ปล้นรักคุณ บก.

ตอนที่ 8

EP.08

“เขาบอกว่าเป็นรูมเมทกันโว้ย! อยู่ด้วยกันมาหลายสิบปีแล้ว เชื่อได้เหรอวะ เพื่อนภาษาอะไรขโมยงานเพื่อนมาขาย ทั้งที่รู้ว่าเพื่อนเป็นนักเขียน ตีลังกาคิด พี่ก็ไม่เชื่อหรอกว่ะ พี่ว่าเป็นแฟนกันชัวร์ แบบแค้นรักหักเหลี่ยมโหดอะไรประมาณเนี้ย พอเลิกกันก็จะทำร้ายกัน แกเชื่อพี่ดิปลา พลอตเนี่ยดังแน่ นายเอกช้ำรักจากพระเอกก็เลยขโมยต้นฉบับของพระเอกที่เป็นนักเขียน มาขายให้สำนักพิมพ์คู่แข่ง น้ำเน่าชัดๆ ไอ้ปลา เออๆ พี่ไปอาบน้ำก่อนว่ะ”

คนพูดเหมือนจะตัดบทพร้อมหันกลับมาทางนี้ นั่นทำให้นนท์หลบวูบพิงผนังห้องทันที แต่หูก็ยังฟัง

“คิดแต่เรื่องของคุณนนท์นั่นทั้งวัน เซ็งว่ะ ไม่รู้จะทำยังไงด้วย ปลาก็ไปคุยกับเพื่อนแล้วมาบอกพี่ด้วยว่าจะเอายังไง เออๆ ไม่ต้องคิดมาก ถ้าเขาจะเอาคืนก็ต้องคืนเขาไป แค่นั้นแหละ จะได้จบ ของเขาก็ต้องเป็นของของเขา เราไปเอามาไม่ได้หรอก เขามีหลักฐาน ถ้าเขาฟ้องร้องเราขึ้นมา เราจะลำบาก แต่ยังไงไอ้อิทธิพลมันต้องเจอกับพี่แน่ กล้าดียังไงวะ มาเล่นกับเจ๊ดาว ไอ้นี่ไม่รู้จักซะแล้ว ok. Ok. แค่นี้แหละ บาย”

และนนท์ก็ต้องรีบหาที่กำบังอย่างเร็วเมื่อดาราพรรณกำลังเดินตรงมาที่ประตู เขาหันหาทางหนีทีไล่ มองว่าจุดใดที่จะหลบพ้น แล้วก็พบว่าโซฟาตัวยาวด้านหน้าโฮมเธียเตอร์ขนาดใหญ่เป็นที่กำบังได้ดีที่สุด

ร่างสูงรีบรุดเดินให้ถึงเร็วไวแต่ก็ยังเห็นขวดไวน์ที่พล่องไปเกือบครึ่งและแก้วไวน์ที่รินไว้วางอยู่ด้านข้างไอแพดที่เปิดข้อมูลบางอย่างค้างเอาไว้ ใจอยากดูให้แน่ชัดว่าเป็นข้อมูลอะไรถึงได้มีแต่ตัวหนังสือเรียงเป็นพืด แน่ใจว่าเป็นนิยาย แต่ของใครล่ะ

คิดแต่ไม่มีเวลาดู ร่างสูงใหญ่รีบนอนราบลงด้านหลังพนักพิงอย่างเร็ว ทำทุกอย่างให้เงียบที่สุดทั้งที่หัวใจเต้นตึกตักกับเสียงฝีเท้าที่ก้าวเดินตรงมาและทรุดร่างลงนั่งบนโซฟา

“อืม...”

เสียงจิบไวน์ก่อนจะตามมาด้วยเสียงดุนปากจิ๊จ๊ะดั่งคนกำลังดื่มด่ำกับรสชาติไวน์ ตามมาด้วยเสียงหยิบอะไรบางอย่างบนโต๊ะที่เขาเดาว่าเป็นเสียงหยิบไอแพด

"ปรักปรำรักบรรณาธิการ"

นนท์หูผึ่งเพราะคำพูดของดาราพรรณคือชื่อนิยายของเขา และคงไม่บังเอิญแน่ที่หล่อนจะพูดคำนี้ออกมาเฉยๆ

“ไหนขออ่านเต็มๆ หน่อยซิ ที่ว่าแซ่บนักแซ่บหนาจะแซ่บได้แค่ไหนกันนะคุณนนท์ จะแซ่บเหมือนนักเขียนไหม อืม... น่าจะหวาน อิอิ...”

น้ำเสียงทะเล้นปนหยอกเย้าตามมาด้วยเสียงหัวเราะคิกคัก ไม่ได้ทำให้เขาขำตามเลย กลับรู้สึกจักจี้เหมือนหล่อนหยอกเย้าเขาเล่น และเขาก็อยากตะโกนบอกหล่อนเหลือเกินว่า ‘เขาแซ่บมาก!’

เจ้าพ่อนิยายอีโรติกอย่างเขา ลงทุนเก็บพลอตด้วยตัวเองทุกท่า ท่าไหนที่ว่าดี ท่าไหนที่ว่าเด็ด เขาลองมาหมดแล้ว และตอนนี้เขาก็อยากรู้เหมือนกันว่า คุณ บก. สุดซี้ดที่พ่วงตำแหน่งพี่สาวเพื่อนจะแซ่บได้เท่า คุณ บก. ที่เป็นนางเอกในนิยายของเขาหรือเปล่า

“โห... แค่ตอนแรก น้ำก็เดินแล้วเนี่ย ไม่แปลกใจเลยนะว่าทำไมงานคุณแฟนคลับถึงเยอะ”

ดาราพรรณยังคงพูดเจื้อยแจ้วเหมือนกับกำลังพูดอยู่กับเขา ทั้งหมดนั่นกระตุ้นอารมณ์ที่สุด เมื่อหล่อนค่อยๆ อ่านออกเสียงสลับกับเงียบเป็นบางจุดเหมือนว่าหล่อนกำลังเรียกสติของตัวเองเพราะส่วนที่เร่าร้อน หล่อนไม่กล้าออกเสียง

นิยายที่มีความเร่าร้อนมากกว่า 70% ของเรื่อง ดาราพรรณคงอ่านติดๆ ขัดๆ ไปทั้งเรื่องแน่

“อนงค์นางผวาแอ่นอกขึ้นหาเขา ปากก็ร่ำร้องคำไร้ความหมายแต่สร้างความซ่านกระสันเสียวไปทั่วทั้งเนื้อกาย ทุกจุดที่ริมฝีปากอุ่นแตะต้อง ทุกจุดที่ปลายลิ้นชื้นอุ่นกระดกเลียเร็ว หล่อนราวจะไร้เรี่ยวแรง ได้แต่นอนระทวยให้เขามอบความเบาพลิ้วให้ร่างกายของหล่อนล่องลอยไม่มีที่สิ้นสุด

อนงค์นางหลับตาพริ้มซึมซับคำรักไปทั่วทั้งเนื้อตัว ก่อนจะผวาเมื่อความอุ่นจัดนั้นพรมจูบอยู่บริเวณหน้าท้อง เขาพรมจูบพร้อมคลุกเคล้าใบหน้ากับหน้าท้องของหล่อน แยงลิ้นแหย่เข้าไปในสะดือวงสวย กระดกเลียรัวเร็วจนหล่อนดิ้นพล่าน ปากก็ร่ำร้องบอกเขาว่าหล่อนเสียวมากมายแค่ไหน ความรู้สึกอัดอั้นมากมายจนต้องหนีบต้นขาเข้าหากันแน่น แต่เขาก็ใช้ฝ่ามือแยกออกและแทรกใบหน้าเข้ามาหา

อนงค์นางบิดกายด้วยความกระสันเสียว เมื่อสัมผัสรับรู้ว่าริมฝีปากรุ่มร้อนนั้นแตะต้อง เสียงเขาเอ่ยชมแต่หล่อนกลับผวาไม่มีที่สิ้นสุด และสั่นไปทั้งร่าง รับรู้ว่าเขากำลังจูบ หอม และเลียที่ตรงนั้น หล่อนดิ้นพล่านร้อนเร่าจนแทบจะระเบิดออก เมื่อปลายลิ้นตวัดเลียซ้ำๆ

หล่อนกรีดร้องพยายามยื้อตัวเองให้พ้นจากปลายลิ้นของเขา ทว่าทุกจังหวะที่ปลายลิ้นตวัดเลีย หล่อนกลับรู้สึกราวจะแอ่นอัดจุดนั้นและหยัดให้ตามติดปลายลิ้นเขามากขึ้นอีก”