Elfin’den
Hayatımda ilk defa bu kadar göz benim üzerimdeydi. Herkes dikkatli bir şekilde beni izlerken benim bu kalabalıkta gördüğüm tek kişi vardı: Mirza Hanoğlu. Onun tepkisinden korkuyordum. Bana doğru ilerleyişini herkes görüyordu. Ters bir şey yaparsa kendisi rezil olurdu. Gelirken üzerimi süzmeyi de ihmal etmiyordu.
Giydiğim elbise gerçekten de çok kısaydı. Merdivenleri dikkatlice inerken frikik vermemeye gayret ediyordum. Merdivenler bitince Nurşen “Ben kaçar.” deyip yanımdan uzalaşırken onun söylediği gibi etrafa öz güvenli bakışlarımı attım. Ellerimle sıkıca çantamı tutarken yakınlarda biri parmak boğumlarımın beyazladığını fark edebilirdi.
Nurşen’in kolundan tuttum. “Bana şans dile.” diye fısıldadım.
“Bütün şanslar senin üzerinde bebeğim. Mirza daha şimdiden kudurdu.” dedi
