

Tapos na akong mag-aral kaya I close my notes at nilagay yun sa aking bag. I made sure na nakaready na lahat ng aking gamit para wala akong makalimutan bukas.

"Do you always study?"

"Oo kasi may mini-maintain akong grades para sa aking scholarship."

"I thought Dad provided you sa school?"

"Yeah free kami ng aking kapatid sa school, tuition fee at ibang babayarin na mahal pero di ibig sabihin pinapaaral kami ng free ay okay lang magbulakbol sa klase. I want to prove na I'm worth it sa ginasto ng Daddy mo sa akin."

Di naman sa pagmamalaki but i am one of the achiever sa batch namin. Some tag me as beauty and brain kaya I'm proud of myself.

"Saka mahal kaya ang school nyo. Kailangan kong suklian yun kahit sa pag-aaral man lang." Dagdag ko pang sabi.

"Well Dad is so proud of you. Palagi ka niyang binibida sa amin. You have a high grades and one of the academy's pride."

Napapangiti ako sa sinasabi niya. Ganun pala ka proud si Tito sa akin. At least I made him happy through my achievement.

"Why, I saw you working at the restaurant when Dad provided you with everything?"

"Kailangan kong magtrabaho kasi di naman lahat inaasa ko sa Dad mo. School fee lang ang tinatanggap ko but other miscelaneous like projects, allowance ako na lahat. I also support my family, lalo na kapag naoospital ang aking kapatid. Kaya yun kailangan kong kumayod."

I don't know kung bakit sinabi ko yun sa kanya. Maybe gusto ko lang ipagtanggol ang sarili na di ako gold digger tulad ng tingin niya.

He just look at me ng matiim at matagal kaya medyo nahihiya na akong salubungin ang kanyang tingin.

"Di ako nagkakamali ng aking tingin, you're a good girl." Wika niya sabay ngiti. Napapalaki bigla ang aking mga mata sa sinabi niya. Did he just appreciate me?

"Goodnight Anya. Mauna ka ng matulog. I will just finished some works."