Ang Pangarap ni Meran ⚜ Princesses Series1⚜

Pagsubok

'Maililihim mo ang tunay mong nararamdaman sa lahat ng tao, pero huwag mong kalilimutan

hindi naman sila ang apektado kundi ang puso mo...'

"Araayy... Pucha.. Sakit ng ulo kooo..."

Akmang babangon na si Meran ng may makapa sa kanyang tabi. Napadilat bigla ang kanyang mga mata at ang unang bumulaga sa kanyang paningin ay ang gwapong mukha ni Axel na mahimbing ang tulog. Natatarantang umalis ng kama si Meran at tumakbo ng banyo saka nagkulong dun.

'Bakit kasama ko si Axel? Anong ginagawa nya dito? Anlayo naman yata ng Australia sa Japan diba?'

Gusto nya sanang tawagan si Kimy eh ang kaso nasa labas ang kanyang bag at nandun lahat ng kanyang mga gamit. Napasabunot sya bigla sa magulong buhok ng sumigid ang kirot sa kanyang sintido. Napa upo sya sa lapag saka niyakap ang dalawang nakatiklop na tuhod. Anong gagawin nya ngayon para matakasan ang binata, hindi pa sya handa para harapin ito. Kasi malaki ang kasalanan nya dito kaya natatakot syang magkatagpo ulit sila..

'Eh kung maligo na kaya ako ng mabilisan tapos lumarga at magtago sa lungga ko hmm.'

Inamoy nyang sarili, napangiwi sya sa amoy alak nyang hininga.. Dali dali syang tumayo habang naglalakad papasok ng shower room isa isang hinuhubad nyang suot na malaking t-shirt na hindi nya maalala kung bakit yun ng suot nya, napababang tingin nya sa underwear na suot, napailing iling na lang sya ng makitang hindi panty ang suot nya kundi boxer..

'Bilisan ng galawan Meran... Aba! baka magising ng Prince Charming mo siguradong dika na makakalabas pa dito huhuy'

Wala pang limang minuto nagtatapis na ng tuwalya sa kanyang h***d na katawan si Meran. Dahil sa katarantahan nya kasi kaninang makita si Axel dina nya nabitbit ang kanyang damit. Dahan dahan nyang binuksan ang pinto ng banyo, dumako kaagad ang tingin nya sa kama kung saan nakahiga ang binatang nakapikit pa rin.

'Buti naman at dipa sya nagigising... Thank you Lord... Ngayon Meran, dapat slowly but surely lang ang galawan.'

Umikot ang tingin nya sa buong silid, nakita nyang bag sa isang upuan pero bakit ang mga damit nya wala.. 'Saan naman kaya yun nilagay ni Axel?'

Mahigpit ang pagkakahawak nya sa tuwalyang nakapulupot sa kanyang katawan habang paikot ikot sa loob ng silid.. Nahihilong napaupo muna sya sa sofa at nangalumbaba. Maya maya nalipat ang tingin nya sa kama, kay Axel na ngayon ay gising na't matiim ang pagkakatingin sa kanya. Nanlalaki ang mga mata ni Meran na biglang napatayo at akmang tatakbo papasok ng banyo para sana magtago, pero mas mabilis kumilos si Axel kesa sa kanya, sa isang iglap lang ay nasa likuran na nya ito at walang kahirap hirap na binuhat sya't inihagis sa kama.

"At saan mo na naman balak pumunta Meran ha? tatakasan mo na naman ba ako? Sa tingin mo ba papayag pakong paglaruan mo ulit ang damdamin ko ha?"

Iinot inot na bumangon mula sa pagkakasalampak sa kama si Meran, umupo sya paharap kay Axel na salubong ang mga kilay habang masama ang pagkakatingin nito sa kanya. Hindi nya kayang salubungin ang tingin nito kaya yumoko na lang sya, panay ang kanyang pagbuntong hininga. Ayaw nyang magsalita kasi nag uumpisa ng manubig ang kanyang mga mata.

"Meran, bakit ka ba ganyan sakin ha? Ilang beses ko ng sinabi sayo na tutulungan kita sa pamilya mo, na magpakasal na tayo.. Na tumigil kana sa pagtatrabaho mo... Iniwan mo akong pira-piraso sa mga panahong kinailangan kita ng buong buo. Hindi ko maipaliwanag ang sakit o kung anong klase ng sakit ba yung naramdaman ko matapos masayang ang lahat ng pinaghirapan ko makuha ka lamang, hindi ko malaman kung paano ko pa mabigyang halaga ang buhay ko ngayong wala ka na sa tabi ko. Alam kong binigay ko ang kalahati ng sarili ko para sayo, kalahati, kasi alam kong hindi ako magiging buo kung wala ka. Nagtira ako ng kalahati para sa sarili ko, ngunit, ang kalahati kapag wala ang kahati nito ay hindi kailanman magiging buo. Minahal kita sa alam kong kaya ko, minahal kita sa kahit anong paraang pwede kong maipakita sayo, sa ibang tao at maipagmamalaki ko yon sa sarili ko. Ngunit bakit ba Meran, ako'y iniwan mo? Wala na akong iba pang alam na pwedeng sabihin sayo kundi mahal kita, bakit iniwan mo akong kalahati, ngayon ako'y pira-piraso na at sa pagkakataong ito, hindi ko alam kung paano bumangon dahil wala ka na sa piling ko."

Pumatak ang mga luha ni Meran, ramdam nya ang hinanakit at sakit sa mga salitang binitawan ni Axel. Si Axel na napakabuti sa kanya, lahat ng gustuhin nya ipinagkakaloob nito ng walang reklamo. Minahal sya nito ng higit pa sa buhay nito, pinaglaban sya sa mga taong mapanghusga dahil sa klase ng kanyang trabaho, kahit kelan hindi ito nawala sa tabi nya, naging anino na nya ito kahit saan man sya magpunta..pero anong isinukli nya sa lahat ng kabutihan at pagmamahal nito sa kanya? Makasarili ba sya dahil mas pinili nyang layuan ito kesa ang manatili sa piling nito? Kung alam lang sana ni Axel na mahal na mahal nya ito. Na ayaw lang nyang idamay ito sa magulong buhay nya.

"Sorry kung hindi sa lahat ng oras naiintindihan kita. Sorry rin kung hindi ko minsan sinusunod yung gusto mo, Sorry kung minsan kailangan kong maging bato sayo, At higit sa lahat sorry rin dahil nasasaktan ka sa akin. Minsan kasi hindi ko rin mapigilan yung sarili ko kasi minsan nagiging immature ka, aaminin ko na ako rin ganon pero minsan ilagay mo naman sa lugar, kasi hindi lahat ng oras ko pwedeng maituon sayo dahil marami rin naman akong priorities sa buhay. Hindi ko lang siguro makita yung liwanag na nakikita mo, l prefer kasi na do it alone, alam mo na nasanay na akong gawin lahat ng bagay at minsan ayoko talaga ng may kontra don, sorry kung hindi kita iniintindi minsan kasi yon dapat yung kailangan pero it doesn't mean hindi kita mahal, pero ilagay mo naman yung situation mo sa situation ko."

Panay ang punas ni Meran ng kanyang palad sa basang pisngi. Sumisinok sinok na sya kakaiyak, ang gusto nya kasi na mangyari ngayon ay ang magkaliwanagan na sila ni Axel, ang maipaintindi nya dito ang kanyang side para kahit papanu mabawasan man lang ang hinanakit nito sa kanya.

"Minsan ayoko rin nang nanghihingi ng advice, kasi minsan ikaw yung number 1 fan ko, at ikaw rin yung number 1 hater ko. Sana lang maging supportive ka sa akin, kahit kaunti lang, gusto ko rin kasi makuha yung pangarap ko, pero kung walang susuporta sa akin masasaktan ako, kasi ako yung taong "Kung hindi ko susubukan, hindi ko malalaman yung sagot" kaya minsan ok lang na ako yung magkamali at least sarili kong desisyon, pero salamat rin kasi hindi ka sang-ayon kasi mahal mo ako. Sana tandaan mo rin na minahal mo ako kasi mahal mo ako, minahal mo yung ako, lahat ng mga panget kong ugali at nakakainis na ugali, minahal kita kasi desisyon ko yon na mahalin ka."

Naramdaman nyang pag upo ng binata sa kanyang tabi. Ang masuyong pagyakap nito sa kanya at ang paghaplos nito sa kanyang likuran. Sa ginagawa ng binata mas nadagdagan tuloy ang bigat na nakadagan sa puso nya. Mas lalong naging emosyonal na sya. Pero tuloy pa rin sya sa pagsasalita.

"Yung totoo mahirap kasing pumasok sa buhay ng isang tao, minsan sinasaraduhan ka, minsan naiiipit ka, minsan pinalalayas ka, pero alam ko nung sinabi ko sayo na mahal kita, alam ko binuksan mo yung puso mo, binuksan mo yung pintuan mo para sa akin. Ganun rin ako sayo, pero sana wag mong kakalimutan yung equation ng Love, Love = Pain, Suffering, Sacrifices, Misunderstanding, Communication, Forgiveness, Reconciliation, Hate, at marami pang iba."

Napayakap na rin si Meran kay Axel. At sa dibdib ng binata dun sya umiyak ng umiyak hanggang sa unti unting gumaan ang kanyang nararamdaman.

"Sshh... Tahan na! Sorry kung napi pressure kita! Mahal kita Meran, mahal na mahal. Pero it takes time para magblend yung ugali mo sa ugali ko, kaya kelangan natin mag-adjust. Sana ako na lang yung maging Knight and Shining Armor mo palagi, at hindi ako yung Cause kung bakit ka naiyak.

Dahan dahan syang bumitaw sa pagkakayakap kay Axel. Pinahid nyang mga luha saka malapad na ngumiti sa binatang titig na titig sa kanya.

"Ikaw naman talaga ang Knight and Shining Armor ko eh wala ng iba."

"Talaga! totoo yan ha? "

"Oo, naman, bakit nagdududa kapa ba sakin sa sitwasyon natin ngayon ha?"

Bumaba ang tingin ng binata sa kanyang katawan. Maya maya napangisi ito. Nakikita nyang pagtaas baba ng Adams apple nito. Lihim naman syang napangiti saka nakaisip ng kapilyahang pinisil nyang ilong ng binata.

"Laway mo tumutulo na hihi. Ahm.. san na palang mga damit ko, san mo nilagay?"

Napakamot ng batok si Axel..

"Pina rush laundry ko kasi sangsang ng amoy eh!"

Napataas biglang kilay nya..at ramdam nyang pag iinit ng kanyang mukha. Siguradong pulang pula na ang kanyang pisngi. Naiinis na hinampas nya sa dibdib si Axel na tawa ng tawa dahil sa reaksyon nya.

"Sobra ka hmp."

Bigla syang tumayo para sana lumipat ng upo sa sofa para makaiwas sa binata, nakakaramdam kasi sya ng kakaibang init kahit malakas naman ang aircon ng silid na yun. Pero maagap na nahawakan ni Axel ang kanyang braso sabay hinila sya paupo sa kandungan nito.

"Aayy! Anuba Axel! Mahuhubuan naman ako dyan sa ginagawa mo eh!" Galit galitan pa nyang sabi.

"Dito ka lang, baka kapag nalingat lang ako eh natakasan mo na naman ako."

"Wow! Ng nakaganito lang ako? Ay Grabe sya! Hindi makapal ang mukha kong rumampa sa labas ng nakatapis lang anuh! Kahit panty nga wala akong suot eh!"

Pairap pa nyang sabi.

"Talaga! Wala kang suot na panty? Ows... Hindi ako naniniwala.... Sige nga patingin ako."

Tinaas taas ni Axel ang laylayan ng tuwalya nya para masilip nitong natatakpan dun, hanggang kalahating hita nya lang kasi ang haba nito, pero dahil nakaupo sya sa kandungan ng binata mas umiksi pa ito lalo. Tinampal nyang kamay nito ng maramdaman nyang nasasagi na ng daliri nito ang kanyang p********e.

"Axel!! Isa... Tumigil kana!"

Pinandilatan nya pa ng kanyang mga mata ang binata na pangisi ngisi lang sa kanya at tuloy lang ito sa ginagawa. Tila nanindig lahat ng balahibo sa katawan ni Meran ng humagod ang isang daliri ni Axel sa gitnang bahagi ng kanyang p********e.

"Axel!"

"Tanggalin na natin ang tuwalya na'to kasi nakita ko na naman lahat yan kagabi ng pinaliguan kita."

"A--anong..."

Nag umpisa ng humalik halik sa kanyang leeg si Axel. At sa totoo lang nakaramdam na ng pagkasabik si Meran. Napapadaing na nga sya kapag humahagod ang daliri ni Axel sa kanyang p********e.

"A--Axeelll... Tigilaann.. mo.. nayaann..Ohhh."

Dinilaan pa ni Axel ang loob ng kanyang tenga na lalong nagpabaliw pa sa kanya.

"At natikman ko na rin ito kagabi." Sabay pasok ng isang daliri ni Axel sa kanyang bukana na ikinasinghap nya sa kabiglaanan.. "Ang sarap mo Meran, napakasarap ng katas mo, naaadik akong lalo sayo alam mo ba yun?"

"Oohh... Axelll... Haahh.. Anubang ginagawa mooohhh?"

Lalong nahibang si Meran ng mag umpisang gumalaw ang daliri ni Axel.. Sa kalikutan nya tuluyang natanggal ng tuwalya na nakabalot sa kanyang katawan. Napatirik ang kanyang mga mata ng mag umpisang halik halikan ni Axel ang kanyang dibdib.

"Ang paraan para hindi mo nako iwan kahit na kelan Meran." Kasabay nun ang pagsagad ni Axel ng kanyang daliri sa p********e ni Meran habang ang kanyang mga labi ay mapusok na hinalikan ang labi nito.

"Ahhhhh... Ohhh... Axeell ang saraapp..."

Napangiti ng may kasiyahang nararamdaman si Axel, tila musika sa kanyang pandinig ang mga halinghing ni Meran.

'Ngayon ng tamang panahon para sa ating pag iisa bebeko, titiyakin kong sa mangyayari satin ngayon mas nanaisin mo ng manatili sa piling ko.'

Hinugot nyang daliri sa p********e ni Meran ng labasan na ito. Saka isinubo nyang daliri para matikman ulit ang matamis na katas nito. Sinulyapan nyang dalaga na nakapikit habang awang ang mga labi, hinihingal pa ito. Kaagad nyang hinubad ang lahat ng saplot sa katawan saka binuhat si Meran at maingat na inilapag sa gitna ng kama bago kinubabawan.

"Bebeko, handa kana bang tanggapin ako ng buong buo hmm?"

Hinalik halikan nyang mukha ng dalaga na unti unti ng nakakabawi ng lakas nito, dumilat ang mga mata nitong namumungay. Ngumiti ito sa kanya at pabiro pa nitong sinabi na...

"Siguraduhin mo lang na hindi lang ako masasarapan sa gagawin mo kundi makakarating pako sa daku pa roon, ha! Sige,, ready na'ko... Umpisahan na natin para makarami tayo."

Anlakas ng tawa ni Axel dahil sa sinabi nya kaya sinunggaban agad nyang labi nito para manahimik na ito at magawa ng dapat nitong gawin sa kanya, dahil nasasabik na syang maranasan kung gaano kasarap ang ma virgin ng lalaking pinakamamahal nya.

?MahikaNiAyana