Elfin’den
Mirza’nın siniri, Yaman’aydı. Bu kadar hırs insana her şeyi yaptırırdı. Buna çok iyi şahit olmuştum. Ben, hala odanın ortasında çırılçıplak bir şekilde Mirza’ya bakarken onun gözlerinde aynı arabadaki gibi sinir vardı. Yaman için babası uyarsa da bu sefer durmayacağına emindim. Bu gerçekten de büyük bir şeydi.
Tamam, Mirza’nın ona saldırması normal değildi ama Yaman’ın da onu tanımasına rağmen kışkırtması görülecek şey değildi. Ben, bile şu kısacık zamanda Mirza’yı az çok tanımıştım.
“Ne yapacaksın?” diye sordum.
Bana döndü. “Bedelini ödeyecek!”
Bedel ödetmek için doğmuştu. Herkese bunu yapmaya bayılıyor olmalıydı. “Babanı karşına almamalısın.” dememle bana öyle bir bakış attı ki geri adım attım.
“Sana ne lan! Seni ilgilendiren bir şey göremedim! Kimsin de bana karışma
