ROWAN JASPER P.O.V
Gising na gising ang buong diwa ko habang pinagmamasdan ang tulog niyang mukha sa harapan ko ngayon. Ibang iba ang babaing ito sa asawa ko.
Iniisip ko ang sinabi ng doctor sa'kin last 2 weeks.
"Mr. Thorne, your recovery is remarkable. You should be walking by now." Ang mga katagang iyon ay paulit ulit na bumabalik sa'kin isipan magpahanggang ngayon pero hindi ko magawang panindigan.
Walking meant losing her. It meant shattering the illusion of vulnerability that had drawn her close, the illusion that had made me believe, for a fleeting moment, that I was worthy of her attention.
Hindi niya dapat malaman na kaya kong maglakad na alam ko ang tungkol sa kanya. Ang lahat ng meron siya. Hindi ako bobo simula palang ng pag-apak niya sa territoryo ko alam kong hindi siy
